"ΟΔΟΙΠΟΡΙΚΟ: ΕΛΛΑΔΑ, 2017".

Του Βασίλη Καυκά, Βοστώνη

Επίσκεψη στην ΕΛΛΑΔΑ (Ιούλιος -Αύγουστος) 2017

Είναι 25 Ιουλίου, 2017 όταν μπαίνω στο αεροσκάφος της IBERIA για τη Μαδρίτη και μετά από Μαδρίτη Αθήνα. Μετά από μία πτήση 6 ωρών νάμαστε στη πρωτεύουσα της Ισπανίας. Ωραίο και μεγάλο αεροδρόμιο. Λένε ότι φέτος η Ισπανία είναι η δεύτερη χώρα στο κόσμο σε τουρίστες, μετά τις ΗΠΑ. Πιθανόν γιατί εκεί, σφραγίζουν τα διαβατήρια σαν πύλη της Ευρώπης και της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ένα αεροδρόμιο που θα πεις “βαστάτε ποδαράκια” μου από το περπάτημα.

Οι αθεόφοβοι Ισπανοί σε περνούν κυριολεκτικά μέσα από καταστήματα duty free για να ψωνίσεις. Εδώ είδα και το μηχάνημα που χρησιμοποιείται στα εστιατόρια. Δίνεις την παραγγελία σου στην ή στον υπάλληλο και μετά βάζεις μέσα στο μηχάνημα το χαρτονόμισμα και σου δίνει ρέστα. Δηλαδή όπως στο Walmart, Home Depot κλπ.

Τελικά και μετά από 4 ώρες έφτασε η ώρα να επιβιβαστούμε σε ένα λίγο μικρότερο αεροσκάφος με κατεύθυνση προς Αθήνα. Στενές οι θέσεις και ούτε νερό για τρεισήμισι ώρες! Το αεροσκάφος έφτασε στην Αθήνα 10 λεπτά ενωρίτερα και χρειάστηκε να κάνει βόλτα πάνω από την Άνδρο, την Εύβοια και προσγειώθηκε στο El Venizelos.

26 Ιουλίου, ανήμερα της Μεγάλης Παρασκευής κάπου 3:45μμ όταν παίρνω το αυτοκίνητο και από το El Venizelos μπαίνω στην Αττική οδό με κατεύθυνση προς Ελευσίνα-Κόρινθος. Στις σκέψη είναι οι κουβέντες ενός ξένου διπλωμάτη που μου είχε πει κάποτε ότι το διεθνές αεροδρόμιο της Αθήνας είναι Ισπανικό! Του απάντησα “μάλλον Γερμανοί το έχουν”. Για να επανέλθει και να μου πει “όχι, Ισπανικό είναι το όνομά του El Venizelos”. Εννοώντας το Ελ. El Venizelos λοιπόν και ariba για την Πελοπόννησο. Ας όψονται οι ανάδοχοι. Γιατί δεν έβαλαν ολόκληρο το όνομα του Βενιζέλου; Ναι καλά....

Η Αττική οδός είναι σχετικά άδεια αυτή την ώρα, τρεις λωρίδες, κλειστός αυτοκινητόδρομος χωρίς φανάρια και διασταυρώσεις για πεζούς, τροχοφόρα... και “ζώα”.

Φτάνω στα πρώτα διόδια η υπάλληλος είναι πολύ ευγενική “γεια σας” μου λέει και αφού δίνω το αντίτιμο μου εύχεται “καλή συνέχεια”. Αυτό το έχουν μάθει πολύ καλά, σε κάθε διόδια το ίδιο λένε, “γειά σας... καλή συνέχεια”. Λίγο πιό κάτω άλλα διόδια, και άλλα διόδια, και άλλα διόδια. 12,80 ευρώ παρακαλώ μέχρι την Πάτρα. Σχετικά φτηνά δηλαδή αφού κάπου τόσο πληρώνεις μόνο για στη γέφυρα Ρίο-Αντίριο! Ελλάς ήρθα να υποστηρίξω την οικονομία σου!

Βγαίνω από την Αττική Οδό και μπαίνω στην Ολύμπια Οδό.

Βλέπω αριστερά μου στη θάλασσα του Ασπρόπυργου και της Ελευσίνας τα μεγαθήρια τάνκερ πετρελαίου να περιμένουν να ξεφορτώσουν ή να φορτώσουν από τα διαλυστήρια. Λίγο πιό κάτω στους Αγίους Θεοδώρους το ίδιο. Τώρα πως μπορεί να είναι βενζίνα τόσο ακριβή με όλα αυτά τα διαλυστήρια είναι άξιο απορίας!

Έβαλα βενζίνα στη Νέα Πέραμο στο OPEL, 2017. Ένα μικρό αυτοκίνητο με τέσσερις πόρτες αλλά πορτ μπαγκάζ για μία βαλίτσα. Το ντεπόζιτο ήταν σχεδόν άδειο. Πήρε 65 ευρώ παρακαλώ, δηλαδή $81.25. Αυτή είναι η τιμή σε δολάρια 65ευρώ Χ $1.25. Ενώ λένε η τιμή ευρώ δολαρίου είναι 1ευρώ προς $1,17 η Τράπεζα χρεώνει $1,23 συν την προμήθεια. Νόμιμη “απάτη” δηλαδή!

Το άλλο που παρατήρησα είναι ότι κι αν μικρό αυτοκίνητο καίει πολύ βενζίνα. Μήπως είναι και αυτό μία άλλη απάτη;

Περνάω τον Ισθμό της Κορίνθου ο οποίος δεν φαίνεται πλέον με τον καινούργιο αυτοκινητόδρομο γιατί η ταχύτητα είναι 130 χιλιόμετρα την ώρα και δεν μπορείς να κόψεις αλλά δεν υπάρχει και μία πινακίδα που να δείχνει κάποιο χώρο στάθμευσης για να βγάλεις φωτογραφίες. Είναι από τα μεγαλύτερα έργα και αξιοθέατα στην Ελλάδα. Πως τους ξέφυγε αυτό; Ψηλά γράμματα. Εδώ είναι η πατρίδα μας που ο κάθε “κερατάς” θέλει να έχει τη “κουτάλα”, αυτό ίσως να είναι μία λεπτομέρεια!

Λίγο πιό κάτω η πινακίδα δείχνει Πάτρα ευθεία, Τρίπολη αριστερά προτιμώ να πάω από Πάτρα για τα ιερά χώματα της Ηλείας. Ακροθαλασσιά και καινούργιος δρόμος ενώ από Τρίπολη καινούργιος δρόμος αλλά μετά τη Νεστάνη είναι μικρός ο δρόμος και όλο στροφές, την τελευταία φορά από εκεί πήγα και μετά τη Δίβρη ήταν όλο λακκούβες.

Λίγο μετά την Κόρινθο κι άλλα διόδια. Ο δρόμος έχει δύο “σαμάρια” που εάν έχεις αφοσιωθεί στις σκέψεις σου μπορεί να βγεις εκτός δρόμοθ. Ποιός θα πληρώσει αυτή την κακοτεχνία, μαζί με πολλές άλλες όπως η ανάποδη κλήση του δρόμου σε πολλές στροφές. Θυμάμαι τον αδερφό μου Γεράσιμο στο τηλέφωνο “πρόσεξε το δρόμο, είναι κακοφτιαγμένος”. Είναι καλύτερος από πριν αλλά με τα προβλήματά του. Πιο κάτω ο δρόμος στενεύει επικίνδυνα και είναι μόνο για ένα αυτοκίνητο. Κιάτο, Αίγιο, Πάτρα όπου από μακριά φαίνεται η γέφυρα του Ρίου-Αντιρίου.

Καλά που έγιναν οι Ολυμπιακοί Αγώνες το 2004 γιατί διαφορετικά πολλά από τα έργα που διαμόρφωσαν την Ελλάδα δεν θα είχαν γίνει.

Μόλις περνάω από την πρωτεύουσα της Δυτικής Ελλάδος στρίβω αριστερά στο δρόμο Πατρών-Τριπόλεως. Έναν επαρχιακό δρόμο που πρέπει να προσέχεις γιατί εκτός των άλλων υπάρχουν και ζώα που διασχίζουν το δρόμο. Στροφές πάρα πολλές. Συναντώ το μεγάλο έργο που γίνεται, φράγμα, για να υδροδοτηθεί η Πάτρα.

Μπαίνω στο Δήμο Τριταίας. Αριστερά είναι ο Ερύμανθος και δεξιά το Παναχαϊκό. Μία πινακίδα γράφει “Καλέτζι 13”. Στον Ερύμανθο αριστερά φαίνεται στη πλαγιά το Καλέτζι, το χωριό του Γέρου, Γεωργίου Παπανδρέου. Περνώ το Καρπέτα και μπαίνω στην Ηλεία με τις στροφές στη Μπουκοβίνα όπου τα αρχαία της δεν έχουν εξερευνηθεί. Ίσως η Ελλάδα να έχει περισσότερο πλούτο μέσα στη Γη παρά πάνω στη Γη!

Διασταύρωση δρόμου 111 και δρόμο προς Αμαλιάδα. Το δρυοδάσος της Κάπελης αρχίζει. Εδώ η παράδοση λέει ότι κατοικούσαν η Κένταυροι. Ένα τεράστιο δρυοδάσος, το μεγαλύτερο των Βαλκανίων. Κάπου 30,000-40,000 στρέμματα. Οι Γερμανοί κατέστρεψαν ένα μεγάλο τμήμα του για να κατασκευάσουν αεροδρόμιο στο Πανόπουλο. Η ώρα είναι 7:00μμ, ο δρόμος τελείως άδειος. Εδώ τα παλιά χρόνια ήταν πολλά πρόβατα, τώρα βλέπω να έχει αγριέψει ο τόπος και λιγοστά ζώα.

Μόλις πέρασα τα Μητρέϊκα βλέπω μπροστά μου και λίγο αριστερά την Πηνεία, το Σιμόπουλο, το Φράγμα Πηνειού, το Κάμπο της Ηλείας και στο βάθος το Κάστρο Χλεμούτσι και τη θάλασσα. “Κοντεύω” είπα μέσα μου και ένα ρίγος με διαπέρασε, ίσως να δάκρυσα κι όλας. Είμαι στην ιδιαίτερη μου Πατρίδα η οποία από ότι φαίνεται παραμένει στάσιμη για τα τελευταία 20 ίσως και περισσότερα χρόνια. Τι κι εάν πέρασαν δεκάδες πολιτικοί και υπουργοί από την Ηλεία...

Η πρώτη εντύπωση είναι ότι η περιοχή είναι ξεχασμένη όπως ξεχασμένες είναι και πολλές περιοχές της Ελλάδας. Το ευτύχημα εδώ είναι ότι δεν πληρώνεις διόδια!

Περνάω το Κέντρο Υγείας στο Σιμόπουλο, το Φαρμακείο και έφτασα. Ο αδελφός μου ο Γεράσιμος, η σύζυγός του η Γεωργία, και άλλοι συγγενείς με περιμένουν. Η Γεωργία έχει μαγειρέψει και οι συγγενείς έχουν συγκεντρωθεί να με δουν και να τους δω. Μαζί και αρκετοί φίλοι από τα παλιά. Αφού μιλήσαμε λίγο καθίσαμε για φαγητό το οποίο είναι νοστιμότατο. Η Δήμητρα λέει “η θεία η Γιωργία είναι η καλύτερη μαγείρισσα, ότι φτιάχνει είναι νοστιμότατο”. Έχει δίκιο. Έχω να φάω από τη Μαδρίτη της Ισπανίας αλλά άξιζε το κόπο να περιμένω.

Βγήκαμε έξω στη καφετέρια του Τάκη και μετά στην ψησταριά. Μισογεμάτα και τα δύο μαγαζιά αλλά όλοι τους σκυθρωποί και κλεισμένοι στον εαυτό τους. Τα μνημόνια και η οικονομία, η δυσκολία να αντεπεξέλθουν στα οικονομικά βάρη είναι ζωγραφισμένη στα πρόσωπά τους αλλά και από τη συζήτηση που κάναμε αυτό διαπίστωσα. Οι περισσότεροι είναι συνταξιούχοι που με τις περικοπές των συντάξεων είναι δύσκολα τα πράγματα. Πάνε τα κεράσματα του παρελθόντος. Ένα καφέ, μία μπύρα και αυτά με το ζόρι.

Αρκετοί αναπολούν το παρελθόν, την εποχή που η περιοχή έσφυζε από ζωή, από παιδιά που φώναζαν και έπαιζαν ανέμελα. Τώρα, ησυχία... νεκροταφείο. Οι περισσότεροι αναθεματίζουν τους πολιτικούς αλλά και τον εαυτό τους που τους ψήφιζαν. Οι νέοι είναι ελάχιστοι. Έπιασα κουβέντα με μερικούς. Απαισιόδοξοι είναι όλοι τους. Μόνο δύο έχουν δουλειά οι άλλοι ζούνε με τις συντάξεις του πατέρα, του παππού, της γιαγιάς.

Φώτος:

1) Ο Γεράσιμος και Κώστας Καυκάς και τον ιπτάμενο κουνιάδο του Κώστα στη Βουλιαγμένη

2) Με τον αδελφό μου Γεράσιμο

3) Η Σοφία με τη Γεωργία

4) Ελαιόδενδρα παντού.  Βρήκαν ευκαιρία πολλοί και όπου πέρασε φωτιά και κατάστρεψε τα δάση φύτεψαν ελαιόδενδρα έτσι η δασική έκταση έγινε ιδιοκτησία τους σε πολλές περιπτώσεις

Διαβάστε αύριο τη συνέχεια

2ο Ηλειακό Αντάμωμα στην Αμαλιάδα