Ανάλυση
Του Θεοδώρου Καλμούκου
Προτού προλάβει η εν Αμερική Εκκλησία και Ομογένειά μας να συνέλθουν από εκείνο το τρομακτικό σκάνδαλο του Γεωργίου Πασσιά που τις συντάραξε, τις σκανδάλισε και τις διέσυρε, ήλθε ο ιερέας Λουκάς Μελαχρινός να το συμπληρώσει, με τα ανίερα καμώματά του, όπως έγραψε εκτενώς ο «Εθνικός Κήρυξ».
Οπως προκύπτει από τα γεγονότα, τις περιγραφές και τις βεβαιώσεις ανθρώπων που έχουν γνώση και γνώμη για τον εκκλησιαστικό μας βίο, συμπεριλαμβανομένου και του πλέον αρμόδιου του Επισκόπου Φασιανής κ. Αντωνίου, Πρωτοσυγκέλου της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αμερικής, ο ιερέας Λουκάς Μελαχρινός είναι μία ακόμα περίπτωση εκπροσώπου του υποκριτικού ευσεβισμού.
Εχω αναφερθεί ξανά στο παρελθόν για την λοιμική αυτή του πιετισμού και της επίπλαστης πνευματικότητας, την οποία χρησιμοποιούν κάποιοι κληρικοί για να φαίνονται ως «πνευματικοί πατερούληδες» και ταπεινοσχήμονες ψυχοσώστες. Είναι ακριβώς από το έρεβος της υποκρισίας από την οποία εκπηγάζει ο ευσεβισμός και η επίπλαστη πνευματικότητα.
Να διευκρινίσω για άλλη μία φορά πως είναι άλλο πράγμα η ευσέβεια, δηλαδή η κατ’ αλήθεια βίωση της Εκκλησίας και άλλο ο ευσεβισμός «προς το θεαθήναι», γι’ αυτό ακριβώς και είναι συνώνυμος του ψευτοπιετισμού, διότι εμπεριέχει την υποκρισία. Ηταν αυτός ο ευσεβισμός και η ψευτοευσέβεια που προκάλεσαν τα καταγγελτικά εκείνα «ουαί» του Χριστού προς την κάστα των Φαρισαίων και Γραμματέων ή αν προτιμάτε προς το ιερατείο της εποχής του. Πόσο επίκαιρα είναι αλήθεια αυτά τα καταγγελτικά «ουαί» για τη σημερινή εποχή και το ιερατείο. Ωστόσο, για να είμαστε ακριβοδίκαιοι οφείλουμε να τονίσουμε πως μέσα στο ιερατείο υπάρχουν και σήμερα άνθρωποι «πλήρεις χάριτος και αληθείας», σε αντιδιαστολή με τους υπάρχοντες πλήρεις διαφθοράς και αλητείας.
Ο π. Μελαχρινός εμφανιζόταν ως «ευσεβής» και «παραδοσιακός» – οτιδήποτε κι αν σημαίνει αυτό, φορώντας αντερί με κόκκινο κεντημένο μεγαλόσταυρο επί του στήθους, καλυμμαύχι και με ύφος εξομολογητή πατερούλη. Είναι τρομακτική η διαπίστωση ανθρώπων της κοινότητας ότι είχε μεταβληθεί η μεγάλη και ζωντανή κοινότητα του Αγίου Παύλου σ’ ένα είδος Εφραίμικου μοναστηριού.
Είναι να απορεί κανείς μερικές φορές για την κρίση, τα κριτήρια και τις επιλογές της Αρχιεπισκοπής να διορίζει σε κορυφαίες κοινότητες ιερείς τύπου Γούναρη στον Αρχιεπισκοπικό Καθεδρικό Νέας Υόρκης και κατόπιν στην κοινότητα του Αγίου Νικολάου στο Τάρπονς Σπρινγκς και Μελαχρινού στην κοινότητα του Αγίου Παύλου. Αλήθεια τι θα πει τώρα στους πιστούς και φιλότιμους ομογενείς μέλη της κοινότητας του Καθεδρικού Ναού του Αγίου Παύλου, οι οποίοι με τον οβολό της ευσέβειάς τους πλήρωναν και μάλιστα αδρά τον Μελαχρινό για να κάνει το έργο της Εκκλησίας κι όχι να στέλνει άσεμνες φωτογραφίες του σε γυναίκα. Κι ακόμα τι θα πει η Αρχιεπισκοπή στα παιδιά και τους νέους της κοινότητας που είχαν τον Μελαχρινό υψηλά στις ψυχές τους; Ο Επίσκοπος Φασιανής Αντώνιος μας είπε στη συνέντευξή του ότι θα τον στείλει για ειδική συμβουλευτική και ψυχοθεραπεία. Αλλος ένας για ψυχοθεραπεία, διότι είναι γνωστό ότι πηγαίνουν κι άλλοι. Και φυσικά η Αρχιεπισκοπή, δηλαδή το Λαϊκό Σώμα των πιστών, πληρώνει τους ψυχολόγους και ειδήμονες της συμβουλευτικής, από τα έσοδα των κεριών, των δίσκων, των δωρεών και των θρυλικών εκείνων ελληνικών φεστιβάλ με τα σουβλιστά αρνάκια και γουρουνάκια και λοιπά σφάγια, τα παστίτσια και τους λουκουμάδες.
Συμβαίνει και κάτι άλλο, το εξής: ιερείς με ήθος, ψυχική ισορροπία και λιπαρή μόρφωση είναι παραπεταμένοι σε μικρές και άσημες κοινότητες και κάποιοι άλλοι κραυγαλέες ολιγότητες καθ’ όλα διορίζονται πρωθιερείς σε Καθεδρικούς απολαμβάνοντες προνομίων, υψηλών μισθών, οικιών, οχημάτων, τρυφηλής ζωής.
Σεβαστικά σημειώνω εδώ πως ο Αρχιεπίσκοπος Γέρων Αμερικής κ. Δημήτριος, οφείλει και για λόγους υστεροφημίας του, να τολμήσει να καθαρίσει τον κλήρο όλων των βαθμίδων, διότι το παράπονο του Χριστού «δι’ υμών βλασφημείται το όνομα μου εν τοις έθνεσι» εξακολουθεί να ακούγεται το ίδιο λυπητερά. Αλλωστε και ο υποκριτικός ευσεβισμός πρέπει να έχει ένα τέλος. Φτάνει πια.
Πηγή: ΕΘΝΙΚΟΣ ΚΗΡΥΞ
Πηγή: ΕΘΝΙΚΟΣ ΚΗΡΥΞ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου