Ιζαμπέλα Ροσελίνι: Μια κυρία του αγρού

Τετάρτη, 3 Οκτωβρίου, 2018

Πριν μερικά χρόνια είχαμε την ευκαιρία να συναντήσουμε την Isabella Rossellini στη Savannah, Georgia, USA, όταν ήταν ομιλήτρια στις απολυτήριες εξετάσεις (commencement speaker) του Πανεπιστημίου SCAD (Savannah College of Art & Design), στις 29 Μαϊου, 2010.  Απλή, κυρία, το άλοτε σούπερ μοντέλο και ηθοποιός.                       

Η φωτογραφία είναι από το φεστιβάλ κινηματογράφου στις Κάννες, 1990.
Μερικές από τις ταινίες που έπαιξε η Isabella Rossellini: A Matter of Time, 1976, The Meadow, 1979, In the Pope's Eye, 1980, White Nights, 1985, Blue Velvet, 1986, Tough Guys Don't Dance, 1987, ...  Cousins, 1989... Death Becomes Her, 1992, The Innocent, 1993, ... The Impostors, 1998, ... The Last of Jews of Libya 2007,... Late Bloomers, 2011... The Zigzag Kid, 2014, ... Vita and Virginia, 2018.  Επίσης, έπαιξε και παίζει σε πολλές τηλοπτικές σειρές.
PANELIAKOS.COM

Της Τασούλας Επτακοίλη 

© An Rong Xu/The New York Times

Κόρη του Ρομπέρτο Ροσελίνι και της Ίνγκριντ Μπέργκμαν. Σύζυγος του Μάρτιν Σκορσέζε (στον δεύτερο γάμο της). Σύντροφος και μούσα του Ντέιβιντ Λιντς και του Γκάρι Όλντμαν. Διάσημο μοντέλο. Ηθοποιός με σπουδαίους ρόλους στον κινηματογράφο, στην τηλεόραση και στο θέατρο. Και όμως, όταν ήταν μικρή, λόγω της αγάπης της για τα ζώα, ονειρευόταν να δουλέψει για το National Geographic ή να συνεργαστεί με τον Ντέιβιντ Ατένμπορο στα θρυλικά τηλεοπτικά προγράμματά του στο BBC με θέμα τα μυστικά της φύσης. Έπρεπε να περάσουν αρκετές δεκαετίες για να μπορέσει να ασχοληθεί με τον θαυμαστό κόσμο των ζώων. Η Ιζαμπέλα Ροσελίνι, 66 ετών σήμερα, πριν από μερικά χρόνια πήρε πτυχίο Βιολογίας και συνεχίζει τις σπουδές της με μάστερ για τη συμπεριφορά των ζώων. Αυτός είναι ο θεματικός πυρήνας της παράστασης «Link Link», που θα τη φέρει στις 20 Οκτωβρίου στην Αθήνα. «Μαζί με την Παν, τη σκυλίτσα μου, θα σας παρουσιάσουμε όλες τις νέες επιστημονικές ανακαλύψεις σχετικά με τη νοημοσύνη των ζώων και τα συναισθήματά τους», λέει η ίδια.

Πώς βρέθηκε στον δρόμο σας η Παν; 

Την υιοθέτησα πριν από έναν χρόνο, από καταφύγιο αδέσποτων ζώων. Πέρασε από ειδική εκπαίδευση, για να μπορέσει να παίξει μαζί μου στην παράσταση. Δεν μπορούν όλα τα σκυλιά να το κάνουν: πρέπει να είναι υπάκουα, να μη φοβούνται το κοινό και να μην αποσπάται η προσοχή τους από τους θεατές. Χαίρομαι, γιατί η Παν όχι μόνο ανταποκρίνεται άψογα στα καθήκοντά της, αλλά και το απολαμβάνει. Ζει μαζί μου στη φάρμα, στο Μπέλπορτ της Νέας Υόρκης, και είναι ευτυχισμένη. Αν και νομίζω ότι θα προτιμούσε να μην υπάρχουν άλλα σκυλιά στο σπίτι· θα ήθελε να μονοπωλεί το ενδιαφέρον μου. (Γέλια)

Γιατί την ονομάσατε Παν;

Από τον Πίτερ Παν, που δεν μεγαλώνει ποτέ. Αν επιχειρούσα να βρω έναν σύνδεσμο ανάμεσα στον σκύλο και τον λύκο –το έργο δεν λέγεται τυχαία «Link Link»–, θα έλεγα ότι ο σκύλος είναι ο Πίτερ Παν των λύκων: αν αναθρέψεις ένα λυκάκι στο σπίτι σου όπως ένα κουτάβι, δεν θα είναι καθόλου επιθετικό, θα συμβιώσεις αρμονικά μαζί του. Αν συναντήσεις έναν ενήλικο λύκο στη φύση, ίσως κινδυνέψεις. Ο Δαρβίνος, με τη θεωρία της εξέλιξης, έχει εξηγήσει μέσα από ποιον μηχανισμό συμβαίνουν όλα αυτά. 

Η Isabella Rossellini στο Βερολίνο, 1993, όταν γύριζε το φίλμ "Innocent"

Πότε αποκτήσατε το πρώτο σας κατοικίδιο;

Και ο πατέρας και η μητέρα μου λάτρευαν τα ζώα, πάντα υπήρχαν γάτες και σκύλοι στο σπίτι μας. Αλλά το πρώτο ζώο του οποίου είχα την αποκλειστική ευθύνη ήταν ο Νάντο. Όταν ήμουν έξι ετών, ένας ξάδελφός μου θα έφευγε για ταξίδι και μας παρακάλεσε να φιλοξενήσουμε το σκυλάκι του, ένα Ντάτσχουντ – τον Νάντο. Τον λάτρεψα! Έπειτα από λίγες εβδομάδες, ο ξάδελφός μου επέστρεψε, αλλά εγώ δεν μπορούσα να τον αποχωριστώ. Έκλαιγα γοερά και απειλούσα τους γονείς μου ότι, αν μου τον έπαιρναν, θα έφευγα από το σπίτι. Έτσι ο Νάντο έμεινε μαζί μου κι έγινε ο πρώτος σκύλος μου. Δεν θα τον ξεχάσω ποτέ. Είναι «παρών» και στην παράσταση, όπως θα διαπιστώσετε.

Με την Παν, συμπρωταγωνίστριά της στο «Link Link», την οποία υιοθέτησε από καταφύγιο αδέσποτων ζώων.

Θα μου μιλήσετε για τη φάρμα σας;

Δεν έχω μεγάλη... ποικιλία σε ζώα. Θέλω κάθε είδος που προστίθεται να το έχω μελετήσει καλά προηγουμένως, ώστε να ξέρω πώς θα το φροντίζω σωστά. Δεν βιάζομαι, λοιπόν. Αυτή τη στιγμή έχουμε κυρίως κότες, περίπου 120, και μελίσσια – το μέλι μας είναι εξαιρετικό, όπως λένε όσοι το δοκιμάζουν. Καλλιεργούμε και τα δικά μας λαχανικά. Στη φάρμα ζουν επίσης λίγες κατσίκες και γουρούνια. Α, και η Κλαρίσα!

Ποια είναι η Κλαρίσα;

Το πρόβατό μου. To καλύτερο που υπάρχει! Το μαλλί της είναι υπέροχο. Τα χριστουγεννιάτικα δώρα μου για την οικογένειά μου και τους φίλους μου είναι πάντα πλεκτά – φτιαγμένα με τα χέρια μου, εννοείται.

Ποιον θα καλούσατε στο δείπνο των ονείρων σας στη φάρμα;

Τον Δαρβίνο, φυσικά! Θα είχα τόσο πολλά να τον ρωτήσω. 

Και τι θα τρώγατε;

Θα έφτιαχνα κάτι απλό. Ίσως μία από τις σπεσιαλιτέ μου: ομελέτα με λαχανικά από τον κήπο μου και κρασί. Ξέρετε, η μητέρα μου δεν μαγείρευε ποτέ. Η αγαπημένη της φράση ήταν «Room Service». (Γέλια) Εγώ έχω κάνει μεγαλύτερη πρόοδο στη μαγειρική.

Είστε χορτοφάγος;

Όχι, δεν είμαι. Το προσπάθησα αρκετές φορές, αλλά δεν κατάφερα να το τηρήσω. Δεν είμαι εναντίον του να τρώμε ζώα, φτάνει να μην τα κακομεταχειριζόμαστε. 

Η ομορφιά είναι συνώνυμο της νεότητας;

Αν ξεφυλλίσετε ένα περιοδικό μόδας, σ’ αυτό το συμπέρασμα θα καταλήξετε. Η ηλικία των περισσότερων μοντέλων δεν ξεπερνά τα 30 χρόνια. Αλλά από την άλλη, κι εγώ ως μοντέλο εργάζομαι ακόμα: η Lancôme με απέλυσε στα 44 μου και με ξαναπροσέλαβε πέρυσι, στα 65 μου. Αν ζητάτε τη δική μου άποψη, δεν πιστεύω στην αιώνια ομορφιά, αλλά στην ευχαρίστηση που παίρνει μια γυναίκα από το να φροντίζει τον εαυτό της και στην αξία τού να αισθάνεται όμορφα, σε κάθε ηλικία. Η μόδα και τα καλλυντικά είναι «εργαλεία» για να επιτευχθεί αυτός ο στόχος. Είναι καλό να τα χρησιμοποιούμε για τον εαυτό μας, όχι για τους άλλους.

Εσείς τι σκέφτεστε όταν βλέπετε τον εαυτό σας στον καθρέφτη;

Δεν περνάω πολύ χρόνο μπροστά στον καθρέφτη, ειλικρινά σας το λέω. Μερικές φορές, βέβαια, όταν το κάνω, αγχώνομαι, όπως οι περισσότερες γυναίκες της ηλικίας μου. Σκέφτομαι: «Πήρα βάρος, ώρα για δίαιτα» ή «Πώς έγινε έτσι ο λαιμός μου; Πρέπει να κάνω κάτι για τις ρυτίδες μου». Αλλά προσπαθώ να μην ακούω αυτές τις φωνές. (Γέλια)

Νοσταλγείτε κάποια από τις δεκαετίες της ζωής σας;

Δεν θα το έλεγα. Τώρα που το σκέφτομαι, ίσως τη δεκαετία του ’70, όταν έγινα μητέρα. Η μητρότητα προκάλεσε συγκλονιστικές αλλαγές στη ζωή μου. Και το βλέπω να συμβαίνει και με την κόρη μου, που πριν από λίγους μήνες απέκτησε το πρώτο της παιδί. Έχω έναν υπέροχο εγγονό, τον Ρονίν. Eίμαι πλέον γιαγιά!

Ποιο θα λέγατε πως είναι το μεγαλύτερο επίτευγμά σας μέχρι σήμερα;

Τέτοιες ερωτήσεις τις κάνετε μόνο εσείς οι δημοσιογράφοι! Δεν είναι από αυτά που σκέφτεσαι μια νύχτα αϋπνίας. (Γέλια) Αστειεύομαι, γι’ αυτό και θα σας απαντήσω. Είμαι περήφανη για το γεγονός ότι είμαι οικονομικά ανεξάρτητη και για το ότι έχω μια υπέροχη οικογένεια. Κατάφερα να την κρατήσω ενωμένη, παρά τα δύο διαζύγιά μου. Κι αυτό δεν είναι καθόλου αυτονόητο.

Πώς θέλετε να σας θυμούνται, κυρία Ροσελίνι;

Δεν θα με θυμούνται! Kαι καθόλου δεν με πειράζει. Δεν είμαι ο Ναπολέων ούτε ο Μπετόβεν. Θα με θυμούνται, βέβαια, τα παιδιά μου (η Ελέτρα και ο Ρομπέρτο) και ίσως τα εγγόνια μου. Κι αν με στενοχωρεί κάτι, είναι ο πόνος που θα τους προκαλέσω, άθελά μου, πεθαίνοντας. Αλλά... that’s life! Επειτα από μία γενιά, όμως, δύο το πολύ, δεν θα υπάρχουν πια συναισθήματα για μένα. Ούτε και μνήμη.       

Πηγή: ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ