Σωκράτης Κόκκαλης : Ηταν γενναιόδωρος, ρωμαλέος και τρυφερός

Των Ελένη Ευαγγελοδήμου & Πάπης Ρεγκούση

Τελευταίο αντίο στο γελαστό παιδί

Με σπαρακτικά λόγια αποχαιρέτησαν χθες συγγενείς και φίλοι τον Σωκράτη Κόκκαλη τζούνιορ, παρουσία πλήθους κόσμου,στον Μητροπολιτικό Ναό Αθηνών

Η τραγικότητα, όταν δεν προκύπτει από την απόλυτη εξαθλίωση, έχει ως γενεσιουργό αιτία την ανατροπή. Η ανατροπή της κανονικότητας, η συνειδητοποίηση ότι αυτή η κανονικότητα είναι εύθραυστη και δανεική, η μετωπική σύγκρουση με την ουτοπία της, κάνει τον Οιδίποδα να βγάλει με τα χέρια του τα μάτια του, τη Μήδεια να σκοτώσει τα παιδιά της και δίνει στον Ευριπίδη τον καμβά για να «κεντήσει» επάνω του τις «Τρωάδες». Η ανατροπή (καταμεσής του ελληνικού καλοκαιριού, μια εποχή που θα νόμιζες ότι «ανήκει» στον νεαρό αυτόν τον άνδρα) προσδίδει και την τραγικότητα στον θάνατο του Σωκράτη Κόκκαλη.
Ενός ανθρώπου που έμοιαζε να τα έχει όλα. Ενα τρανταχτό όνομα, το υπόβαθρο μιας πολύ ισχυρής αλλά και εξαιρετικά δεμένης και αγαπημένης πολυμελούς οικογένειας, τεράστια οικονομική επιφάνεια και επιχειρηματικό ορίζοντα και ικανότητες που έδειχναν ότι ίσως και να είναι «ο άνθρωπος που θα γινόταν βασιλιάς». Ολα εκτός της προστασίας από το αναπάντεχο.

Ο μικρότερος γιος του Σωκράτη και της Ελένης Κόκκαλη γεννήθηκε το 1984 και μεγάλωσε μέσα στην οικογενειακή αγοροπαρέα των αδελφών του. Του Κωνσταντίνου, του Δημήτρη (από τον πρώτο γάμο της Ελένης με τον Σάββα Θεοδωρίδη) και του μεγαλύτερου Πέτρου (από τον πρώτο γάμο του Σωκράτη με τη Σοφία Σκούρα). Ο Τάτης - όπως τον αποκαλούσαν από μικρό διότι ο ίδιος πρόφερε έτσι το όνομά του - είχε τα εξωτερικά χαρακτηριστικά της μητέρας του και τις εσωτερικές δυνάμεις του πατέρα του. Και τη δική του ιδιαίτερη προσωπικότητα που, δικαιώνοντας την «προίκα» του μικρότερου από τα αδέλφια, τον έκανε να ξεχωρίζει.

Ενα χαμογελαστό παιδί

Ετσι θα τον θυμούνται όλοι. Πάντα σχεδόν χαρούμενο, καλότροπο, γενναιόδωρο και ρωμαλέα τρυφερό («Μην κλαις, δεν σου πάνε τα δάκρυα», έλεγε όταν έβλεπε τη μητέρα του, στην οποία είχε ιδιαίτερη αδυναμία, να δακρύζει κάποιες φορές από συγκίνηση). Αν και από πολύ νωρίς έλαμπε με το επικοινωνιακό του ταλέντο, δεν του άρεσε η δημοσιότητα ούτε η κοσμικότητα που θα μπορούσε να του εξασφαλίσει το οικονομικό και κοινωνικό του στάτους. Εκανε ακόμη παρέα με τους παιδικούς του φίλους, δεν τον γοήτευαν οι εντυπωσιακές γυναίκες, προτιμούσε τις σπιτικές βραδιές. Ζωγράφιζε, έπαιζε πιάνο χόρευε με ανοιχτά τα χέρια, έγραφε ποιήματα και κείμενα που διάβαζε στη σύντροφό του Μαρία.

Τέλειωσε το Κολλέγιο Αθηνών και συνέχισε τις σπουδές του στο Boston University. Πολλοί μιλάνε για το πιο δυνατό επιχειρηματικό μυαλό της νέας γενιάς της οικογένειας. Ανήσυχος, εφευρετικός, παραγωγικός, χωρίς προκαταλήψεις. Αλλά και μετριόφρων. Και με το μεγάλο για έναν επιχειρηματία προσόν, να μπορεί να χειρίζεται με διαλεκτική ακόμη και τις διαφωνίες και τις συγκρούσεις του. Την προηγουμένη του θανάτου του είχε ολοκληρώσει με επιτυχία το roadshow της Intralot στις ΗΠΑ.

Ο Τάτης δεν φοβόταν τα επιχειρηματικά ρίσκα και αγαπούσε τις μεγάλες ταχύτητες. Πραγματικές και συμβολικές. Πριν από λίγα χρόνια, ο τραυματισμός του σε ένα αυτοκινητικό ατύχημα είχε ανησυχήσει την οικογένειά του. Σήμερα, μετά τον ξαφνικό θάνατό του, εκείνο το ατύχημα μοιάζει καρμικό. Το κλείσιμο του ματιού στη ζωή από έναν άνδρα που έμοιαζε «σαν έτοιμος από καιρό, σα θαρραλέος». Και που επιβεβαιώνει, για την οικογένειά του, μια οδυνηρή αλήθεια που δεν διακρίνει πλούτο, φτώχεια, καταγωγή και προοπτικές. Αυτό το καταλυτικό «Μη μου δώσει η ζωή όσα μπορώ να αντέξω»

Αποχαιρετισμός

Ηταν πάντα βιαστικός, σε όλα του, «γιατί είχε τόσο πολλά να προσφέρει». Γεννήθηκε πρόωρα και έφυγε πρόωρα, «ένας κατάξανθος μπέμπης που εξελίχθηκε σε πανέξυπνο αγόρι και έπειτα σε έναν άνδρα που ήθελε να αλλάξει τον κόσμο».

Με σπαρακτικά λόγια αλλά και μια συγκινητική υπόσχεση τα αδέλφια τού βενιαμίν της οικογένειας Κόκκαλη, του Σωκράτη τζούνιορ, αναπληρωτή διευθύνοντος συμβούλου της Intralot και β' αντιπροέδρου της ΠΑΕ Ολυμπιακός, ο οποίος έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 34 ετών, τον αποχαιρέτησαν την Παρασκευή το πρωί, παρουσία πλήθους κόσμου, στον Μητροπολιτικό Ναό Αθηνών.

«Θα λείψει σε όλους ένα αγόρι που δεν πρόλαβε να ζήσει…» είπε ο Κωνσταντίνος (Ντίνος) Κόκκαλης, εκφωνώντας επικήδειο λόγο εκ μέρους και των άλλων δύο αδελφών, του Πέτρου Κόκκαλη και του Δημήτρη Θεοδωρίδη. Και έδωσε κοινή υπόσχεση: «Θα σε έχουμε στο μυαλό μας να χαμογελάς. Θα είσαι για πάντα μέσα μας, δίπλα μας. Θα γελάμε, θα κλαίμε και σε κάθε μας βήμα θα μας παρακολουθείς». Για το γεμάτο καλοσύνη χαμόγελο του αδικοχαμένου επιχειρηματία, που λάτρευε τις ταινίες, το ποδόσφαιρο και την τεχνολογία, του αγαπημένου τους Τάτη, τον οποίο πρόδωσε η καρδιά του το Σάββατο 14 Ιουλίου κατά τη διάρκεια επαγγελματικού ταξιδιού στις HΠΑ, μίλησαν επίσης δύο από τους «κολλητούς» του, ο Διαμαντής Αγγελάκης (παιδικός φίλος από τα χρόνια του νηπιαγωγείου) και ο Αρης Κοροπούλης.

Ολοι τους, συγκλονισμένοι, προσπαθούσαν να δώσουν κουράγιο στον πατέρα του Σωκράτη Κόκκαλη και τη μητέρα του Ελένη στην πιο δύσκολη δοκιμασία της ζωής τους. «Η μοίρα μάς έδωσε την ευλογία να σε έχουμε δίπλα μας 34 χρόνια. Εφερες πλούτο στη ζωή μας. Εβλεπες έναν κόσμο πιο δίκαιο και πάντα έβαζες πρώτους αυτούς που αγαπούσες. Ησουν σκληρός και συχνά άδικος με τον εαυτό σου. Τώρα ξέρουμε τι θα ήθελες από εμάς: να στηρίζουμε τους γονείς μας» είπε ο Κωνσταντίνος στο τελευταίο αντίο εκ μέρους όλων των παιδιών της οικογένειας. Από νωρίς το πρωί ήταν όλοι εκεί, συγκεντρωμένοι στο προαύλιο ή στο εσωτερικό της Μητρόπολης. Δακρυσμένοι, έπεφταν ο ένας στην αγκαλιά του άλλου: φίλοι, παλιοί συμμαθητές από το Κολλέγιο Αθηνών, συνεργάτες.

Πλήθος κόσμου

Στο πλευρό των συγγενών στάθηκαν και πολιτικοί, επιχειρηματίες, παράγοντες του αθλητισμού, εργαζόμενοι στις επιχειρήσεις της οικογένειας. Λίγο μετά τις 12 το μεσημέρι, με την ολοκλήρωση της εξοδίου ακολουθίας, όλοι αποχώρησαν καθώς η ταφή έγινε σε στενό οικογενειακό κύκλο στο Α' Νεκροταφείο Αθηνών. Και έμειναν τα ολόλευκα στεφάνια να περικυκλώνουν τον ναό: «Καλό Παράδεισο Τάτη», «Αιώνιες θάλασσες», «Καλό ταξίδι αγαπημένε Σωκράτη».

Από τον πολιτικό κόσμο, το «παρών» στην εξόδιο ακολουθία, που τέλεσε ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος Ιερώνυμος (με τους μητροπολίτες Πειραιώς, Σύρου και Ιωνίας), έδωσαν μεταξύ άλλων ο Πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας, ο πρώην πρωθυπουργός Παναγιώτης Πικραμμένος, ο Νίκος Παππάς, ο Νίκος Φίλης, ο Βασίλης Λεβέντης, ο Αδωνις Γεωργιάδης, ο Βασίλης Κικίλιας, ο Νίκος Δένδιας, ο Γιώργος Καρατζαφέρης, ο Κώστας Λαλιώτης, ο Δημήτρης Τσοβόλας, ο δήμαρχος Πειραιά Γιάννης Μώραλης, ο Γιώργος Πατούλης, ο Νίκος και ο Αντρίκος Παπανδρέου κ.ά. Στη Μητρόπολη βρέθηκαν επίσης, βαθιά θλιμμένοι, ο Βαγγέλης Μαρινάκης με τον γιο του Μιλτιάδη και πολλά μέλη της οικογένειας του Ολυμπιακού, ο Γιώργος Βαρδινογιάννης, η Μαριάννα Λάτση με τον γιο της Πάρη Κασιδόκωστα, ο Μιχάλης Σάλλας με τον γιο του Γιώργο, ο Δημήτρης Κοπελούζος, o Eυάγγελος Μυτιληναίος, ο δικηγόρος Αλέξανδρος Λυκουρέζος. Εκεί ήταν και ο παλαίμαχος ποδοσφαιριστής του Ολυμπιακού Νίκος Βαμβακούλας και οι Τάκης Λεμονής, Πρέντραγκ Τζόρτζεβιτς, Παναγιώτης Φασούλας, Γιάννης Ιωαννίδης και Ντούσαν Μπάγεβιτς και πλήθος άλλων εκπροσώπων της αθλητικής, οικονομικής, κοινωνικής και πνευματικής ζωής του τόπου.

Στην ιστοσελίδα του Ιδρύματος Κόκκαλη (όπου λειτουργεί ηλεκτρονική σελίδα συλλυπητηρίων) δεσπόζει μια ασπρόμαυρη φωτογραφία του Σωκράτη τζούνιορ. Είναι όπως θέλουν να τον θυμούνται οι συγγενείς και οι φίλοι του: χαμογελαστός.

Πηγή: ΤΑ ΝΕΑ