Είναι κοινή ομολογία πως η παρέλαση της Βοστώνης που έγινε την Κυριακή 22 Απριλίου 2018 πέτυχε από πάσης πλευράς. Η επιτυχία της ήταν μία ηχηρή και απτή απόδειξη πως όταν υπάρξει σωστή και καλή διοργάνωση μπορούν να γίνουν θαύματα.
Κι αυτή τη διοργάνωση την πέτυχε η Ομοσπονδία Ελληνοαμερικανικών Σωματείων Νέας Αγγλίας. Τονίζω για μία ακόμα φορά πως το βάρος της ευθύνης το σήκωσε η Ομοσπονδία. Οι άλλοι δύο φορείς, το γενικό προξενείο και η Μητρόπολη για τους οποίους αναφέρεται πως γίνεται με τη «συνεργασία» τους, κατ’ ουσίαν ουδέν εποίησαν, ήταν απλοί θεατές.
Η παρέλαση έδειξε κάτι πολύ ελπιδοφόρο, τον δρόμο εξόδου από την αδιαφορία και την απάθεια, σημάδια ακηδίας στην οποία έχει περιπέσει δυστυχώς η Βοστώνη και η Νέα Αγγλία γενικότερα.
Η φθίση και η συρρίκνωση στα σωματεία και τους συλλόγους αγγίζει σε κάποιες περιπτώσεις τα όρια της αποσύνθεσης, ενώ στις εκκλησιαστικές κοινότητες η διάλυση δυστυχώς είναι εφιαλτική. Ναοί αδειανοί ακόμα και τη Μεγάλη Παρασκευή. Κοινότητες οι οποίες εμφάνιζαν ζωντάνια και προοπτική πνέουν τα λοίσθια. Είναι γνωστά και πανθομολογούμενα τα δράματα, όπως επίσης γνωστοί και οι υπεύθυνοι κηδειάδες του εκκλησιαστικού μας βίου.
Ο «Εθνικός Κήρυξ» έγινε αποδέκτης πλείστων όσων καταγγελιών και παραπόνων από ανθρώπους των κοινοτήτων μας, τόσο στη διάρκεια της παρέλασης όσο και κατά τις εκδηλώσεις για την εθνική μεγάλη και ιστορική επέτειο της Ελλάδος, της απελευθέρωσής της από τους Τούρκους. Της Βοστώνης της αξίζει μία καλύτερη τύχη από τη σημερινή της παραλυτική.
Η Ομογένεια ξεχύθηκε στους δρόμους της Βοστώνης και διατράνωσε όχι απλώς την Ανεξαρτησία της Ελλάδος από τους Τούρκους, τους δεσμούς αίματος και πνεύματος που την συνδέουν μαζί της, αλλά και τη δική της δυναμική παρουσία και θέληση να ανασυνταχτεί και να δει μπροστά το αύριο, διότι χωρίς μία τέτοια προοπτική καραδοκεί το ιστορικό μας τέλος εδώ.
Αποδείχτηκε την Κυριακή 22 Απριλίου ότι ο θεσμός της παρέλασης όχι απλώς μπορεί και πρέπει να επιβιώσει, αλλά πρέπει να ενδυναμωθεί, να καλυτερεύσει σε πολλά και να αποκτήσει και πάλι, όπως ήδη έγινε την περασμένη Κυριακή, την πρότερή του αίγλη και δυναμική.
Είναι γεγονός ότι εργάσθηκαν πολλοί και πολύ για την επιτυχία της παρέλασης, ωστόσο θα πρέπει να λεχθεί ηχηρά πως καθοριστικός ήταν ο ρόλος και η φιλόπονη εργασία του προέδρου της Ομοσπονδίας Βασίλη Καυκά, ο οποίος φρόντισε και τις παραμικρές λεπτομέρειες.
Είναι άλλο πράγμα να λέγει κάποιος ότι θα βοηθήσω ή θα κάνω ό,τι μπορώ και στη συνέχεια να εξαφανίζεται ή να μην κάνει τίποτε το ουσιαστικό κι άλλο πράγμα να αναλαμβάνει κάτι και να το πραγματώνει. Υπάρχει τεράστια διαφορά από τις προθέσεις και την πράξη. Αναντίλεκτα δεν είναι διόλου εύκολη υπόθεση η διοργάνωση μιας παρέλασης.
Προτάσεις: Πιστεύω ότι είναι αδικία να πέφτει το βάρος σε μερικά μόνο πρόσωπα, γι’ αυτό καλό θα είναι να δημιουργηθεί μία διευρυμένη Διοργανωτική Επιτροπή Παρελάσεως ώστε να γίνεται καταμερισμός εργασίας και ευθυνών. Ετσι θα υπάρχει μεγαλύτερος συντονισμός για τα γενικότερα θέματα, όπως είναι λόγου χάρη το θέμα και το σύνθημα της ίδιας της παρέλασης.
Η προβολή της στην αμερικανική κοινωνία, αλλά και για τα επί μέρους συμπεριλαμβανομένου και του θέματος των ομιλητών και παρουσιαστών των εκδηλώσεών της. Νομίζω να καταργηθεί η κεντρική ομιλία από το δείπνο και να υπάρχουν μόνο λίγοι δίλεπτοι χαιρετισμοί. Οι τελετάρχες να προέρχονται από την Ομογένεια της Βοστώνης, της Νέας Αγγλίας ή κι ακόμα από άλλες πόλεις της Αμερικής.
Να σκεφτεί σοβαρά η Ομοσπονδία αν θα έχει το επίσημο δείπνο της άλλη φορά στην κοινοτική αίθουσα του Καθεδρικού Ναού έπειτα από τα διαμειφθέντα με την υψηλή χρέωση φέτος. Βέβαια αν υπήρχε ηγεσία τα πράγματα και σ’ αυτό το θέμα θα ήταν διαφορετικά.
Να δίνονται τιμής ένεκεν δωρεάν εισιτήρια για το δείπνο μόνο στους προσκεκλημένους της Ομοσπονδίας. Ολοι οι υπόλοιποι να πληρώνουν, συμπεριλαμβανομένων και του προξένου και του ιεράρχη με των οικείων ή συνοδειών αυτών, αφού ούτως ή άλλως δεν δίνουν ούτε ένα δολάριο για την παρέλαση του Ελληνισμού.
Δεν είναι σωστό να αυξάνεται το εισιτήριο των απλών ομογενών μας για να καλύπτονται τα εισιτήρια των «τζαμπατζήδων» γενικώς, σταράτα λόγια. Ο κόσμος βλέπει, μαθαίνει, διερωτάται, απαυδά και απέχει από τα κοινά μ’ αυτά και με άλλα πολλά.
Πηγή: ΕΘΝΙΚΟΣ ΚΗΡΥΞ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου