Του Θεόδωρου Καλμούκου
Και κλάμα ο Αλέξης επί τω ακούσματι της εκδημίας του συντρόφου κομαντάντε Φιντέλ της Κούβας, του τελευταίου «λειψάνου» του κομμουνισμού που ανέπνεε ακόμα. Ο Αλέξης ως εκπρόσωπος των δημοκρατικών δυνάμεων της τάλαινας Ελλάδος, έγραψε γραφή νεκρική και αποχαιρετιστήρια στον στυγνό δικτάτορα της Κούβας, ως εξής: «Αντίο κομαντάντε. Ως την παντοτινή νίκη των λαών».
Την επόμενη ημέρα, Αδέλφια μου Ελληνες, ο Αλέξης καβάλησε το πρωθυπουργικό αεροσκάφος και κατευθείαν για την Κούβα για να κλάψει επί τόπου τον νεκρό αδελφό Φιντέλ, τον καταπατητή κάθε ελευθερίας και αυτοδιάθεσης του κουβανικού λαού, τον οποίον δεκαετίες ολόκληρες είχε καταδικάσει στην εξαθλίωση, την πείνα, την κακοτυχία και την απομόνωση.
Ο ίδιος όμως περνούσε ζωή χαρισάμενη με τα εξοχικά του, τις γυναικείες συντροφιές, τα πλουσιοπάροχα φαγητά του, τα πούρα του, τα πολυτελή σκάφη του, όπως αποκάλυψε ο ιδιωτικός του φρουρός. Τα ίδια και ο γιος του ο οποίος οργώνει τη Μεσόγειο, με τα κότερα, τις γυναίκες και τη χλιδάτη ζωή.
Αλλά για να είμαστε ακριβοδίκαιοι, Αδέλφια μου Ελληνες, δεν ήταν μόνο ο Αλέξης Τσίπρας, με την κωμική πραγματικά νεκρολογία του στον κομαντάντε αδελφό Φιντέλ, αφού εξομοίωσε ακόμα και την Επανάσταση του 1821 με την επανάσταση του Κάστρο, πρωθυπουργός της Ελλάδος αυτός (!), που έσπευσε να κλάψει και θρηνήσει τον δικτάτορα Κάστρο, αλλά κι ολόκληρο το σινάφι των αριστερόστροφων δυνάμεων τρομάρα τους.
Ο Μανώλης Γλέζος ο ακούρευτος αποχαιρέτησε τον σύντροφο Φιντέλ με μήνυμα στον αδελφό του τον Ραούλ Κάστρο πως «το όραμα για μια ελεύθερη Λατινική Αμερική και ελεύθερη ολόκληρη την ανθρωπότητα παραμένει όραμα, ζωντανεύει και θεριεύει». Και μη χειρότερα!
Δεν μπορούσε να απουσιάσει ο πρόεδρος της Βουλής των Ελλήνων, Νίκος Βούτσης, ο οποίος είπε δακρύβρεκτος κι αυτός πως «προσωπικά, αλλά και θεωρώντας ότι εκφράζω το μεγαλύτερο μέρος των πολιτικών δυνάμεων του Κοινοβουλίου, δηλώνω τη βαθιά συγκίνησή μου για τον θάνατο του Φιντέλ Κάστρο, ιστορικού ηγέτη της Κούβας και φίλου της Ελλάδας». Φοβερό ε, κι αυτός είναι Πρόεδρος της Βουλής των Ελλήνων.
Από κοντά και η Φώφη του ΧΑΣΟΚ η οποία δήλωσε πως ο σύντροφος Φιντέλ «σημάδεψε μια ολόκληρη εποχή, αγωνίστηκε για τις ιδέες και τη χώρα του και έγινε παγκόσμιο σύμβολο». Αφερίμ Φωφώ’μ και σε ανώτερα.
Φυσικά και δεν μπορούσαν οι κομμουνιστάδες του άλλου κόσμου του ΚΚΕ να μη θρηνήσουν τον θάνατο του σύντροφου Φιντέλ. Στην ανακοίνωση ανέφεραν και το τραγελαφικό πως «αφήνει πολύτιμη παρακαταθήκη στο διεθνές κομμουνιστικό κίνημα και ιδιαίτερα στον κουβανικό λαό, στον αγώνα που δίνει και σήμερα ενάντια στο αμερικανικό εμπάργκο που συνεχίζεται και όλες τις προσπάθειες υπονόμευσης του σοσιαλιστικού δρόμου ανάπτυξης, στις οποίες πρωτοστατούν οι ΗΠΑ και η ΕΕ». Ανοησία, ουτοπία, τραγικότητα; Ολα μαζί. Κρίμα στην Ελλάδα.
Από κοντά και το ασκέρι των Συριζαίων με τη βαρύγδουπη δήλωση πως «οι αγώνες του Κάστρο παρακαταθήκη για ολόκληρη την ανθρωπότητα».
Προσκυνητής του Κάστρο κι ο Λαφαζάνης ο διωγμένος, ο οποίος είπε πως «ακόμα και την ημέρα του θανάτου του έγραψε ιστορία… πολλοί από εμάς στην Ελλάδα, μάθαμε, διαβάσαμε, παρακολουθήσαμε, θαυμάσαμε και εμπνευστήκαμε από τα λόγια του και τα έργα του». Φοβερή η ομολογία του Παναγιώτη ε;
Ας πούμε κι ένα γελαστικό, Αδέλφια μου Ελληνες, ο Πάνος Ψωμιάδης με γράμμα του στον Αλέξη του ζητά να κάνει την Σαλονίκη ξημερώματα πρωτεύουσα της Ελλάδος. Και μη χειρότερα για όλα.
Την επόμενη ημέρα, Αδέλφια μου Ελληνες, ο Αλέξης καβάλησε το πρωθυπουργικό αεροσκάφος και κατευθείαν για την Κούβα για να κλάψει επί τόπου τον νεκρό αδελφό Φιντέλ, τον καταπατητή κάθε ελευθερίας και αυτοδιάθεσης του κουβανικού λαού, τον οποίον δεκαετίες ολόκληρες είχε καταδικάσει στην εξαθλίωση, την πείνα, την κακοτυχία και την απομόνωση.
Ο ίδιος όμως περνούσε ζωή χαρισάμενη με τα εξοχικά του, τις γυναικείες συντροφιές, τα πλουσιοπάροχα φαγητά του, τα πούρα του, τα πολυτελή σκάφη του, όπως αποκάλυψε ο ιδιωτικός του φρουρός. Τα ίδια και ο γιος του ο οποίος οργώνει τη Μεσόγειο, με τα κότερα, τις γυναίκες και τη χλιδάτη ζωή.
Αλλά για να είμαστε ακριβοδίκαιοι, Αδέλφια μου Ελληνες, δεν ήταν μόνο ο Αλέξης Τσίπρας, με την κωμική πραγματικά νεκρολογία του στον κομαντάντε αδελφό Φιντέλ, αφού εξομοίωσε ακόμα και την Επανάσταση του 1821 με την επανάσταση του Κάστρο, πρωθυπουργός της Ελλάδος αυτός (!), που έσπευσε να κλάψει και θρηνήσει τον δικτάτορα Κάστρο, αλλά κι ολόκληρο το σινάφι των αριστερόστροφων δυνάμεων τρομάρα τους.
Ο Μανώλης Γλέζος ο ακούρευτος αποχαιρέτησε τον σύντροφο Φιντέλ με μήνυμα στον αδελφό του τον Ραούλ Κάστρο πως «το όραμα για μια ελεύθερη Λατινική Αμερική και ελεύθερη ολόκληρη την ανθρωπότητα παραμένει όραμα, ζωντανεύει και θεριεύει». Και μη χειρότερα!
Δεν μπορούσε να απουσιάσει ο πρόεδρος της Βουλής των Ελλήνων, Νίκος Βούτσης, ο οποίος είπε δακρύβρεκτος κι αυτός πως «προσωπικά, αλλά και θεωρώντας ότι εκφράζω το μεγαλύτερο μέρος των πολιτικών δυνάμεων του Κοινοβουλίου, δηλώνω τη βαθιά συγκίνησή μου για τον θάνατο του Φιντέλ Κάστρο, ιστορικού ηγέτη της Κούβας και φίλου της Ελλάδας». Φοβερό ε, κι αυτός είναι Πρόεδρος της Βουλής των Ελλήνων.
Από κοντά και η Φώφη του ΧΑΣΟΚ η οποία δήλωσε πως ο σύντροφος Φιντέλ «σημάδεψε μια ολόκληρη εποχή, αγωνίστηκε για τις ιδέες και τη χώρα του και έγινε παγκόσμιο σύμβολο». Αφερίμ Φωφώ’μ και σε ανώτερα.
Φυσικά και δεν μπορούσαν οι κομμουνιστάδες του άλλου κόσμου του ΚΚΕ να μη θρηνήσουν τον θάνατο του σύντροφου Φιντέλ. Στην ανακοίνωση ανέφεραν και το τραγελαφικό πως «αφήνει πολύτιμη παρακαταθήκη στο διεθνές κομμουνιστικό κίνημα και ιδιαίτερα στον κουβανικό λαό, στον αγώνα που δίνει και σήμερα ενάντια στο αμερικανικό εμπάργκο που συνεχίζεται και όλες τις προσπάθειες υπονόμευσης του σοσιαλιστικού δρόμου ανάπτυξης, στις οποίες πρωτοστατούν οι ΗΠΑ και η ΕΕ». Ανοησία, ουτοπία, τραγικότητα; Ολα μαζί. Κρίμα στην Ελλάδα.
Από κοντά και το ασκέρι των Συριζαίων με τη βαρύγδουπη δήλωση πως «οι αγώνες του Κάστρο παρακαταθήκη για ολόκληρη την ανθρωπότητα».
Προσκυνητής του Κάστρο κι ο Λαφαζάνης ο διωγμένος, ο οποίος είπε πως «ακόμα και την ημέρα του θανάτου του έγραψε ιστορία… πολλοί από εμάς στην Ελλάδα, μάθαμε, διαβάσαμε, παρακολουθήσαμε, θαυμάσαμε και εμπνευστήκαμε από τα λόγια του και τα έργα του». Φοβερή η ομολογία του Παναγιώτη ε;
Ας πούμε κι ένα γελαστικό, Αδέλφια μου Ελληνες, ο Πάνος Ψωμιάδης με γράμμα του στον Αλέξη του ζητά να κάνει την Σαλονίκη ξημερώματα πρωτεύουσα της Ελλάδος. Και μη χειρότερα για όλα.
Πηγή: ΕΘΝΙΚΟΣ ΚΗΡΥΞ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου