Ο πρόεδρος της Επιτροπής των Οικονομικών κ. Λάζαρος Κύρκος επιδεικνύει αντίγραφα οικονομικών προϋπολογισμών της Αρχιεπισκοπής προηγούμενων ετών ως μη εφικτούς. Διακρίνεται ο κ. Γεώργιος Τσαντίκος. Φωτογραφία Εθνικός Κήρυκας/Θεόδωρος Καλμούκος
Μία ακόμα Κληρικολαϊκή Συνέλευση της Αρχιεπισκοπής Αμερικής, η 44η κατά σειρά, πέρασε στην ιστορία. Συνήλθε στην πόλη της Βοστώνης από την 1η μέχρι την 5η Ιουλίου. Τελευταία φορά που είχε συνέλθει στη Βοστώνη ήταν πριν από τριάντα χρόνια τον Ιούλιο του 1988 επί Αρχιεπισκοπίας του αείμνηστου Αρχιεπισκόπου Αμερικής Ιακώβου.
Αναμφίβολα ο θεσμός της Κληρικολαϊκής είναι σημαντικής σημασίας και σπουδαιότητας, για τη ζωή και την πορεία της εν Αμερική Ελληνορθόδοξης Εκκλησίας και Κοινότητάς μας, αρκεί βέβαια να λειτουργήσει σωστά ώστε να αποδώσει και ουσιαστικά αποτελέσματα.
Υπενθυμίζω ότι ο θεσμός της Κληρικολαϊκής Συνελεύσεως είναι ιστορικός και εμφανίζεται στη ζωή της Εκκλησίας της Αμερικής το 1921, προτού ακόμη να ιδρυθεί επίσημα η Ιερά Αρχιεπισκοπή Αμερικής. Η Συνέλευση του 1921 συγκροτήθηκε μόνο από κληρικούς, αλλά αριθμείται ως η πρώτη στο είδος της. Το 1922 είχαμε τη δεύτερη Κληρικολαϊκή, αυτή τη φορά πλήρη Κληρικολαϊκή δηλαδή με τη συμμετοχή κληρικών και λαϊκών η οποία έγινε στη Νέα Υόρκη όπως και η πρώτη. Η τρίτη έγινε το 1927 στο Σικάγο. Ακολούθησε μία σειρά συνελεύσεων μέχρι το 1950, και από την ημερομηνία αυτή και στο εξής οι Κληρικολαϊκές συνέρχονται ανά διετία».
Αναλυτικά οι χρονολογίες και πόλεις σύγκλησης των Κληρικολαϊκών Συνελεύσεων έχουν ως εξής: η 1η το 1921 Νέα Υόρκη, η 2η το 1922 Νέα Υόρκη, η 3η το 1927 στο Σικάγο, η 4η το 1931 στη Νέα Υόρκη, η 5η το 1933 στο Σικάγο, η 6η το 1935 στη Βοστώνη, η 7η το 1939 στο Ντιτρόιτ, η 8η το 1942 στη Φιλαδέλφεια, η 9η το 1946 στη Βοστώνη, η 10η το 1950 στο Σέιντ Λούις, η 11η το 1952 στο Λος Αντζελες, η 12ητο 1954 στη Σαβάνα της Τζόρτζια, η 13η το 1956 στην Ουάσιγκτον, η 14ητο 1958 στο Σολτ Λέικ Σίτυ Γιούτα, η 15ητο 1960 στο Μπάφαλο Νέας Υόρκης, η 16η το 1962 στη Βοστώνη, η 17η το 1964 στο Ντένβερ, η 18ητο1966 στο Μόντρεαλ του Καναδά, η19η το 1968 στην Αθήνα, η 20η το 1970 στη Νέα Υόρκη, η 21η το 1972 στο Χιούστον, η 22η το 1974 στο Σικάγο, η 23η το 1976 στη Φιλαδέλφεια, η 24η το 1978 στο Ντιτρόιτ, η 25η το 1980 στην Ατλάντα, η 26η το 1982 στον Αγιο Φραγκίσκο, η 27η το 1984 στη Νέα Υόρκη, η 28η1986, η 29η το 1988 στη Βοστώνη, η 30η το 1990 στην Ουάσιγκτον, η 31η το 1992 στη Νέα Ορλεάνη, η 32η το 1994 στο Σικάγο, η 33η το 1996 στη Νέα Υόρκη, η 34η το1998 στο Ορλάντο, η 35η το 2000 στη Φιλαδέλφεια, η 36η το 2002 στο Λος Αντζελες, η 37η το 2004 στη Νέα Υόρκη, η 38η το 2006 στο Νασβίλ Τενεσί, η 39η το 2008 στην Ουάσιγκτον, η 40η το 2010 στην Ατλάντα, η 41η το 2012 στο Φοίνιξ Αριζόνας, η 42η το 2014 στη Φιλαδέλφεια, η 43η το 2016 στο Νασβίλ Τενεσί, και πριν λίγες μέρες είχαμε την 44ηΚληρικολαϊκή στη Βοστώνη από την 1η μέχρι την 5η Ιουλίου.
Αυτή η πρόσφατη Κληρικολαϊκή Συνέλευση συνήλθε μέσα σε βαρύ κλίμα λόγω της χρεωκοπίας στην οποία περιήλθε η Αρχιεπισκοπή Αμερική, η οποία κατά κοινή ομολογία είναι η μεγαλύτερη και επιφανέστερη Εκκλησιαστική Επαρχία του Οικουμενικού Πατριαρχείου. Κι όπως επιβεβαιώθηκε στην Κληρικολαϊκή η χρεωκοπία δεν είναι μόνο οικονομική, αλλά και διοικητική τόσο στην ίδια την Αρχιεπισκοπή, όσο και στα εξ’ αυτής εξαρτώμενα ιδρύματα με κορυφαία το Ελληνικό Κολέγιο και τη Θεολογική Σχολή του Τιμίου Σταυρού Βοστώνης, αλλά και τον ναό και το προσκύνημα του Αγίου Νικολάου, οι εργασίες του οποίου σταμάτησαν εδώ και μισό χρόνο λόγω έλλειψης χρημάτων.
Υπενθυμίζεται ότι την κατ’ άμφω χρεωκοπία της Αρχιεπισκοπής άρχισε να την αποκαλύπτει ο «Εθνικός Κήρυκας» με σειρά αποκαλυπτικών δημοσιευμάτων πριν από ένα χρόνο σχεδόν τον Σεπτέμβριο του 2017. Παρ’ όλες τις προσπάθειες της Αρχιεπισκοπής να διασκεδάσει τις εντυπώσεις πότε σιωπούσα και πότε εκδίδουσα πανικόβλητα ανακοινωθέντα στροβιλισμού των γεγονότων, φτάσαμε στη Δευτέρα 2 Ιουλίου ημέρα σημαδιακή πραγματικά κατά την οποία ο Αρχιεπίσκοπος Αμερικής Δημήτριος ομολόγησε την χρεωκοπία.
Αφού στην εισηγητική του ομιλία στην Κληρικολαϊκή αναφέρθηκε σε απολογισμό πεπραγμένων, συμπεριλαμβανομένων και των θανάτων από την τελευταία Κληρικολαϊκή του 2016 στο Νασβίλ του Τενεσί μέχρι σήμερα, προέβη και στην ομολογία της κατάρρευσης, την οποία παραθέτω εδώ ατόφια, ενώ ολόκληρη η ομιλία του δημοσιεύεται στην παρούσα έκδοση. Είπε λοιπόν ο Αρχιεπίσκοπος Γέρων Αμερικής κ. Δημήτριος τα εξής: «Οπως όλοι γνωρίζουμε, το κύριο γεγονός το οποίο συνέβη την περίοδο αυτή υπήρξαν οι δυσκολίες και τα προβλήματα στην Αρχιεπισκοπή και στην οικοδόμηση της Ελληνικής Ορθοδόξου Εκκλησίας και Εθνικού Προσκυνήματος του Αγίου Νικολάου στο Παγκόσμιο Εμπορικό Κέντρο.
Ο επίτιμος πρόεδρος της 44ης Κληρικολαϊκής Συνέλευσης κ. Αθανάσιος Αντωνόπουλος (Αντον), αποχωρεί από την εναρκτήριο τελετή, βοηθούμενος από την φοιτητή Παναγιώτη Κουφό. Φωτογραφία Εθνικός Κήρυκας- Θεόδωρος Καλμούκος
Παρουσιάσθηκαν όμως, από την 43η Κληρικολαϊκή Συνέλευση το 2016 στο Νάσβιλ και μετά, απροσδόκητες σοβαρές οικονομικές δυσκολίες και προβλήματα, και οργανωτικές ανεπάρκειες για τις οποίες ειλικρινώς και βαθύτατα λυπούμεθα. Δι’ εμέ προσωπικώς, ως Αρχιεπίσκοπο, μετά από 19 χρόνια υπηρεσίας μου εδώ, και για ολόκληρο το πλήρωμα των πιστών της Αρχιεπισκοπής, αυτή η θλιβερή κατάσταση προκάλεσε αληθινά αφόρητο πόνο. Αυτός ο πόνος προήλθε από το γεγονός ότι παρά τις ειλικρινείς και ανιδιοτελείς υπηρεσίες πολλών ανθρώπων, αιφνιδίως βρεθήκαμε να αντιμετωπίζουμε μια απειλητική και ιδιαζόντως δύσκολη και αληθινά απαράδεκτη κατάσταση.
Λυπούμαι ειλικρινά και βαθειά για την απογοήτευση, τη λύπη, την απόγνωση και τον πόνο που αυτή η δύσκολη κατάσταση προκάλεσε στον καθένα και σε όλα τα μέλη της πολύτιμης και αγαπημένης μας Αρχιεπισκοπής. Και εξακολουθώ να αρνούμαι να αποδεχθώ και να δικαιολογήσω την παύση των εργασιών στον Αγιο Νικόλαο. Το να σταματήσει η ανέγερση μιας εκκλησίας, αληθώς μνημειώδους και ιδιαιτέρου παγκοσμίου συμβολισμού για την Ορθοδοξία, όπως είναι ο Αγιος Νικόλαος στο Σημείο Μηδέν, είναι πραγματικά αδιανόητο. Τραγικώς, αυτό το αδιανόητο συνέβη».
Κι έτσι αναγκάσθηκε η μεγάλη και περήφανη Ελληνική Ορθόδοξη Αρχιεπισκοπή Αμερικής, η θεωρούμενη Πρώτη κατά πάντα και διά πάντα Εκκλησιαστική Επαρχία του Οικουμενικού Θρόνου, να πάρει τραπεζικό δάνειο ύψους $7,5 εκατομμυρίων δολαρίων από την Τράπεζα Alma Bank βάζοντας ως εγγύηση τα κτίρια των γραφείων στο Μανχάταν δείγμα του μεγέθους της πενίας της, κάνοντας να τρίζουν μέσα στους τάφους τους τα οστά των Ελλήνων πρωτοπόρων μεταναστών οι οποίοι έστησαν την Αρχιεπισκοπή, αγόρασαν τα κτίρια των γραφείων της, τη Θεολογική Σχολή, τους ναούς και τα σχολεία με κόπους, θυσίες και αίμα.
Κι έτσι αυτή η τελευταία 44η Κληρικολαϊκή Συνέλευση απόκτησε την ετικέτα ως η Κληρικολαϊκή της χρεωκοπίας οικονομικής και πνευματικής, όσα ανακοινωθέντα θριαμβολογίας διανθισμένα με φωτογραφικά στιγμιότυπα κι αν εκδοθούν. Η αλήθεια παραμένει αναλλοίωτη πως πτώχευσε δυστυχώς η Αρχιεπισκοπή Αμερικής, κι αυτό καταγράφηκε επίσημα στην 44η Κληρικολαϊκή Συνέλευσή της.
Πηγή: ΕΘΝΙΚΟΣ ΚΗΡΥΞ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου