Του Πέτρου Μακρή
Ξεκινώ με ένα «εύγε» προς τους υπεύθυνους προγράμματος του τηλεοπτικού «Σκάϊ», γιατί στην προχθεσινή πρωινή ειδησεογραφική-σχολιαστική ζώνη του καναλιού, με ένα υποδειγματικό, τίμιο μοντάζ, παρουσίασαν, από ζωντανά και αδιάσειστα μαγνητοσκοπημένα ντοκουμέντα, δηλώσεις των αείμνηστων Καραμανλή και Ανδρέα Παπανδρέου, της Αλέκας Παπαρήγα αλλά και του υπέροχου μακαρίτη Προέδρου της ΠΓΔΜ Κίρο Γκλιγκόροφ, εναντίον των αλυτρωτικών πυρήνων και των δυναμιτιστών της Βαλκανικής ενότητας, που εδρεύουν στα Σκόπια!
Και κλείνω αυτό το εγκώμιό μου με την πρότασή μου, το τηλεοπτικό αυτό ντοκουμέντο να μεταδίδεται ανελλιπώς, όσο θα διαρκούν οι επαίσχυντες, εν κρυπτώ «διαπραγματεύσεις», για τη σωτηρία των λαθρεπιβατών Σκοπιανών, στο όχημα της Ιστορίας της πολύπαθης Βαλκανικής χερσονήσου.
Ξεκαθαρίζω βεβαίως, ότι όταν μιλάω για δυναμιτιστές της βαλκανικής ενότητας και αλληλεγγύης Σκοπιανούς, τιμητικά εξαιρώ το σύνολο της συντριπτικής πλειονότητας των πολιτών της γείτονος χώρας, που μας τιμούν με ομαδικές φιλικές επισκέψεις τους για διακοπές, στη μακεδονική, ηπειρωτική και θρακική βόρεια Ελλάδα, αλλά και με την οικονομική συνεργασία ανάμεσα στα δύο όμορα βαλκανικά κράτη.
Το σημερινό μου σημείωμα στόχο έχει να ρίξει όσο γίνεται άπλετο φως, στα κρούσματα μιας ομαδικής παράκρουσης, κυρίως στο χώρο του κυβερνο-ΣΥΡΙΖΑ (και όχι βεβαίως στους συνεχώς αποχωρούντες εξαπατημένους πρώην ψηφοφόρους του). Η παράκρουση αυτή θα μπορούσε να ονομαστεί στο πολιτικό-ψυχοπαθολογικό λεξιλόγιο, ως ψευδοδιεθνιστική υστερία.
Προφανώς, με μια άκομψη και χονδροειδή παραχάραξη των αρχών του σοσιαλιστικού Διεθνισμού, γιατί όχι και της διακήρυξης του Ιησού του Ναζωραίου «ουκ ενί ιουδαίος, ουδέ έλλην (…) πάντες γαρ υμείς είς έστε…», οι διαφωνούντες του κυβερνο-ΣΥΡΙΖΑ σείουν τη σημαία μιας μειοδοτικής ανεκτικότητας σε πολιτικούς σαλτιμπάγκους της γείτονος, που άλλοτε μεταμφιεσμένοι και άλλοτε ανοιχτά, δεν κρύβουν, ούτε και πρόκειται να κρύψουν τον τυχοδιωκτικό επεκτατισμό τους, για μια «Μακεδονία του Αιγαίου».
Χρησιμοποιούν οι ψευδοδιεθνιστές το erga omnes, (δηλαδή δέσμευση έναντι όλων), για μια νέα ονομασία της πάλαι ποτέ Δαρδανίας (αυτή ήταν η ονομασία των Σκοπίων στην κλασική αρχαιότητα), που θα έχει ως πρώτο ή δεύτερο συνθετικό τη λέξη Μακεδονία. Αλλά το λατινικό erga omnes δεν είναι η λυδία λίθος που μετατρέπει τον μόλυβδο σε χρυσάφι. Με άλλα λόγια, ακόμη και αν διαγραφεί από το σκοπιανό σύνταγμα το όνομα Μακεδονία, είμαστε τόσο ανόητοι ή αφελείς, να πιστέψουμε, ότι οι ελλοχεύοντες, στα σπλάχνα της Σκοπιανής κοινωνίας παραβάτες των συμπεφωνημένων, για τη νέα ονομασία, θα παύσουν τον αλυτρωτικό τυχοδιωκτισμό τους;
Σε μια παρόμοια κατάσταση θα χρειαστούν, ή όχι μεραρχίες από Σκοπιανούς στρατοχωροφύλακες για να συλλαμβάνουν, εν ονόματι της «νέας» ονομασίας, αμέτρητους σωβινιστές και αλυτρωτικούς δασκάλους, που θα διδάσκουν τη γεωγραφία με ένα χάρτη μιας “Nova Makedonia” που θα φτάνει μέχρι τη Θεσσαλονίκη, γιατί όχι και τον Όλυμπο;
Θα ξεχάσουν αυτά τα χούγια με τα οποία μας ταλανίζουν τουλάχιστον 60 χρόνια; Ή μήπως τα εθνοτικά ψευδομακεδονικά αυτογκέτο των ΗΠΑ, του Καναδά και της Αυστραλίας θα πάψουν να προπηλακίζουν με τους τραμπούκους τους ακόμη και έλληνες ηγέτες, όπως τον Χρήστο Σαρτζετάκη, στη Μελβούρνη στις 24.11.1988;
Θυμίζω λοιπόν, ότι ο τότε πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας, ως προσκεκλημένος, στον εορτασμό των 200 χρόνων από την ίδρυση της Αυστραλίας, δέχτηκε, στη Μελβούρνη, άγριες επιθέσεις από αλήτες Σκοπιανούς που σήκωσαν πανό με τη χουλιγκανική φράση «Σαρτζετάκη, η μάνα σου δεν ήταν Ελληνίδα, αλλά Μακεδόνισσα», για να εισπράξουν αυτά τα μίσθαρνα αποβράσματα από τον Σαρτζετάκη και μάλιστα από μικροφώνου την απάντηση: «Η μητέρα μου ήταν Ελληνίδα, γιατί ήταν Μακεδόνισσα»!
Όμως, καθώς όλοι το αντιλαμβανόμαστε, η ίδια η Ιστορία τιμωρεί τους παραχαράκτες της Ιστορίας, αλλά και τους ψευδοδιεθνιστές. Και τονίζω τη λέξη ψευδοδιεθνιστές. Διότι γνήσιοι προοδευτικοί δημοκράτες και φωτισμένοι πολιτικοί πατριώτες, με διεθνιστική συνείδηση ήταν και έμειναν στην ελληνική Ιστορία, μόνον ο Ρήγας Φεραίος αλλά και ο Αλέξανδρος Παπαναστασίου.
Ο Ρήγας ο Βελεστινλής, με την περίφημη «Χάρτα» του, διεκήρυξε την αδελφοσύνη των Βαλκανίων, όπως την fraternité για όλους τους Γάλλους, η Γαλλική Επανάσταση. Δεν έπαυσε όμως ο ίδιος, μέχρι την ημέρα της δολοφονίας του, από την αυστριακή αστυνομία του Μέτερνιχ, να προετοιμάζει τον αγώνα της εθνικής μας παλιγγενεσίας. Από την πλευρά του, ο Αλέξανδρος Παπαναστασίου, το 1924, υπήρξε ο σχεδιαστής και εμψυχωτής της ιδέας για μια Βαλκανική Ομοσπονδία. Ας τολμήσει λοιπόν ο κύριος Κατρούγκαλος ν’ αποκαλέσει τον Ρήγα Φεραίο και τον Αλ. Παπαναστασίου «πατριδοκάπηλους» και ή οι κ.κ. Τσακαλώτος και Γαβρόγλου να πριμοδοτούν την συνταγματική ονομασία «Δημοκρατία της Μακεδονίας».
Δυστυχώς, κάποιοι επίγονοι αυτών των προσωπικοτήτων, με τις διχαστικές τους αντιλήψεις και ραδιουργίες χρησιμοποιούν το ψευδοδιεθνιστικό τους πρόσχημα, ή για να αποπροσανατολίσουν την Κοινή Γνώμη, από το πάντα καυτό θέμα των ατελείωτων μνημονίων, ή για να εξασθενίσουν το λαϊκό περί Δικαίου αίσθημα, ή για να παίζουν ανερυθρίαστοι στα ζάρια, πίσω από τις πλάτες του ελληνικού λαού, την εδαφική ακεραιότητα της χώρας μας και την πατριωτική ευαισθησία και αξιοπρέπεια του ελληνικού λαού.
Ας προσέξουν λοιπόν ή ορθότερα ας σταματήσουν τους χουλιγκανικούς εμπαιγμούς και τις υβριστικές εκτροπές τους εναντίον των αυθόρμητων παλλαϊκών κινητοποιήσεων με μεγέθη μισού και πλέον εκατομμυρίου πολιτικά αδέσμευτων πατριωτών σε όλο το φάσμα των ιδεοπολιτικών πεποιθήσεων. Αυτό το ποτάμι με την ευρύτατη λαϊκή κοίτη και την ήρεμη ροή όταν ξεχειλίσει, με την πλημμύρα του θα πετάξει σαν καρυδότσουφλα και θα οδηγήσει στον πάτο όλα αυτά τα κοινωνικώς ασύμβατα στοιχεία.
Τα πρώτα σημάδια αυτού του πανικού, από τη φωνή ενός αδέσμευτου λαού, που ήδη εξελίσσεται σε οργή Θεού, είναι ήδη ορατά. Οι ειρηνικές παλλαϊκές κινητοποιήσεις είναι το προοίμιο ενός Δημοψηφίσματος, που θα εμπεδώσει την ειρήνη και τον αλληλοσεβασμό όχι μόνον de facto, αλλά και de jure! Τι άλλο καλύτερο από αυτό; Τόσο για τους συκοφαντούμενους, όσο για τους ίδιους τους υβριστές και συκοφάντες!
Και κλείνω αυτό το εγκώμιό μου με την πρότασή μου, το τηλεοπτικό αυτό ντοκουμέντο να μεταδίδεται ανελλιπώς, όσο θα διαρκούν οι επαίσχυντες, εν κρυπτώ «διαπραγματεύσεις», για τη σωτηρία των λαθρεπιβατών Σκοπιανών, στο όχημα της Ιστορίας της πολύπαθης Βαλκανικής χερσονήσου.
Ξεκαθαρίζω βεβαίως, ότι όταν μιλάω για δυναμιτιστές της βαλκανικής ενότητας και αλληλεγγύης Σκοπιανούς, τιμητικά εξαιρώ το σύνολο της συντριπτικής πλειονότητας των πολιτών της γείτονος χώρας, που μας τιμούν με ομαδικές φιλικές επισκέψεις τους για διακοπές, στη μακεδονική, ηπειρωτική και θρακική βόρεια Ελλάδα, αλλά και με την οικονομική συνεργασία ανάμεσα στα δύο όμορα βαλκανικά κράτη.
Το σημερινό μου σημείωμα στόχο έχει να ρίξει όσο γίνεται άπλετο φως, στα κρούσματα μιας ομαδικής παράκρουσης, κυρίως στο χώρο του κυβερνο-ΣΥΡΙΖΑ (και όχι βεβαίως στους συνεχώς αποχωρούντες εξαπατημένους πρώην ψηφοφόρους του). Η παράκρουση αυτή θα μπορούσε να ονομαστεί στο πολιτικό-ψυχοπαθολογικό λεξιλόγιο, ως ψευδοδιεθνιστική υστερία.
Προφανώς, με μια άκομψη και χονδροειδή παραχάραξη των αρχών του σοσιαλιστικού Διεθνισμού, γιατί όχι και της διακήρυξης του Ιησού του Ναζωραίου «ουκ ενί ιουδαίος, ουδέ έλλην (…) πάντες γαρ υμείς είς έστε…», οι διαφωνούντες του κυβερνο-ΣΥΡΙΖΑ σείουν τη σημαία μιας μειοδοτικής ανεκτικότητας σε πολιτικούς σαλτιμπάγκους της γείτονος, που άλλοτε μεταμφιεσμένοι και άλλοτε ανοιχτά, δεν κρύβουν, ούτε και πρόκειται να κρύψουν τον τυχοδιωκτικό επεκτατισμό τους, για μια «Μακεδονία του Αιγαίου».
Χρησιμοποιούν οι ψευδοδιεθνιστές το erga omnes, (δηλαδή δέσμευση έναντι όλων), για μια νέα ονομασία της πάλαι ποτέ Δαρδανίας (αυτή ήταν η ονομασία των Σκοπίων στην κλασική αρχαιότητα), που θα έχει ως πρώτο ή δεύτερο συνθετικό τη λέξη Μακεδονία. Αλλά το λατινικό erga omnes δεν είναι η λυδία λίθος που μετατρέπει τον μόλυβδο σε χρυσάφι. Με άλλα λόγια, ακόμη και αν διαγραφεί από το σκοπιανό σύνταγμα το όνομα Μακεδονία, είμαστε τόσο ανόητοι ή αφελείς, να πιστέψουμε, ότι οι ελλοχεύοντες, στα σπλάχνα της Σκοπιανής κοινωνίας παραβάτες των συμπεφωνημένων, για τη νέα ονομασία, θα παύσουν τον αλυτρωτικό τυχοδιωκτισμό τους;
Σε μια παρόμοια κατάσταση θα χρειαστούν, ή όχι μεραρχίες από Σκοπιανούς στρατοχωροφύλακες για να συλλαμβάνουν, εν ονόματι της «νέας» ονομασίας, αμέτρητους σωβινιστές και αλυτρωτικούς δασκάλους, που θα διδάσκουν τη γεωγραφία με ένα χάρτη μιας “Nova Makedonia” που θα φτάνει μέχρι τη Θεσσαλονίκη, γιατί όχι και τον Όλυμπο;
Θα ξεχάσουν αυτά τα χούγια με τα οποία μας ταλανίζουν τουλάχιστον 60 χρόνια; Ή μήπως τα εθνοτικά ψευδομακεδονικά αυτογκέτο των ΗΠΑ, του Καναδά και της Αυστραλίας θα πάψουν να προπηλακίζουν με τους τραμπούκους τους ακόμη και έλληνες ηγέτες, όπως τον Χρήστο Σαρτζετάκη, στη Μελβούρνη στις 24.11.1988;
Θυμίζω λοιπόν, ότι ο τότε πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας, ως προσκεκλημένος, στον εορτασμό των 200 χρόνων από την ίδρυση της Αυστραλίας, δέχτηκε, στη Μελβούρνη, άγριες επιθέσεις από αλήτες Σκοπιανούς που σήκωσαν πανό με τη χουλιγκανική φράση «Σαρτζετάκη, η μάνα σου δεν ήταν Ελληνίδα, αλλά Μακεδόνισσα», για να εισπράξουν αυτά τα μίσθαρνα αποβράσματα από τον Σαρτζετάκη και μάλιστα από μικροφώνου την απάντηση: «Η μητέρα μου ήταν Ελληνίδα, γιατί ήταν Μακεδόνισσα»!
Όμως, καθώς όλοι το αντιλαμβανόμαστε, η ίδια η Ιστορία τιμωρεί τους παραχαράκτες της Ιστορίας, αλλά και τους ψευδοδιεθνιστές. Και τονίζω τη λέξη ψευδοδιεθνιστές. Διότι γνήσιοι προοδευτικοί δημοκράτες και φωτισμένοι πολιτικοί πατριώτες, με διεθνιστική συνείδηση ήταν και έμειναν στην ελληνική Ιστορία, μόνον ο Ρήγας Φεραίος αλλά και ο Αλέξανδρος Παπαναστασίου.
Ο Ρήγας ο Βελεστινλής, με την περίφημη «Χάρτα» του, διεκήρυξε την αδελφοσύνη των Βαλκανίων, όπως την fraternité για όλους τους Γάλλους, η Γαλλική Επανάσταση. Δεν έπαυσε όμως ο ίδιος, μέχρι την ημέρα της δολοφονίας του, από την αυστριακή αστυνομία του Μέτερνιχ, να προετοιμάζει τον αγώνα της εθνικής μας παλιγγενεσίας. Από την πλευρά του, ο Αλέξανδρος Παπαναστασίου, το 1924, υπήρξε ο σχεδιαστής και εμψυχωτής της ιδέας για μια Βαλκανική Ομοσπονδία. Ας τολμήσει λοιπόν ο κύριος Κατρούγκαλος ν’ αποκαλέσει τον Ρήγα Φεραίο και τον Αλ. Παπαναστασίου «πατριδοκάπηλους» και ή οι κ.κ. Τσακαλώτος και Γαβρόγλου να πριμοδοτούν την συνταγματική ονομασία «Δημοκρατία της Μακεδονίας».
Δυστυχώς, κάποιοι επίγονοι αυτών των προσωπικοτήτων, με τις διχαστικές τους αντιλήψεις και ραδιουργίες χρησιμοποιούν το ψευδοδιεθνιστικό τους πρόσχημα, ή για να αποπροσανατολίσουν την Κοινή Γνώμη, από το πάντα καυτό θέμα των ατελείωτων μνημονίων, ή για να εξασθενίσουν το λαϊκό περί Δικαίου αίσθημα, ή για να παίζουν ανερυθρίαστοι στα ζάρια, πίσω από τις πλάτες του ελληνικού λαού, την εδαφική ακεραιότητα της χώρας μας και την πατριωτική ευαισθησία και αξιοπρέπεια του ελληνικού λαού.
Ας προσέξουν λοιπόν ή ορθότερα ας σταματήσουν τους χουλιγκανικούς εμπαιγμούς και τις υβριστικές εκτροπές τους εναντίον των αυθόρμητων παλλαϊκών κινητοποιήσεων με μεγέθη μισού και πλέον εκατομμυρίου πολιτικά αδέσμευτων πατριωτών σε όλο το φάσμα των ιδεοπολιτικών πεποιθήσεων. Αυτό το ποτάμι με την ευρύτατη λαϊκή κοίτη και την ήρεμη ροή όταν ξεχειλίσει, με την πλημμύρα του θα πετάξει σαν καρυδότσουφλα και θα οδηγήσει στον πάτο όλα αυτά τα κοινωνικώς ασύμβατα στοιχεία.
Τα πρώτα σημάδια αυτού του πανικού, από τη φωνή ενός αδέσμευτου λαού, που ήδη εξελίσσεται σε οργή Θεού, είναι ήδη ορατά. Οι ειρηνικές παλλαϊκές κινητοποιήσεις είναι το προοίμιο ενός Δημοψηφίσματος, που θα εμπεδώσει την ειρήνη και τον αλληλοσεβασμό όχι μόνον de facto, αλλά και de jure! Τι άλλο καλύτερο από αυτό; Τόσο για τους συκοφαντούμενους, όσο για τους ίδιους τους υβριστές και συκοφάντες!
Πηγή: ΤΟ ΒΗΜΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου