Ο κορυφαίος χειρούργος ιατρός Γεώργιος Βέλμαχος, με την σύζυγο του, ιατρό κ. Ειρήνη και την κόρη τους Ελπίδα. Φωτογραφία αρχείου ""Ε.Κ." /Θεόδωρος Καλμούκος.
Του Θεοδώρου Καλμούκου.
ΒΟΣΤΩΝΗ. Στο δείπνο της Ομοσπονδίας Ελληνικών Σωματείων Νέας Αγγλίας για την Ανεξαρτησία της Ελλάδος, το Σάββατο 29 Απριλίου, θα τιμηθεί (τιμήθηκε)ο Δρ Γεώργιος Βέλμαχος, καθηγητής Χειρουργικής του Πανεπιστημίου του Harvard και διευθυντής του Κέντρου Τραύματος του Γενικού Νοσοκομείου Μασαχουσέτης.
Ο Δρ Βέλμαχος είναι απλός στη συμπεριφορά όπως άλλωστε όλοι οι φτασμένοι άνθρωποι, ευγενικός στους τρόπους, φιλικός, προσηνής, με ήθος ελληνικό, είναι από τους ανθρώπους οι οποίοι τιμούν την Ελλάδα και τον Ελληνισμό. Ολόκληρη η Αμερική κι όλος ο κόσμος μιλούσε γ’ αυτόν τον Απρίλιο του 2013, διότι έσωσε δεκάδες ανθρώπινες ζωές από το τρομοκρατικό πλήγμα στο Μαραθώνιο της Βοστώνης.
Γεννήθηκε στην Αθήνα. Ο πατέρας του κατάγεται από την Καλαμάτα κι η μητέρα του από την Κρήτη. Σπούδασε στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου της Αθήνας, κατόπιν μετέβη στη Νότο Αφρική και ειδικεύθηκε στο τραύμα καθότι εκεί υπάρχει το μεγαλύτερο Κέντρο Τραύματος στον Κόσμο. Στη συνέχεια, στο Λος Αντζελες των Ηνωμένων Πολιτειών και το 2004 στο Harvard και στο Γενικό Νοσοκομείο Μασαχουσέτης στη Βοστώνης.
Η σύζυγός του, η Ειρήνη, είναι επίσης γιατρός και καθηγήτρια του Harvard. Εχουν τρία παιδιά, εκ των οποίων τα δύο φοιτούν σε πανεπιστήμια και το ένα στο Λύκειο.
Σε συνέντευξή του στον «Εθνικό Κήρυκα» ο Δρ Βέλμαχος είπε πως «η πρώτη μου αντίδραση ήταν ότι δεν την αξίζω αυτή την τιμή διότι υπάρχουν τόσοι σπουδαίοι Ελληνες που έχουν προσφέρει πραγματικά που δεν μπορώ εγώ να αναμετρηθώ μαζί τους. Εν πάση περιπτώσει είναι ιδιαίτερα τιμητικό διότι είναι άλλο πράγμα να παίρνεις βραβεία από ανθρώπους που δεν σε ξέρουν σαν άνθρωπο κι άλλο από την ίδια σου τη γενιά».
Μιλώντας για την Ομογένεια, είπε ότι «μου κάνει εντύπωση πόσο δεμένοι είναι οι Ελληνες, κι ίσως εδώ στη Νέα Αγγλία να είναι ακόμα περισσότερο, και πόσο αφιερωμένοι είναι στην ιδέα της Ελλάδας».
Πιστεύει ότι «η στάση της Ομογένειας έναντι της Ελλάδος θα πρέπει να είναι άκρως υποστηρικτική, αν και όλοι καταλαβαίνουμε τα τρωτά της Ελλάδας».
Πιστεύει ότι «η στάση της Ομογένειας έναντι της Ελλάδος θα πρέπει να είναι άκρως υποστηρικτική, αν και όλοι καταλαβαίνουμε τα τρωτά της Ελλάδας».
Οταν τον ρωτήσαμε γιατί η Ελλάδα βρέθηκε σ’ αυτή την περιδίνηση, τι, ποιος, ή ποιοι φταίνε, σχολίασε πως «δεν παίρνω καμία κομματική θέση, σίγουρα υπήρξαν άνθρωποι οι οποίοι δημιούργησαν την κατάσταση της ευνοιοκρατίας, της οικογενειοκρατίας, της αναξιοκρατίας, όλα αυτά τα πράγματα που έφεραν την Ελλάδα στο σημερινό σημείο. Αλλά δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι ανάμεσα σ’ αυτούς τους λίγους που έχουν το μεγαλύτερο μέρισμα της ευθύνης φταίνε και οι πολλοί που είτε συμμετείχαν, είτε δεν αντέδρασαν».
Πρόσθεσε ακόμα, πως «νομίζω ότι έχει και ο λαός ευθύνη, υπάρχει μία κοινωνική ευθύνη που συμμερίζεται κάθε πολίτης και στα καλά και στα κακά. Εδώ έχουμε λοιπόν μία κακή κατάσταση κι ο λαός δεν είναι αμέτοχος σ’ αυτό». Συμπλήρωσε πως «οι ηγέτες πάντοτε έχουν τη μεγαλύτερη ευθύνη, αλλά κι ο λαός έχει συμμετοχή. Το ψάρι βέβαια βρωμάει πάντοτε από το κεφάλι, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι το σώμα μένει χωρίς καμία οσμή».
Οταν τον ρωτήσαμε τι αναζητά πιο πολύ από την Ελλάδα, απάντησε «την ανθρωπιά της» και εξήγησε πως «η Ελλάδα έχει μία σπάνια δυνατότητα να περνάει αυτά τα ανθρωποκεντρικά ιδεώδη, τα οποία εκεί γεννήθηκαν, αναπτύχτηκαν και βρήκαν το κέντρο τους».
Κάθε φορά που με τις εγχειρήσεις του γίνεται ένας άνθρωπος καλά, είπε ότι «αισθάνομαι μία πραγματική ευτυχία, ιδιαίτερα στον δικό μου τον τομέα που είναι πολύ άρρωστοι και κινδυνεύει η ζωή τους».
Λίγο πριν κάνουμε τη συνέντευξη, ο Δρ Βέλμαχος είχε κάνει τέσσερις σοβαρές εγχειρήσεις. Οταν τον ρωτήσαμε πώς αντέχει και τα βλέπει όλα αυτά, υπογράμμισε πως «ένας καλός γιατρός πρέπει να καταλαβαίνει και να συμπονά τον άρρωστο γιατί χωρίς αυτό δεν θα ήταν γιατρός αλλά τεχνίτης, ωστόσο δεν πρέπει να συμπάσχει διότι δεν θα μπορεί να προσφέρει αντικειμενική ιατρική».
«Τότε με το πλήγμα στον Μαραθώνιο ποιος ήταν ο μεγαλύτερος φόβος σας;» τον ρωτήσαμε. «Ηξερα ότι ήταν ο γιος μου εκεί στη γραμμή του τερματισμού και φοβόμουν ότι θα ανοίξει η πόρτα του ασθενοφόρου και θα τον δούμε με κομμένα πόδια. Δεν μπορούσα να του τηλεφωνήσω διότι έκοψαν τις γραμμές της κινητής τηλεφωνίας, αλλά πήγε στο σπίτι ενός φίλου και μου τηλεφώνησε από σταθερό τηλέφωνο και τότε ηρέμησα» μας είπε.
Πηγή: Εθνικός Κήρυξ
Περισσότερα για την εκδήλωση του Σαββάτου αύριο
Πηγή: Εθνικός Κήρυξ
Περισσότερα για την εκδήλωση του Σαββάτου αύριο
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου