Πιστεύει ακράδαντα ότι ο λαός χάνει την ταυτότητά του όταν απομακρύνεται από τις ρίζες του, τις παραδόσεις, τα ήθη και τα έθιμά του και θεωρεί ότι το δημοτικό τραγούδι, η παραδοσιακή μουσική έχουν τεράστια αξία και είναι το αντίδοτο στην οικονομική κρίση. Ο λόγος για τον νέο πρόεδρο τουΣυλλόγου Φίλων Παραδοσιακού Δημοτικού Τραγουδιού Αμαλιάδας ‘Ο Μωριάς’ Ανδρέα Λάβδα, ο οποίος σήμερα είναι συνταξιούχος δάσκαλος, από παιδί ωστόσο ασχολήθηκε με την παράδοση και μάλιστα τραγουδά και ερασιτεχνικά. Σήμερα μιλά στην ‘Π’ για τα επόμενα βήματα του Συλλόγου.
-Υπηρετείτε επί σειρά ετών την παράδοση. Πώς αισθάνεστε τώρα που αναλάβατε την προεδρία του Συλλόγου που ασχολείται με την παράδοση;
Ο Σύλλογος Φίλων Παραδοσιακού Δημοτικού Τραγουδιού «Ο Μωριάς» έχει να επιδείξει σπουδαίο έργο. Ικανότατοι πρόεδροι όπως ο κ. Διονύσιος Μπώκος (πρώτος πρόεδρος), ο κ. Βασίλειος Ρούτσης, η κα Νικολέτα Στάμου, η κα Μαρία Στεργιώτη και ο κ. Πέτρος Πυλαρινός, έκαναν τα πάντα για να κρατηθεί ο Σύλλογος σε υψηλό επίπεδο, με σπουδαίες εκδηλώσεις εντός και εκτός Ελλάδας. Αφού λοιπόν, ευχαριστήσω όλους όσους ήρθαν και ψήφισαν στις πρόσφατες αρχαιρεσίες και αισθανόμενος το βαρύ φορτίο που φέρω στις πλάτες μου, είμαι έτοιμος να δώσω όλες μου τις δυνάμεις για να ξαναγίνει ο Σύλλογος, αυτός που αγκάλιασε κάθε φίλη και φίλος της παραδοσιακής δημοτικής μουσικής. Είναι σίγουρο πως έχω την αμέριστη συμπαράσταση όλων των μελών του Δ.Σ. και θεωρώ πως θα πορευτούμε από κοινού και ο Σύλλογος θα ξαναγίνει το καμάρι της Ηλείας.
-Πολλοί είναι αυτοί που θεωρούν ότι τα τελευταία χρόνια ο Σύλλογος ήταν ανενεργός. Ισχύει κάτι τέτοιο και εάν ναι, ποιος είναι ο λόγος;
Όπως κάθε σωματείο ή κάθε σύλλογος κατά την διάρκεια της ζωής του περνάει μια κάποια, ας μου επιτραπεί ο όρος, κρίση έτσι και ο δικός μας Σύλλογος δεν ξέφυγε από τον γενικό κανόνα. Ανενεργός όμως δεν υπήρξε. Το χορευτικό του τμήμα έπαιρνε μέρος σε διάφορες εκδηλώσεις της περιοχής. Τιμούσε κάθε χρόνο και την ηρωική έξοδο τη Ιεράς πόλης του Μεσολογγίου. Απ’ την άλλη μεριά η κρίση και απ’ την άλλη οι σοβαροί οικογενειακοί λόγοι κάποιων μελών του Δ.Σ. και ιδιαίτερα του προέδρου κ. Βασίλη Ρούτση, δεν επέτρεψαν την έντονη δραστηριότητά του όπως στα προηγούμενα χρόνια.
-Σαν νέος πρόεδρος μαζί με το νέο Διοικητικό Συμβούλιο ποιες θα είναι οι προτεραιότητές σας;
Συγκαλώντας μια έκτακτη Γενική Συνέλευση των μελών και ακούγοντας τις προτάσεις τους, οι οποίες θα τεθούν προς ψήφιση, αξιολογώντας τες και βάζοντάς τες σε προτεραιότητα, θα βαδίσουμε στην υλοποίησή τους. Βασικό μέλημά μας θα είναι η έλευση νέων μελών στον σύλλογο. Όλοι μαζί θα προσπαθήσουμε να κάνουμε πράξη τον σκοπό του συλλόγου που δεν είναι άλλος από την διάσωση και διάδοση της πολιτιστικής μας κληρονομιάς.
-Πώς βλέπετε τη νέα γενιά σήμερα, είναι κοντά στην παράδοση; Μήπως απομακρύνεται απ’ αυτήν;
Η νέα γενιά, όχι μόνο δεν απομακρύνεται από την παράδοση, αλλά συμμετέχοντας σε ποικίλα χορευτικά τμήματα αποδεικνύει πως θέλει και μπορεί να συνεχίσει την πολιτιστική μας κληρονομιά. Είναι στο χέρι μας να βοηθήσουμε τα νέα παιδιά, να γίνουμε συνοδοιπόροι τους και να τα ενθαρρύνουμε να συνεχίσουν την πορεία τους κόντρα στις δυσκολίες και τα αντιξοότητες της εποχής. Ο σύλλογός μας ευελπιστεί πως θα γίνει αρωγός στην προσπάθεια των νέων παιδιών για να μην χαθούν στην παγκοσμιοποίηση.
-Πιστεύετε ότι τα ήθη και τα έθιμα του τόπου είναι αυτά που θα κρατήσουν ‘ζωντανή’ τη χώρα; Είναι το αντίδοτο στην οικονομική κρίση;
Πρώτα απ’ όλα τα ήθη και τα έθιμα κάθε λαού αποτελέσαν, αποτελούν και θα αποτελούν πηγή έμπνευσης για πολλούς δημιουργούς. Ο ευαίσθητος λαός μας τραγούδησε με τον τρόπο του την καθημερινότητά του: τις χαρές τους, τις λύπες τους, την ξενιτιά, τον έρωτα και οτιδήποτε του προκαλούσε ιδιαίτερη συγκίνηση. Όλα αυτά αποτελέσαν τον συνδετικό κρίκο ανάμεσα σε τόσες και τόσες γενιές. Είναι αυτά που μας χαρακτηρίζουν ως έθνος. Μαθαίνοντας αυτά μέσα από τους στίχους των δημοτικών τραγουδιών και κάνοντάς τα τρόπο ζωής, διατηρούμε την παράδοσή μας. Γι’ αυτό τα δημοτικά τραγούδια έχουν τεράστια αξία και λειτουργούν ως κυματοθραύστης στις προκλήσεις της εποχής. Σίγουρα είναι το αντίδοτο στην οικονομική κρίση, που δυστυχώς, μας έχουν επιβάλλει και είμαστε σίγουροι πως θα ξεπεράσουμε τα ‘δεινά μας’ με τη βοήθεια της πολιτιστική μας κληρονομιάς.
Who is Who
Ο Ανδρέας Λάβδας γεννήθηκε και μεγάλωσε σε έναν μικρό συνοικισμό της Αμαλιάδας, στα Λαβδέϊκα, που βρίσκεται στο δρόμο που συνδέει την Αμαλιάδα με το χωριό Σώστι. Τα πρώτα του γράμματα τα έμαθε στο δημοτικό σχολείο που υπήρχε στον συνοικισμό με δάσκαλο τον εκλεκτό Παναγιώτη Σταθόπουλο. Αυτός ανακάλυψε το ταλέντο του στο δημοτικό τραγούδι και τον ενθάρρυνε βάζοντάς τον να τραγουδά στις σχολικές εκδηλώσεις. Είχε όμως πολλά ακούσματα και από συγγενείς που συγκεντρώνονταν στο σπίτι του σε γιορτές και πανηγύρια. Τελειώνοντας το δημοτικό σχολείο, φοίτησε στο τότε εξατάξιο Γυμνάσιο Αρρένων Αμαλιάδας και στην συνέχεια σπούδασε στην Παιδαγωγική Ακαδημία Τρίπολης. Όταν αποφοίτησε από την σχολή και ολοκλήρωσε και την στρατιωτική του θητεία, διορίστηκε στην Ροδιά- χωριό της Πηνείας- και στην συνέχεια υπηρέτησε στην Οινόη, στο Γεράκι, στον Κόροιβο και τέλος σε σχολεία της Αμαλιάδας. Μέσα από τις εκδηλώσεις των σχολικών μονάδων προσπάθησε να μυήσει τους μικρούς μαθητές στο δημοτικό τραγούδι που θεωρεί πως είναι οι ρίζες της παράδοσής μας. Πιστεύει πως χάνουμε την ταυτότητά μας ως λαός όταν απομακρυνόμαστε από τις ρίζες μας, τις παραδόσεις μας, τους θρύλους μας, τα ήθη και τα έθιμά μας. Παράλληλα ο Ανδρέας Λάβδας ασχολήθηκε ερασιτεχνικά τραγουδώντας σε πανηγύρια, γάμους και άλλες κοινωνικές εκδηλώσεις με την συνοδεία εκλεκτών μουσικών της περιοχής και όχι μόνο. Πρόσφατα εξελέγη πρόεδρος του Συλλόγου Φίλων Παραδοσιακού Δημοτικού Τραγουδιού «Ο Μωριάς».
Πηγή: ΠΑΤΡΙΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου