Ανάλυση
Τα όσα ελέχθησαν και διημείφθησαν στην τελευταία συνεδρίαση της Ιεράς Συνόδου του Οικουμενικού Πατριαρχείου την Παρασκευή 20 Απριλίου αναφορικά με την φθισική κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει η Ιερά Αρχιεπισκοπή Αμερικής και τα οποία αποκάλυψε ο «Εθνικός Κήρυκας» το βράδυ της ίδιας μέρας στην ηλεκτρονική έκδοση την www.ekirikas.com και στην έντυπη τη Δευτέρα 23 Απριλίου, φανερώνουν το μέγεθος της ανησυχίας και του προβληματισμού που επικρατεί εν Φαναρίω.
Ο Αρχιεπίσκοπος Αμερικής Δημήτριος έγινε αποδέκτης καταιγισμού ερωτήσεων και ομαιχμίας σχολίων και επισημάνσεων από τα μέλη της Συνόδου, για πολλοστή φορά και μάλιστα τούτη τη φορά από πλειάδα ιεραρχών.
Από τις απαντήσεις που παρείχε ο Αρχιεπίσκοπος απορρέει το συμπέρασμα ενός απροκάλυπτου εμπαιγμού και το γεγονός ότι δεν έχει αίσθηση του κινδύνου τον οποίο διατρέχει η Αρχιεπισκοπή Αμερικής και το μέλλον της Ομογένειας, αφού το θέμα πλέον δεν είναι μόνο οικονομικό, αλλά είναι θέμα αξιοπρέπειας και κύρους ολόκληρου του Ελληνισμού των Ηνωμένων Πολιτειών.
Ευτυχώς που οι Οργανισμοί της «Ηγεσίας των 100» και της «Πίστης» είναι ξεχωριστοί και δεν μπορεί να βάλει η Αρχιεπισκοπή χέρι στα χρήματά τους γιατί πολύ φοβάμαι πως θα είχαν εξανεμιστεί κι αυτά. Εδώ εξανεμίστηκαν οικονομικοί προϋπολογισμοί της Αρχιεπισκοπής ύψους 30 εκατομμυρίων δολαρίων ετησίως, χώρια οι χορηγίες της «Ηγεσίες των 100». Εφτασε στο σημείο να χρωστά η Αρχιεπισκοπή και να αναγκάζεται να βάζει υποθήκη τα κτίρια των γραφείων της στο Μανχάταν για να δανειστεί $7,5 με $10 εκατομμύρια για να πληρώσει τα χρέη της.
Η υπόθεση του ατέλειωτου ναού του Αγίου Νικολάου στο Εμπορικό Κέντρο της Νέας Υόρκης είναι μια έμπονη ιστορία, η οποία έχει προσβάλλει και διασύρει βάναυσα την Ελληνοαμερικανική μας Κοινότητα ανά τις Ηνωμένες Πολιτείες και σε ολόκληρο τον Κόσμο. Πέρασαν πέντε μήνες από τότε που σταμάτησαν οι εργασίες ανοικοδόμησης και πουθενά δεν διαφαίνεται κάποια προοπτική για επανάληψή τους. Αλλά κι αν ακόμα αρχίσουν αύριο οι εργασίες το κακό έγινε. Το μέγεθος της βλάβης και του διασυρμού δεν έχει κάποιο προηγούμενο.
Κι ακόμα η Θεολογική Σχολή του Τιμίου Σταυρού είναι μία άλλη πονεμένη ιστορία κρίσης σοβαρής όχι μόνο οικονομικής αλλά και ηγεσίας όπως αναγκάσθηκε να παραδεχθεί ο Αρχιεπίσκοπος Δημήτριος στην ερώτηση του Πατριάρχη Βαρθολομαίου. Κατά τα άλλα, ετοιμαζόμαστε για την 44η Κληρικολαϊκή στη Βοστώνη με σύνθημα «πάντα δυνατά των πιστεύοντι». Στο σημείο που έφτασε η κατάσταση του εκκλησιαστικού μας βίου δεν είναι καν για λύπηση, είναι θλιβερή.
Ο παρελκυστικός τρόπος του Αρχιεπισκόπου να ξεφεύγει τις κακοτοπιές των ερωτήσεων και επικρίσεων στη Σύνοδο του Φαναρίου δεν φαίνεται να έχει πλέον πέραση γι’ αυτό και οι αντιδράσεις των ιεραρχών μελών της Συνόδου κλιμακώνονται και γενικεύονται. Σε κάθε συνεδρίαση είναι περισσότεροι οι αρχιερείς που κάνουν ερωτήσεις κι είναι κοινό μυστικό ότι δεν παίρνουν απαντήσεις, παρά μόνο υπεκφυγές. Το ερώτημα είναι για πόσο ακόμα μπορεί ο Αρχιεπίσκοπος να απαντάει με υπεκφυγές. Δεν ξέρει άραγε ότι το Φανάρι αργεί, κάνει υπομονή, περιμένει, αλλά όταν ξεσπάσει η μπόρα, τότε τίποτα δεν μπορεί σταματήσει τις σαρωτικές κινήσεις του;
Υπενθυμίζω ότι η Ιερά Σύνοδος του Φαναρίου προεδρεύεται από τον Οικουμενικό Πατριάρχη Βαρθολομαίο, ο οποίος -αν τον γνωρίζω καλά παλαιόθεν από την εποχή που ήταν Μητροπολίτης Φιλαδελφείας – και ευφυής είναι και υπομονετικός, αλλά και αποφασιστικός. Ευφυής και καταλαβαίνει όταν τον κοροϊδεύουν. Υπομονετικός και περιμένει να δει για πόσο καιρό τον κοροϊδεύουν. Αποφασιστικός για να βάλει τα πράγματα στη θέση τους, όταν έρθει η ώρα.
Εκείνο το οποίο οφείλει να γίνει κατανοητό είναι ότι η συνέχεια της σημερινής παρακμής και κατάπτωσης έχει αγγίξει ήδη και μάλιστα ανεπίστρεπτα το κύρος του Πατριαρχείου και του Πατριάρχη Βαρθολομαίου προσωπικά. Ναι, δυστυχώς.
Πηγή: ΕΘΝΙΚΟΣ ΚΗΡΥΞ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου