Του Θεοδώρου Καλμούκου.
Οι Ελληνορθόδοξοι ανά τις Ηνωμένες Πολιτείες ετοιμάζονται να γιορτάσουν εκκλησιαστικά «το μέγα και παράδοξο θαύμα» της Ενανθρωπήσεως του Θεού Λόγου, με λατρευτικές εκδηλώσεις, φιλανθρωπικές δράσεις και βίωση του μυστηρίου πως «ο Λόγος σαρξ εγένετο και εσκήνωσεν εν ημίν».
Κι αυτό το μυστήριο δεν κατανοείται νοησιαρχικά κατά τρόπο θρησκευτικού συναισθηματισμού μιας ατομικής έξαρσης ή συγκινησιακού ευσεβισμού, αλλά γιορτάζεται βιωματικά στην ενορία, δηλαδή την τοπική εκκλησία, στην οποία όμως υπάρχει το όλον της αληθείας, της καθολικότητας και της ενότητας της Εκκλησίας, ως του Σώματος του Χριστού.
Είναι μέσα στην Εκκλησία που «Χριστός γεννάται» κι είναι η Εκκλησία η οποία «εν ενί στόματι και μία καρδία» Τον δοξάζει και Τον δοξολογεί. Είναι μέσα στην Εκκλησία που «σήμερον ο Χριστός εν Βηθλεέμ γεννάται εκ Παρθένου», κι αυτό το ζει υπαρκτικά, εμπειρικά η Εκκλησία, κι όχι θρησκευτικά με ορμέφυτα ψυχολογικής αναγκαιότητας.
Το σύντομο ιχνηλάτημα που επιδιώξαμε ανάμεσα σε μερικές ενορίες-κοινότητές μας είναι ενδεικτικό της δυναμικής της ενορίας ως τοπικής εκκλησίας, στην οποία το πλήρωμα των πιστών συναθροίζεται εν αγάπη, εν πίστει ορθή και λαχτάρα συμμετοχής στο Δείπνο του Χριστού, που είναι η Ευχαριστία.
Το προσκλητήριο το απευθύνει ο Ιδιος ο Χριστός με το «λάβετε φάγατε» και «πίετε εξ’ αυτού πάντες». Ναι πάντες, διότι η Εκκλησία δεν είναι μία κάστα καθαρών και αναμάρτητων γιατί οι αμαρτωλοί θα μέναμε απ’ έξω. Ηταν αρκετό αυτό «το πάντες» για να τους χωρέσει όλους. Αλλωστε για όλους μας Ενανθρώπισε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου