Αρχοντες, εργάτες και εκκλησίασμα

Άραγε, υπάρχει ελπίδα;

Σύμφωνα με την εφημερίδα ΕΘΝΙΚΟΣ ΚΗΡΥΞ χειροτονήθηκαν νέοι Άρχοντες από τον Αρχιεπίσκοπο Δημήτριο στη Νέα Υόρκη.

Συνήθως “άρχοντες” γίνονται όσοι δίνουν χοντρά χρήματα για την Αρχιεπισκοπή και το Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως. Μπράβο στους ανθρώπους που πλούτισαν ή τα “βρήκαν” και δίνουν και μπορούν να τα δίνουν όπου θέλουν ακόμα και για πιθανά “συγχωροχάρτια” όπως γινόταν στη Ρώμη.

Αλλά, κακά τα ψέματα. Τους τελευταίους μήνες κάναμε μια έρευνα και αρκετοί συνεργάτες επισκεύθηκαν ναούς σε 27 πόλεις των ΗΠΑ.

Τα αποτελέσματα της έρευνας είναι αποθαρρυντικά έως απογοητευτικά ως προς τη συμμετοχή των ενοριτών στη θεία λειτουργία. Είδαμε ναό με 6 άτομα στην Κυριακάτικη θεία λειτουργία. Σε μία άλλη ενορία/κοινότητα είδαμε και μετρήσαμε 57 άτομα αλλά όπως πληροφορηθήκαμε οι 32 ήταν από τη συμμετοχή σε 3 μνημόσυνα!

Το άλλο που είδαμε είναι η “αγραμματοσύνη” κληρικών οι οποίο στο κήρυγμα τα έκαναν θάλασσα ιδιαίτερα στα Ελληνικά αλλά και στην αγγλική γλώσσα ακούσαμε “μαργαριτάρια”. Είδαμε βέβαια και κληρικούς που ήταν άψογοι και μεταχειρίστηκαν και τις δύο γλώσσες όπως είδαμε και ναούς οι οποίοι είχαν πάνω από 150 άτομα. 150 άτομα από 800 οικογένειες!

Διαπιστώσαμε ήταν ότι οι περισσότεροι των εκκλησιασμένων ήταν ηλικίας πάνω από 65 χρόνια.

Το άλλο που διαπιστώσαμε σχεδόν σε όλους τους ναούς ήταν η πολυλογία των “επιτρόπων” στο Νάρθηκα όπου μιλούσαν για τα Red Sox, την Clinton, τον Obama, τον Trump, τους Yankees, τη Florida, το Golf... Τι γίνεται; Που πάμε;

Νομίζω ότι ο Αρχιεπίσκοπος δεν έχει αναβαθμίσει την Εκκλησία της Αμερικής και είναι καιρός να εφησυχάσει με αξιοπρέπεια. Οι αλλαγές με την αναβάθμιση των Μητροπόλεων και των Μητροπολιτών μετατόπισε κάπως τις ευθύνες αλλά ο Αρχιεπίσκοπος είναι η κεφαλή της Ελληνορθόδοξης Εκκλησίας στις ΗΠΑ.

Να πούμε την αλήθεια ότι όλοι φταίμε, ιδιαίτερα αυτοί που πληρώνονται να κάνουν το σταυρό τους. Ξέρω ότι θα στεναχωρήσω κάποιους με τα γραφόμενά μου αλλά καλύτερα να στενοχωρήσω και να τους υπενθυμίσω τα καθήκοντά τους παρά να κλείσω τα μάτια ότι όλα τα είδαμε και τα βλέπουμε ρόδινα. Άραγε υπάρχει καιρός να γίνουν διορθώσεις αλλά και γιατί όχι και αλλαγές σε βάθος.

Με το να πηγαίνω στο ναό και να κάνω στραβά μάτια δεν είναι σωστό αλλά ούτε συνάδει με την συνείδησή μου σαν χριστιανός και σαν Έλληνας.

Δεν θα ήθελα να είμαι “φωνή βοώντος”.

Θα ήθελα να δω τον Αρχιεπίσκοπο και τους Μητροπολίτες να επιβραβεύουν και τους απλούς ανθρώπους που συντηρούν και εργάζονται για την Εκκλησία, από τον νεωκόρο και τη δασκάλα του Σχολείου μέχρι τη δασκάλα του Κατηχητικού, τα μέλη των Συμβουλίων, τη κυρία που πηγαίνει τον άρτο και και τόσους άλλους που ψήνονται κυριολεκτικά για να γίνει το πανηγύρι της κοινότητας του οποίου ας μη γελιόμαστε ο απώτερος σκοπός του είναι συγκεντρωθούν χρήματα.

Στη Βοστώνη γίνεται εκδήλωση για την αναγνώριση του “ενορίτη/ενορίτισσας της χρονιάς” αλλά πρέπει να γίνεται και αλλού.

Ας πλησιάσουν το “ποίμνιο” πριν είναι αργά. Οι αριθμοί είναι απογοητευτικοί.

Η Σύνταξη