Ο καρκίνος είναι μια ασθένεια ανεξέλεγκτης αύξησης του κυτταρικού πολλαπλασιασμού και συνήθως θεωρείται μια ασθένεια γενετικής προέλευσης. Η έρευνα κατά τις τελευταίες δεκαετίες έχει διαπιστώσει πέρα από κάθε αμφιβολία ότι διάφοροι επιγενετικοί / περιβαλλοντικοί παράγοντες διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο στην καρκινογένεση αλλά και στην μεταστατική ιδιότητα του καρκίνου. Με πολλαπλούς παράγοντες κινδύνου, όπως το κάπνισμα, η κατανάλωση οινοπνεύματος, η κακή διατροφή και η παχυσαρκία και πλήθος άλλων κινδύνων, ο καρκίνος είναι ευρέως αποδεκτός ως ασθένεια του υιοθετημένου από τον καθένα μας μοντέλου ζωής και έκφρασής της.
Σχεδόν 1.685.210 νέες περιπτώσεις καρκίνου καταγράφηκαν το 2016 μόνο στις ΗΠΑ και περίπου 595.690 άνθρωποι από αυτούς αναμένεται να πεθάνουν από καρκίνο στο μέλλον.Παρά τη σημαντική πρόοδο των θεραπευτικών επιλογών, η επίπτωση και η θνησιμότητα του καρκίνου συνεχίζει να έχει αυξητικές τάσεις. Ωστόσο, αναμένεται ότι θα υπάρξουν περίπου 20 εκατομμύρια ασθενείς με καρκίνο έως το έτος 2025. Ως εκ τούτου, η προσοχή επικεντρώνεται στην πρόληψη ως τελική στρατηγική για τη διαχείριση του καρκίνου. Σήμερα εκτιμάται ότι τα δύο τρίτα των θανάτων που σχετίζονται με τον καρκίνο θα μπορούσαν να είχαν αποφευχθεί με την αλλαγή του τρόπου ζωής, κυρίως μέσω των διατροφικών συνηθειών.
Πριν από σχεδόν 2500 χρόνια, ο Ιπποκράτης αναγνώρισε τη σημασία του φαγητού για τη γενική υγεία. Ουσίες προερχόμενες από τις καλλιέργειες δεδομένων φυτών μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την πρόληψη και την θεραπεία πολλαπλών νοσηρών οντοτήτων, στηρίζοντας έτσι την από αιώνων πλατιά θεμελιωμένη κοινωνική συνείδηση δηλαδή την δυνατότητα που έχουν οι φυσικοί παράγοντες, που είναι γνωστοί ως φυτοχημικά / φυσικά χημειοθεραπευτικά. Τη δεδομένη χρονική στιγμή, σχεδόν το 47% των διαθέσιμων αντικαρκινικών φαρμάκων στην αγορά είναι παράγωγα φυσικών προϊόντων ή αντίγραφα αυτών.
Υπάρχουν πολλά επιστημονικά στοιχεία που αποδεικνύουν ότι η καθημερινή κατανάλωση μιας διατροφής πλούσιας σε φρούτα και λαχανικά μειώνει τον κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου. Τα τελευταία χρόνια σημαντικό ενδιαφέρον έχει εστιαστεί στις φυτικές τροφές που περιέχουν πολυφαινολικές ενώσεις. Οι αναφορές υποδηλώνουν ότι, εκτός από το 5% – 10% όλων των περιπτώσεων καρκίνου, το υπόλοιπο 90%- 95% προκαλείται από το περιβάλλον και τον τρόπο ζωής. Μέχρι στιγμής, σχεδόν 25.000 διαφορετικά φυτοχημικά έχουν αναγνωριστεί σε φρούτα και λαχανικά που έχουν τεράστιες αντικαρκινικές ιδιότητες. Αυτά τα φυτοχημικά είναι μη τοξικά (στερούνται παρενεργειών – τοξικότητας) και γενικά στοχεύουν πολλαπλές οδούς σηματοδότησης (πρωτοπαθής κακή αρχή ελάχιστης παρενόχλησης του γενετικού υλικού – DNA).
Το ρόδι (Punica granatum L.) παράγεται από ένα φυλλοβόλο δέντρο που ανήκει στην οικογένεια των Lythraceae. Υπάρχουν αναφορές που υποδεικνύουν ότι αρχικά ανακαλύφθηκε από το Ιράν και ότι καλλιεργήθηκε από την περιοχή της Μεσογείου και τη Βόρεια Ινδία από την αρχαιότητα. Σήμερα, καλλιεργείται στη Βόρεια Αφρική και την τροπική Αφρική, τη Βόρεια και Νότια Αμερική αλλά και στην Ευρώπη τόσο για την καλλιέργεια των φρούτων της όσο και ως διακοσμητικό δέντρο. Το φρούτο ροδιού είναι στρογγυλεμένο μούρο με παχύ κοκκινωπό δέρμα που καλύπτει περίπου 200-1400 λευκούς έως βαθύ κόκκινους ή μωβ σπόρους. Οι σπόροι ροδιού είναι βρώσιμοι και έχουν ισχυρές αντιοξειδωτικές και αντιφλεγμονώδεις ιδιότητες λόγω της υψηλής περιεκτικότητάς τους σε υδρολυόμενες τανίνες και ανθοκυανίνες.
Σε σύγκριση με την αντιοξειδωτική δράση της βιταμίνης Ε, του καροτενίου και του ασκορβικού οξέος, τα αντιοξειδωτικά του ροδιού φαίνονται μοναδικά λόγω συνδυασμών μιας ευρείας σειράς πολυφαινολών που έχουν ευρύτερο φάσμα δράσης κατά διάφορων τύπων ελεύθερων ριζών.
Σε σύγκριση με τα αναγνωρισμένα αντιοξειδωτικά στο κόκκινο κρασί και στο πράσινο τσάι, οι ανθοκυάνες από φρούτα ροδιού έχουν σημαντικά υψηλότερη αντιοξειδωτική δράση. Το ρόδι έχει χρησιμοποιηθεί σαν βάση για την θεραπεία πολλών ασθενειών και παθήσεων. Στο αρχαίο ινδικό ιατρικό σύστημα, δηλαδή στην ιατρική της Αγιουρβέδα, το ρόδι θεωρήθηκε ως ένα ολόκληρο φαρμακείο από μόνο του.
Συνιστάται να χρησιμοποιείται ως αντιπαρασιτικό φάρμακο και για τη θεραπεία της διάρροιας και των ελκών. Το σύστημα ιατρικής (Unani), ένα άλλο παραδοσιακό σύστημα ιατρικής, αναγνωρίζει τη σημασία του ροδιού στη θεραπεία του διαβήτη. Οι φαρμακευτικές ιδιότητες του ροδιού έχουν προκαλέσει σημαντικό ενδιαφέρον στη σημερινή επιστημονική κοινότητα, όπως αποδεικνύεται από την επιστημονική έρευνα σχετικά με τα οφέλη του ροδιού για την υγεία που έχουν δημοσιευθεί τις τελευταίες δεκαετίες.
Είναι αξιοσημείωτο ότι δεν είναι μόνο το ίδιο το φρούτο του ροδιού, αλλά και τα υπόλοιπα μέρη του φυτού, όπως ο φλοιός, τα φύλλα καθώς και οι ρίζες του δέντρου του ροδιού, που είναι πλούσια σε μοριακά συστατικά με θεραπευτικές ιδιότητες. Μελέτες έχουν δείξει ότι το ρόδι και τα συστατικά του μπορούν να επηρεάσουν αποτελεσματικά πολλαπλές οδούς σηματοδότησης που εμπλέκονται στη φλεγμονή, την κυτταρική μετάλλαξη, τον υπερπολλαπλασιασμό, την αγγειογένεση, την καρκινογένεση και τέλος την αναστολή των τελικών σταδίων της καρκινικής μετάλλαξης αλλά και της ίδιας της μεταστατικής ιδιότητας. Τα συστατικά του ροδιού φαίνεται ότι ρυθμίζουν παράγοντες μεταγραφής, προ-αποπτωτικές πρωτεΐνες, αντι-αποπτωτικές πρωτεΐνες, μόρια ρυθμιστικού κυτταρικού κύκλου, πρωτεϊνικές κινάσες, μόρια κυτταρικής προσκόλλησης, προ-φλεγμονώδεις μεσολαβητές, και καταστέλλουν τους παράγοντες ανάπτυξης σε διάφορους καρκίνους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου