Σύμφωνα με το Ντοϊτσε Βέλλε "ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε αποδέχθηκε την υποψηφιότητα για πρόεδρος της γερμανικής Βουλής", δήλωσε σήμερα ο πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας των γερμανών συντηρητικών Φόλκερ Κάουντερ, ξεκαθαρίζοντας και τις τελευταίες ασάφειες ως προς την υποψηφιότητα του νυν υπουργού Οικονομικών για το δεύτερο τη τάξη αξίωμα του γερμανικού κράτους.
Στην εκλογή προέδρου που θα πραγματοποιηθεί στην πρώτη συνεδρίαση της νέας βουλής στις 24 Οκτωβρίου, ο Β. Σόιμπλε μπορεί να υπολογίζει στη στήριξη των Συντηρητικών, των Σοσιαλδημοκρατών και των Φιλελευθέρων. Πράσινοι και Εναλλακτική για τη Γερμανία κρατούν ακόμα κλειστά τα χαρτιά τους.
Χόιερ ή Σπαν;
Με την υποψηφιότητα Σόιμπλε, ως προέδρου του κοινοβουλίου, η καγκελάριος Ανγκελα Μέρκελ θέτει τα θεμέλια της κυβερνητικής συνεργασίας με τους Φιλελεύθερους, μιας και ανοίγει πλέον ο δρόμος για να αναλάβουν εκείνοι το νευραλγικό υπουργείο Οικονομικών. Παράλληλα, διασφαλίζει ότι στη νέα βουλή αναλαμβάνει πρόεδρος ένας έμπειρος πολιτικός, ο οποίος είναι σε θέση να αντιμετωπίσει τους εθνικιστές του AfD.
Το μεγάλο ερώτημα που τίθεται τώρα είναι ποιος θα διαδεχθεί τον Β. Σόιμπλε στο υπουργείο Οικονομικών. Στους πιθανούς υποψήφιους ανήκει ο φιλελεύθερος Βέρνερ Χόιερ, σήμερα πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων. Σε περίπτωση που το υπουργείο Οικονομικών παραμείνει σε χριστιανοδημοκρατικά χέρια δεν αποκλείεται να το αναλάβει ο υφυπουργός Οικονομικών Γενς Σπαν, τον οποίο ο Β. Σόιμπλε έχει χαρακτηρίσει «μεγάλη ελπίδα των Χριστιανοδημοκρατών».
Στη Γερμανία, ο πρόεδρος του ομοσπονδιακού κοινοβουλίου εκλέγεται παραδοσιακά όταν συσταθεί σε Σώμα η νέα βουλή, 30 μέρες μετά τις γενικές εκλογές. Συνηθίζεται ο πρόεδρος του κοινοβουλίου να προέρχεται από την ισχυρότερη κοινοβουλευτική ομάδα. Σε περίπτωση που δεν είναι εφικτή η εκλογή προέδρου με απόλυτη πλειοψηφία στον πρώτο γύρο, τότε διεξάγεται και δεύτερος. Αν χρειαστεί και τρίτος, τότε εκλέγεται αυτός που συγκεντρώνει τις περισσότερες ψήφους. Στην απίθανη περίπτωση ισοπαλίας το γερμανικό σύνταγμα προβλέπει κλήρωση.
Ασκήθηκαν πιέσεις
Στο προοίμιο των σημερινών εξελίξεων συντηρητικοί βουλευτές άσκησαν πιέσεις στον Β. Σόιμπλε να αναλάβει πρόεδρος της νέας βουλής, διότι επιθυμούσαν ισχυρή φωνή στις κοινοβουλευτικές συνεδριάσεις που θα μπορεί να αντιταχθεί στις κορώνες και τις προσπάθειες εντυπωσιασμού των λαϊκιστών της «Εναλλακτικής για τη Γερμανία», που αναδείχθηκε τρίτη δύναμη στο νέο κοινοβούλιο.
Γερμανικά μέσα ενημέρωσης μετέδωσαν μάλιστα ότι ακόμα και η καγκελάριος προσπάθησε να τον πείσει προσωπικά να αναλάβει το σημαντικό αυτό αξίωμα.
Από το περιβάλλον του υπουργού Οικονομικών είχε ωστόσο διαρρεύσει ότι ο Σόιμπλε ήθελε να παραμείνει στο τιμόνι του νευραλγικού υπουργείου Οικονομικών, μιας και πρόκειται για το πλέον καθοριστικό υπουργείο, τόσο όσον αφορά τη γερμανική εσωτερική πολιτική, όσο και την ευρωπαϊκή πολιτική.
Φαίνεται ωστόσο ότι εν τέλει πείστηκε από το κόμμα του να μην είναι μέλος του επόμενου υπουργικού συμβουλίου.
Στην εκλογή προέδρου που θα πραγματοποιηθεί στην πρώτη συνεδρίαση της νέας βουλής στις 24 Οκτωβρίου, ο Β. Σόιμπλε μπορεί να υπολογίζει στη στήριξη των Συντηρητικών, των Σοσιαλδημοκρατών και των Φιλελευθέρων. Πράσινοι και Εναλλακτική για τη Γερμανία κρατούν ακόμα κλειστά τα χαρτιά τους.
Χόιερ ή Σπαν;
Με την υποψηφιότητα Σόιμπλε, ως προέδρου του κοινοβουλίου, η καγκελάριος Ανγκελα Μέρκελ θέτει τα θεμέλια της κυβερνητικής συνεργασίας με τους Φιλελεύθερους, μιας και ανοίγει πλέον ο δρόμος για να αναλάβουν εκείνοι το νευραλγικό υπουργείο Οικονομικών. Παράλληλα, διασφαλίζει ότι στη νέα βουλή αναλαμβάνει πρόεδρος ένας έμπειρος πολιτικός, ο οποίος είναι σε θέση να αντιμετωπίσει τους εθνικιστές του AfD.
Το μεγάλο ερώτημα που τίθεται τώρα είναι ποιος θα διαδεχθεί τον Β. Σόιμπλε στο υπουργείο Οικονομικών. Στους πιθανούς υποψήφιους ανήκει ο φιλελεύθερος Βέρνερ Χόιερ, σήμερα πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων. Σε περίπτωση που το υπουργείο Οικονομικών παραμείνει σε χριστιανοδημοκρατικά χέρια δεν αποκλείεται να το αναλάβει ο υφυπουργός Οικονομικών Γενς Σπαν, τον οποίο ο Β. Σόιμπλε έχει χαρακτηρίσει «μεγάλη ελπίδα των Χριστιανοδημοκρατών».
Στη Γερμανία, ο πρόεδρος του ομοσπονδιακού κοινοβουλίου εκλέγεται παραδοσιακά όταν συσταθεί σε Σώμα η νέα βουλή, 30 μέρες μετά τις γενικές εκλογές. Συνηθίζεται ο πρόεδρος του κοινοβουλίου να προέρχεται από την ισχυρότερη κοινοβουλευτική ομάδα. Σε περίπτωση που δεν είναι εφικτή η εκλογή προέδρου με απόλυτη πλειοψηφία στον πρώτο γύρο, τότε διεξάγεται και δεύτερος. Αν χρειαστεί και τρίτος, τότε εκλέγεται αυτός που συγκεντρώνει τις περισσότερες ψήφους. Στην απίθανη περίπτωση ισοπαλίας το γερμανικό σύνταγμα προβλέπει κλήρωση.
Ασκήθηκαν πιέσεις
Στο προοίμιο των σημερινών εξελίξεων συντηρητικοί βουλευτές άσκησαν πιέσεις στον Β. Σόιμπλε να αναλάβει πρόεδρος της νέας βουλής, διότι επιθυμούσαν ισχυρή φωνή στις κοινοβουλευτικές συνεδριάσεις που θα μπορεί να αντιταχθεί στις κορώνες και τις προσπάθειες εντυπωσιασμού των λαϊκιστών της «Εναλλακτικής για τη Γερμανία», που αναδείχθηκε τρίτη δύναμη στο νέο κοινοβούλιο.
Γερμανικά μέσα ενημέρωσης μετέδωσαν μάλιστα ότι ακόμα και η καγκελάριος προσπάθησε να τον πείσει προσωπικά να αναλάβει το σημαντικό αυτό αξίωμα.
Από το περιβάλλον του υπουργού Οικονομικών είχε ωστόσο διαρρεύσει ότι ο Σόιμπλε ήθελε να παραμείνει στο τιμόνι του νευραλγικού υπουργείου Οικονομικών, μιας και πρόκειται για το πλέον καθοριστικό υπουργείο, τόσο όσον αφορά τη γερμανική εσωτερική πολιτική, όσο και την ευρωπαϊκή πολιτική.
Φαίνεται ωστόσο ότι εν τέλει πείστηκε από το κόμμα του να μην είναι μέλος του επόμενου υπουργικού συμβουλίου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου