Ο Αμερικανός πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ ζητεί μία χάρη. Τον Νοέμβριο είχε δημοσίως διακηρύξει την αθωότητα του πρίγκιπα της Σαουδικής Αραβίας, Μοχάμεντ μπιν Σαλμάν, αναφορικά με τις κατηγορίες για τον ρόλο που φέρεται να διαδραμάτισε στη δολοφονία του δημοσιογράφου Τζαμάλ Κασόγκι από Σαουδάραβες πράκτορες. Πέρασαν πέντε μήνες και το αντάλλαγμα που έλαβε από τον Σαουδάραβα πρίγκιπα φαίνεται ξεκάθαρα – συνίστατο στο να βοηθηθεί ο Αμερικανός πρόεδρος να αμβλύνει τις επιπτώσεις επί των τιμών του πετρελαίου, που οφείλονται στις σκληρές κυρώσεις επί του Ιράν. Τους προηγούμενους έξι μήνες είχε επιτραπεί σε οκτώ χώρες, μεταξύ των οποίων η Ελλάδα, η Κίνα και η Ινδία να εξακολουθήσουν να εισαγάγουν ποσότητες ιρανικού πετρελαίου. Το Ιράν παράγει σε ημερήσια βάση 2,7 εκατομμύρια βαρέλια αργού. Αυτό συνέβαλε ώστε να διατηρηθούν οι ιρανικές εξαγωγές στο σχεδόν 1 εκατ. βαρέλια την ημέρα, δηλαδή σε διπλάσια επίπεδα από ό,τι πριν από έναν χρόνο. Ωστόσο, χθες ο Αμερικανός υπουργός Εξωτερικών, Μάικ Πομπέο, ανακοίνωσε ότι αυτή η περίοδος χάριτος δεν θα παραταθεί.
Εάν, λοιπόν, αυτή η ροή «μαύρου» χρυσού διακοπεί, τότε ο Αμερικανός πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ θα έχει περιπλέξει ο ίδιος το δικό του έργο να θέσει υπό έλεγχο τις τιμές της βενζίνης, ενόσω προετοιμάζεται για τις προεδρικές εκλογές του 2020. Η Σ. Αραβία, οι εταίροι της στον Οργανισμό Πετρελαιοπαραγωγικών Κρατών και σύμμαχες χώρες, όπως η Ρωσία, έχουν περικόψει την παραγωγή τους αρκετά περισσότερο από τον συμπεφωνημένο στόχο το 1,2 εκατ. βαρελιών την ημέρα, βάσει των στοιχείων της Διεθνούς Υπηρεσίας Ενέργειας. Προβληματική είναι και η παραγωγή της Λιβύης και της Βενεζουέλας. Τα αποθέματα πετρελαίου στις ανεπτυγμένες χώρες βρίσκονται σήμερα σε επίπεδα χαμηλότερα από τον μέσον όρο πενταετίας βάσει τουλάχιστον ενός από τα χρησιμοποιούμενα κριτήρια.
Στο σημείο αυτό έγκειται και η οφειλή του Σαουδάραβα πρίγκιπα Μοχάμεντ μπιν Σαλμάν προς τον πρόεδρο Τραμπ. Με ημερήσια παραγωγή 9,8 εκατ. βαρέλια σε ημερήσια βάση, η σαουδαραβική παραγωγή είναι χαμηλότερη κατά 2 εκατ. βαρέλια ημερησίως από τη θεωρητικά υψηλότερη παραγωγική της ικανότητα, σύμφωνα με τη Διεθνή Υπηρεσία Ενέργειας. Παρά ταύτα, μία τόνωση της παραγωγής θα σήμαινε χαμηλότερες τιμές, που θα δυσχέρανε το Ριάντ να ισοσκελίσει τον προϋπολογισμό του. Εάν, επίσης, το Ριάντ ακολουθήσει εξόφθαλμα τις επιταγές Τραμπ, μάλλον θα ενοχληθούν οι εταίροι του στον ΟΠΕΚ, οι οποίοι αντλούν πετρέλαιο, προσεγγίζοντας τα ανώτερα επίπεδα παραγωγικής τους ικανότητας. Τα δε μικρότερα κράτη-μέλη του ΟΠΕΚ ήδη διαμαρτύρονται ότι δεν τους ταιριάζει η πολιτική αυτή. Πάντως, η Σ. Αραβία θα πρέπει να αποφύγει την ενίσχυση της παραγωγής της, εάν η ανάπτυξη επιβραδυνθεί και η ζήτηση εξασθενήσει ή εάν η Κίνα και η Ινδία αγνοήσουν την απόφαση των ΗΠΑ και εξακολουθήσουν τις εισαγωγές από το Ιράν. Τίποτε, όμως, δεν είναι διασφαλισμένο. Και εάν ο Μοχάμεντ Μπιν Σαλμάν ανατρέξει στο 2018, τότε θα επαναφέρει στην μνήμη του το ότι η απόφαση Τραμπ να επιτρέψει να εξαιρεθούν ορισμένες χώρες ήταν μία μεταστροφή στην πολιτική του, που έκανε τις τιμές του αργού να κατακρημνιστούν στα τέλη της χρονιάς. Χάρις στην υπόθεση Κασόγκι, το Ριάντ στην πραγματικότητα δεν μπορεί να ορθώσει το ανάστημα του απέναντι στις ιδιοτροπίες των ΗΠΑ, που αφορούν το πετρέλαιο.
Πηγή: ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου