Εν αρχή ήσαν ο Αριστοτέλης Ωνάσης και ο Σταύρος Νιάρχος. Ευτυχώς, έφυγαν νωρίς και δεν πρόλαβαν να τους «βαπτίσουν» και αυτούς διαπλεκόμενους.
Ο χαρακτηρισμός «διαπλεκόμενοι», στην εποχή μας, οφείλεται στον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη. Ο πρώην αρχηγός της ΝΔ, όταν άρχισε να αισθάνεται ότι χάνει την πρωθυπουργία από τα χέρια του, άρχισε μια καμπάνια με βασικό σύνθημα τη λέξη «διαπλεκόμενοι». Αναφερόταν σε επιχειρηματίες οι οποίοι προσπαθούσαν να αναλάβουν έργα του Δημοσίου. Και εννοούσε ότι ορισμένοι (...πρώην) φίλοι του τον πολεμούσαν διότι δεν υπέκυπτε στις απαιτήσεις τους.
Ετσι, οι διαπλεκόμενοι επλούτισαν με την εμφάνισή τους τον χαρακτηρισμό «μεγάλα συμφέροντα».
Ποιοι ήταν οι επιχειρηματίες που χαρακτηρίστηκαν διαπλεκόμενοι; Ησαν άτομα άγνωστα, τα περισσότερα, ως την εποχή εκείνη.
Η μεταπολεμική Ελλάδα δεν άργησε να αποκτήσει τους επιχειρηματικούς αστέρες της. Ο Μποδοσάκης Αθανασιάδης, ο Αριστοτέλης Ωνάσης και ο Σταύρος Νιάρχος εμφανίστηκαν εκείνη την εποχή ως πρωτοπόροι επιχειρηματίες οι οποίοι σύντομα έγιναν ηγέτες στον χώρο των δημοσίων επιχειρήσεων.
Ο Ωνάσης πήρε την αποκλειστικότητα των αεροπορικών συγκοινωνιών της Ελλάδας. Ο Νιάρχος, προφανώς εις αντιστάθμισμα, πήρε το διυλιστήριο του Σκαραμαγκά. Ο Μποδοσάκης Αθανασιάδης είχε πάρει χρόνια πριν την αποκλειστικότητα του καλυκοποιείου (ουσιαστικά του αναλώσιμου πολεμικού υλικού). Ακολούθησε ο καθηγητής Στρατής Ανδρεάδης, ο οποίος δημιούργησε το συγκρότημα της Εμπορικής Τράπεζας.
Οι επιχειρηματίες αυτοί αποτέλεσαν έναν από τους άξονες για την ανάπτυξη της χώρας. Ωστόσο, η συνεργασία και των τεσσάρων με το Δημόσιο κατέληξε σε βελούδινο διαζύγιο και οι επιχειρήσεις τους περιήλθαν σε αυτό. Ηταν η εποχή που η ιδιωτική πρωτοβουλία εθεωρείτο ασθένεια και οι συνδικαλιστές, εν ονόματι ενός ιδιότυπου σοσιαλιστικού μοντέλου, έγιναν αφεντικά αναλώμασι των εργαζόμενων και φορολογούμενων πολιτών.
Με την έλευση του ΠαΣοΚ στην εξουσία και την επικράτηση των πολιτικών αρχών του Ανδρέα Παπανδρέου, ο κρατισμός εθριάμβευσε και νέα πρόσωπα ανέβηκαν στην επιχειρηματική σκηνή. Αυτούς επικαλούνται έκτοτε, χωρίς να τους κατονομάζουν, όλοι οι πολιτικοί αρχηγοί και αρχηγίσκοι για να προσδιορίσουν τους εχθρούς που τους... παρεμποδίζουν στην προσπάθειά τους να κυβερνήσουν.
Για όλα φταίνε τα «μεγάλα συμφέροντα» και ειδικότερα οι «διαπλεκόμενοι».
Στο τέλος όμως ξυρίζουν τον γαμπρό!
Πηγή: ΤΟ ΒΗΜΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου