Μέχρι να πάρει την πρόκριση για τους Ολυμπιακούς Νέων (2014) και να δώσει ρούχα η Ελληνική Ολυμπιακή Επιτροπή, «αγόραζα μπλούζες και τύπωνα την ελληνική σημεία, ώστε να φοράω τα χρώματα της χώρας μου στον αγώνα» είπε η χρυσή ολυμπιονίκης, Άννα Κορακάκη, σε συνέντευξή της στην «Καθημερινή».
Το συγγενικό περιβάλλον της ολυμπιονίκη περιγράφει την πορεία προς τους Ολυμπιακούς και τις αντιξοότητες που τη χαρακτήρισαν, με τον πατέρα της, Τάσο Κορακάκη, να αποκαλύπτει το ατύχημά της που παραλίγο να της κοστίσει τη συμμετοχή στους Ολυμπιακούς του Ρίο. «Ήταν 16 Ιουλίου και είχαμε πάει για προπόνηση. Η Άννα μου ζήτησε να οδηγήσει το μηχανάκι και της είπα να μην το κάνει γιατί σε μια εβδομάδα φεύγαμε. Είναι όμως ατίθαση. Μέχρι να μαζέψω τα πράγματα και πριν προλάβω να τη σταματήσω, ανέβηκε πάνω. Άνοιξε απότομα το γκάζι και η μηχανή την πήρε από κάτω. Πάγωσα. Μου φώναζε να σηκώσω τη μηχανή κι εγώ έβλεπα τα αίματα να κυλάνε από τα πόδια της. Δεν μπορούσα να κουνηθώ. Όταν τη βοήθησα να σηκωθεί, πόναγε παντού. Το αριστερό χέρι δεν κινείτο. Μόνο το δεξί, αυτό που ρίχνει, δεν είχε πάθει ούτε γρατζουνιά. Πήγαμε στο νοσοκομείο και ευτυχώς, δεν είχε σπάσει τίποτα».
Από πλευράς του, ο 19χρονος αδελφός της, Διονύσης Κορακάκης, τονίζει πως από την αρχή υπήρχαν μόνο αντιξοότητες: «Στην ομοσπονδία δεν ήθελαν τον πατέρα μου (αθλητής της σκοποβολής και ο ίδιος) και προσπαθούσαν να απομακρύνουν την Άννα από τον χώρο. Ήθελαν να τη σταματήσουν. Σπάνια της έλεγαν συγχαρητήρια για κάποια επιτυχία. Ο μπαμπάς όμως ήταν δίπλα της και τη θωράκιζε. Έλεγαν ότι επειδή ο πατέρας μας δεν έχει δίπλωμα προπονητή, δεν μπορούσε να πάει μαζί της σε αγώνες. Μάθαμε όμως ότι δεν ίσχυε κάτι τέτοιο».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου