Η Καλαμάτα χρονολόγησε τον Πανάγιο Τάφο

Στο Εργαστήριο Αρχαιομετρίας του Τμήματος Ιστορίας, Αρχαιολογίας και Διαχείρισης Πολιτισμικών Αγαθών, του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου στην Καλαμάτα έγινε -από τον αναπληρωτή καθηγητή Νίκο Ζαχαριά και την Ελένη Παλαμάρα- η χρονολόγηση του Πανάγιου Τάφου στην Ιερουσαλήμ, στην οποία αφιέρωσε πρόσφατο αποκλειστικό του δημοσίευμα το διεθνούς φήμης περιοδικό “National Geographic”.

Το τελικό αποτέλεσμα των ερευνών ως προς την ηλικία που έχουν τα κονιάματα -τα οποία λήφθηκαν από το κορυφαίο μνημείο της χριστιανοσύνης-, προέκυψε μετά από τη συνεργασία του συγκεκριμένου Εργαστηρίου με το Εργαστήριο Επιστήμης και Τεχνολογίας Υλικών του Τμήματος Χημικών Μηχανικών του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου.

Ειδικότερα, δείγματα του κονιάματος κάτω από το Κουβούκλιο του Πανάγιου Τάφου στην Ιερουσαλήμ, που συλλέχθηκαν και αναλύθηκαν από την ομάδα του ΕΜΠ, η οποία έκανε την πρόσφατη αναστήλωση, με επικεφαλής την καθηγήτρια της Σχολής Χημικών Μηχανικών Αντωνία Μωροπούλου, χρονολογούνται από το 345 μ.Χ. περίπου. Είναι συνεπώς πολύ παλαιότερα από τα αρχαιότερα μνημεία που έχουν έως τώρα βρεθεί μέσα και γύρω από το συγκρότημα του Πανάγιου Τάφου και τα οποία δεν είναι παλαιότερα των 1.000 ετών. Ο Πανάγιος Τάφος είχε καταστραφεί τελείως το 1009, την εποχή των Σταυροφοριών και έκτοτε ξαναχτίσθηκε. Με βάση τα νέα στοιχεία, που παρουσιάζει αποκλειστικά το «National Geographic» (το οποίο στήριξε εξ αρχής το εγχείρημα της αναστήλωσης), ο τάφος, που βρίσκεται μέσα στην Εκκλησία της Αναστάσεως και καλύπτεται από το κτίσμα του Κουβουκλίου, έχει ηλικία σχεδόν 1.700 ετών. Σύμφωνα με την παράδοση, ανακαλύφθηκε από την Ελένη, μητέρα του αυτοκράτορα Μεγάλου Κωνσταντίνου, το 326 μ.Χ.

Οταν, κατά την αναστήλωση, πέρυσι τον Οκτώβριο, οι ειδικοί του ΕΜΠ άνοιξαν τον τάφο μετά από αιώνες, παραμερίζοντας τη μαρμάρινη πλάκα που τον σκέπαζε, αποκάλυψαν ίχνη ασβεστολιθικού κονιάματος από αρχαία κατασκευαστικά υλικά, τα οποία συλλέχθηκαν και στη συνέχεια αναλύθηκαν με σύγχρονες τεχνικές. Οι ερευνητές συμπέραναν ότι ο τάφος είχε κατασκευασθεί περί το 345 μ.Χ., στη διάρκεια ή λίγο μετά τη βασιλεία του Κωνσταντίνου. Σχετική δημοσίευση θα γίνει στο περιοδικό Αρχαιολογίας «Journal of Archaeological Science Reports».

Η νέα ανακάλυψη επιβεβαιώνει ότι το συγκεκριμένο σημείο που θεωρείται σήμερα ο τάφος του Χριστού, είναι το ίδιο με αυτό που είχε θεωρηθεί ο τάφος του πριν από 17 αιώνες. Αν και, σύμφωνα με το “National Geographic”, παραμένει αδύνατο να επιβεβαιωθεί αρχαιολογικά ότι ο τάφος είναι πράγματι το μέρος όπου ετάφη ο Ιησούς, η νέα χρονολόγηση επιβεβαιώνει ότι η αρχική κατασκευή του σημερινού ταφικού συμπλέγματος είχε γίνει την εποχή του Μεγάλου Κωνσταντίνου.

Οταν οι απεσταλμένοι του Μεγάλου Κωνσταντίνου έφθασαν στην Ιερουσαλήμ το 325 μ.Χ. αναζητώντας τον τάφο του Ιησού, τους υπέδειξαν, σύμφωνα με την παράδοση, ένα ρωμαϊκό ναό που είχε κτισθεί πριν από 200 χρόνια. Οταν αυτός ο ναός ισοπεδώθηκε, οι ανασκαφές από κάτω του αποκάλυψαν έναν τάφο μέσα σε μια ασβεστολιθική κοιλότητα. Σε αυτό τον τάφο, όπου τελικά κτίσθηκε το Κουβούκλιο, κάποια στιγμή μεταξύ του 14ου και του 16ου αιώνα είχε τοποθετηθεί μια μαρμάρινη πλάκα πάνω από την ταφική κλίνη. Οταν άνοιξε ο τάφος πέρυσι, ανακαλύφθηκε από κάτω μια άλλη πολύ παλαιότερη σπασμένη μαρμάρινη πλάκα με ένα σταυρό, ακριβώς πάνω στην αρχική ασβεστολιθική επιφάνεια της ταφικής κλίνης.

Οι ερευνητές πήραν δείγματα κονιάματος και από την περιοχή ανάμεσα σε αυτή την πλάκα και την επιφάνεια του εδάφους (της ταφικής κλίνης). Τα νέα ευρήματα από τις αναλύσεις δείχνουν ότι πιθανότατα αυτή η παλαιότερη μαρμάρινη πλάκα είχε τοποθετηθεί στα μέσα του 4ου αιώνα μ.Χ. προφανώς με εντολή του Μεγάλου Κωνσταντίνου. Αλλα δείγματα κονιάματος που ελήφθησαν από την είσοδο του τάφου, είναι νεότερα και χρονολογούνται από τον 11ο αιώνα, την περίοδο που κτίσθηκε ξανά η εκκλησία του Πανάγιου Τάφου.

Πηγή: eleftheriaonline.gr