ΝΟΣΤΑΛΓΩ

Του Γιώργου Ιατρού (Doctor)

Δύο πράματα εἶναι ἀπὸ φυσικοῦ νὰ μὴν ξεχνιοῦνται ποτὲ ἀπὸ κανένα, ἡ ΜΑΝΑ καὶ ὁ ΤΟΠΟΣ ποὺ σὲ γέννησαν.

1. Χαιρετώ τα βουνά σου                2. Φωτισμένες ραχούλες

    με βαριά την καρδιά                        δασωμένες πλαγιές

    τις κορυφές τα λαγκάδια                 δειλινά πορφυρένια

    τις πηγές τα νερά                            αστροφώτιστες βραδιές

3. Το φεγγάρι στα δέντρα                 4. Χωματένια δρομάκια

     τα πουλιά στα κλαδιά                       φτωχικές γειτονιές

     τη γαλήνη του δάσους                      μυρωδιές απ' τις γλάστρες

     τη γλυκιά σιγαλιά                              ασπρισμένες αυλές

 5. Λαχταρώ να ακούσω                    6. Κουδουνίσματα αρνιών

     το τραγούδι του Γκιώνη                     που βοσκάνε σιαπέρα

     χλιμιντρίσματα αλόγου                      αηδονιού γλυκολάλημα

     που γυρνά στο αλώνι                        του τσοπάνη τη φλογέρα

 7. Τη χαρά του Πατέρα                       8. Το τραγούδι της Μάνας

     που τρυγάει τ' αμπέλι                          ο ψωμί σαν ζυμώνει

     και ειν' τα σταφύλια                             σαν πετά τη σαΐτα

     γλυκά σαν το μέλι                               στ' αργαλειού το στημόνι

                                   

 9.  Λαχταρώ της εκκλησίας                10. Τη μοσχοβολιά του αέρα

     την καμπάνα σαν χτυπά                       από έλατο κα θυμάρι

     και καλεί στην αγκαλιά της                   Λογκανίκο μου ζηλευτέ

     γέρους νέους και παιδιά                       του Ταΰγετου καμάρι

 11. Λαχταρώ το χρυσαφί                    12. Τα φλογισμένα βουνά

      της αυγής σου το χρώμα                     στης δύσης την πορφύρα

      της βροχής τη μυρωδιά                       θαρρείς πως άνοιξε ο ουρανός

      στο βρεμένο το χώμα                          την Άγια του τη θύρα

 13.  Την αντάρα τ' αγέρα                     14. Όπου κι αν πάω

        που φυσά τα κλαδιά                            ο νους μου γυρίζει

        του νερού τη μουρμούρα                     σ' ένα σπιτάκι

        που κυλά στη λαγκαδιά                       βουβό κι' αδειανό

15.  Χαρές μακρινές                                16. Της νιότης το πρώτο

       παιδικές μου θυμίζει                                κρυφό χτυποκάρδι

       είναι το σπίτι μου                                     το χάδι της Μάνας

       το Πατρικό                                               το γλυκό της φιλί

 17.  Κι αν βρίσκομαι τώρα                      18.  Η σκέψη μου έρχεται

        χωριό μου μακριά σου                            πάντα κοντά σου

        και σ' άγνωστους δρόμους                      σε σένα γυρνάει

       χαράζω σημάδια                                       τις αυγές και τα βράδια