Την απώλεια μιας από τις πιο σημαντικές πολιτικές προσωπικότητές της θρηνεί η Κύπρος. Ο τέως πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας έφυγε από την ζωή σε ηλικία 73 ετών, χτυπημένος από σοβαρή πάθηση των πνευμόνων.
Την
απώλεια μιας από τις πιο σημαντικές πολιτικές προσωπικότητές της θρηνεί η
Κύπρος.
Ο τέως πρόεδρος της
Κυπριακής Δημοκρατίας έφυγε από την ζωή σε ηλικία 73 ετών, χτυπημένος από μια σοβαρή
πάθηση των πνευμόνων, ύστερα από πολυήμερη νοσηλεία του -αρχικά στη
Μεταμοσχευτική Μονάδα και στη συνέχεια την Εντατική του Γενικού Νοσοκομείου
Λευκωσίας.
Ο Δημήτρης Χριστόφιας
εξελέγη στο ύπατο αξίωμα της Κυπριακής Δημοκρατίας στις 24 Φεβρουαρίου του
2008, όντας ο πρώτος πρόεδρος που προερχόταν από την Αριστερά.
Η ανάληψη του
αξιώματος αυτού αποτέλεσε την κορύφωση μιας μακράς διαδρομής που ξεκίνησε από
τα 14 του χρόνια, όταν έγινε μέλος της Παγκύπριας Ενιαίας Οργάνωσης Μαθητών
(ΠΕΟΜ).
Την εποχή εκείνη,
κανείς δεν μπορούσε να προβλέψει το μέλλον του μικρού Δημήτρη, ο οποίος είχε
επιλεγεί ως ο καταλληλότερος για να προσφωνήσει, σε συγκέντρωση που έγινε στο
χωριό του, τον τότε γενικό γραμματέα του ΑΚΕΛ, τον αείμνηστο Εζεκία
Παπαϊωάννου.
Πολύ περισσότερο ποιος
θα μπορούσε να φανταστεί ότι θα ήταν εκείνος ο οποίος -χρόνια αργότερα- θα τον
διαδεχόταν στην ηγεσία της κυπριακής Αριστεράς.
Ποιος ήταν ο Δημήτρης Χριστόφιας
Γεννήθηκε στις 29
Αυγούστου του 1946 στο Κάτω Δίκωμο της επαρχίας Κερύνειας. Ήταν το μοναδικό
αγόρι του Χριστοφή και της Άννας, οι οποίοι είχαν άλλα 4 παιδιά, όλα κορίτσια.
Με κόπο και αυτοθυσία
οι γονείς τους κατάφεραν να τους μεγαλώσουν με αξιοπρέπεια, ενσταλάζοντας στις
καρδιές τους την αγάπη για την πατρίδα.
Ο Δημήτρης Χριστόφιας
ήταν τότε και για αρκετά χρόνια εγγεγραμμένος στα ληξιαρχικά βιβλία ως
«Δημήτρης Δημητρίου», αλλά κάποια στιγμή αποφάσισε και το άλλαξε
αντικαθιστώντας το με το ονοματεπώνυμο που έγινε αργότερα γνωστός.
Ο λόγος;
Όπως εξήγησε ο ίδιος
σε συνέντευξη που παραχώρησε στον «Φ» και την Αντιγόνη Δρουσιώτου, στις 10
Φεβρουαρίου 2008, οι συγχωριανοί του είχαν δώσει στον πατέρα του το παρατσούκλι
«Χριστόφιας», εξαιτίας του έντονου τρόπου με τον οποίο συζητούσε. «Μου άρεσε
και το καθιέρωσα».
Τα παιδικά του χρόνια
ήταν δύσκολα, με στερήσεις, αλλά τα θυμόταν με αγάπη και νοσταλγία, γιατί ήταν
εκείνα που ατσάλωσαν τη θέληση και την αγωνιστικότητά του.
Ο Δ. Χριστόφιας μπορεί
να στερήθηκε πράγματα που άλλοι συνομήλικοί του ίσως να είχαν δεδομένα και να
μπήκε στη βιοπάλη από πολύ μικρός, αλλά έζησε αξιοπρεπή παιδικά χρόνια, ακόμα
και με γυμνά πόδια ή κομματιασμένα ρούχα.
Ο πατέρας του ήταν
οικοδόμος και παράλληλα δούλευε το καφενείο στη συντεχνία της ΠΕΟ. Εκεί, ο
μικρός Δημήτρης δέχθηκε τα πρώτα πολιτικά ερεθίσματα που ίσως να έκριναν και τη
μετέπειτα πορεία του.
Φτιάχνοντας καφέδες, ή
σφουγγαρίζοντας και καθαρίζοντας μέχρι αργά το καφενείο, γινόταν κοινωνός των
πολιτικών δρώμενων και συζητήσεων εκείνης της εποχής. Στα 12 του χρόνια,
μοίραζε στο χωριό την εφημερίδα της Αριστεράς «Χαραυγή», την οποία διάβαζε
ανελλιπώς και ο ίδιος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου