Τρίτη, 30 Ιουλίου, 2019
Του Βασίλη Καυκά
Κεφάλαιο 5, Συνέχεια #7
Είναι
η καταγραφεί των ακινήτων περιουσιών, κάτι σαν το Registry of Deeds. Ακούω πολλά και
διάφορα από τους «σοφούς» του χωριού που έχουν γνώμη γιατί άκουσαν, τους
είπαν… Επειδή έχω μάθει να ακούω αλλά
και να ψάχνω για την αλήθεια αποφάσισα να πάω στη «πηγή» που δεν ήταν άλλη από
τον Πολιτικό Μηχανικό - Κτηματολόγιο Θεόδωρος Λίβανος έλεγε η πινακίδα στην άκρη
του χωριού που παλιά ήταν η μεγάλη αποθήκη του Γεωργικού Συνεταιρισμού.
Σταμάτησα και είδα ένα κύριο ο οποίος με
γνώρισε. Φαίνεται ότι με είχε δει και
άλλες φορές στην Ελλάδα αλλά εγώ δεν τον θυμόμουν. Ηλίας Λίβανος που συστήνεται, του Ανδρέα
παιδί. Τι παιδί δηλαδή κάπου
εξήντα. Τον θυμήθηκα ενώ η κυρία μου συστήνεται
ότι είναι η μητέρα του Πολιτικού Μηχανικού και ότι ο σύζυγός της είναι ο Ηλίας
Λίβανος του Κωστάκη. Με πληροφόρησε ότι
ο γιός της Θεόδωρος σήμερα είναι στο άλλο γραφείο στην Πάτρα. «Θα είναι εδώ την Δευτέρα» μου είπε.
Πιάσαμε συζήτηση και πήρε τηλέφωνο το σύζυγό
της στην Πάτρα που εργάζεται στην Εφορία να του πει ότι ένας συμμαθητής του από τα
χρόνια στο Δημοτικό και Γυμνάσιο ήταν εκεί.
Τον έβαλε στο τηλέφωνο και δώσαμε ραντεβού για το Σάββατο πριν τις
2:00μμ.
Την
Άλλη μέρα πήγα στη Λογίστρια στην Αμαλιάδα, στην Τράπεζα και την Εφορία. Διευθέτησα το ΕΝΦΙΑ πήρα όλα τα χαρτιά για το
Κτηματολόγιο. Συμβόλαια, άδεια κτισίματος
κατοικίας και ότι με είχε συμβουλέψει ο κ. Ηλίας Λίβανος του Κωστάκη από την
Πάτρα.
Στην
επιστροφή από το θαλάσσιο μπάνιο στην Κουρούτα και βγαίνοντας από την Αμαλιάδα
είδα ένα μαύρο Mercedes να προπορεύτε και στην περιοχή «Τσιχλέϊκα» βγάζει φλας δεξιά. Μα εκεί είναι το σπίτι του Κώστα και Ζωής
Κουτρουμπή που μένουν στο Τορόντο του Καναδά.
Κορνάρω και σταματώ πίσω του.
Βγαίνω έξω από το αυτοκίνητο και χαιρετιόμαστε. Ήταν σαν να συνάντησα αδερφό μου αφού με το
Κώστα συνεργαστήκαμε πολλές φορές για την Πανηλειακή Ομοσπονδία ΗΠΑ &
Καναδά. Το 1991 στο Πανηλειακό Συνέδριο
στο Σικάγο ο κ. Κουτρουμπής εξελέγη Πρόεδρος και εγώ Α’ Αντιπρόεδρος. Μετά ήρθαν οι προσπάθειες για το Ηλειακό
Χωριό, τα Παγκόσμια Συνέδρια των Ηλείων.
Φωτογραφίες από αριστερά: Αμαλιάδα, Κουρούτα, Πλατεία Αγίου Αθανασίου Αμαλιάδα
Ποτέ
δεν μιλήσαμε κομματικά με το κ. Κουτρουμπή.
Μιλάγαμε για πολιτικά και πολιτικούς αλλά ποτέ δεν μιλήσαμε κομματικά. Αυτό ίσως να είναι και το γεγονός ότι μας έχει
συνδέσει μία βαθιά φιλία και η συνεργασία μας πάντοτε εποικοδομητική.
Αγκαλιαστήκαμε
και αρχίσαμε τη συζήτηση εκεί στο δρόμο.
Μας είπε ο Κώστας να πάμε μέσα αλλά έτσι όπως είμαστε από τη θάλασσα του
είπα «όχι τώρα» δώσαμε ραντεβού να συναντηθούμε στο κυλικείο δίπλα από γήπεδο
του Αστέρα στην Αμαλιάδα όπου εκεί κοντά γίνεται και η Λαϊκή Αγορά.
Έχω
πάει στο Τορόντο αρκετές φορές στο παρελθόν και στο σπίτι του Κώστα όπως και
αυτός και άλλοι πατριώτες έχουν έρθει στο δικό μου στη Βοστώνη.
Μόνο
που, μόνο που τον Κώστα έχω να τον δω τρία χρόνια από ένα συμβούλιο των Ηλείων
στη Νέα Υόρκη και πολλά άσχημα έχουν συμβεί στο Κώστα και τη Ζωή
Κουτρουμπή.
Πριν δύο χρόνια και ενώ ήταν στην Ελλάδα με τη σύζυγό του έπρεπε να φύγει ξαφνικά γιατί ο γιός τους έπεσε στο μπάνιο του σπιτιού του στο Τορόντο και ήταν σε αφασία οπότε γύρισαν πίσω στο Τορόντο με το πρώτο αεροπλάνο.
Πριν δύο χρόνια και ενώ ήταν στην Ελλάδα με τη σύζυγό του έπρεπε να φύγει ξαφνικά γιατί ο γιός τους έπεσε στο μπάνιο του σπιτιού του στο Τορόντο και ήταν σε αφασία οπότε γύρισαν πίσω στο Τορόντο με το πρώτο αεροπλάνο.
Μόλις
με τηλεφώνησαν από την Ελλάδα πήρα τηλέφωνο τον Κώστα Κουτρουμπή. Με πληροφόρησε ότι «μόλις κατέβηκα από το αεροπλάνο
και πηγαίνω στο Νοσοκομείο». Μετά από
μερικές εβδομάδες ο γιός του έχασε τη μάχη για τη ζωή.
Λίγα
χρόνια ποιο πριν ο άλλος γιός του Κώστα και της Ζωής είχε δολοφονηθεί στο
Τορόντο. Τώρα βλέπω ένα Κώστα με πιο
πολλά βάσανα και χρόνια.
Αφού
πήγαμε στη Δάφνη έρχεται ένα μήνυμα στο κινητό τηλέφωνο. «Είσαι στην Ελλάδα» ρωτάει. Είναι η υποψήφια βουλευτής με την ΝΔ
Διονυσία-Θεοδώρα Αυγερινοπούλου. «Αντί
να της απαντήσω με μήνυμα την παίρνω τηλέφωνο.
Μετά από τις φιλοφρονήσεις μου ζήτησε να βρεθούμε στη πλατεία του Πύργου
για ένα ποτό.
Πράγματι,
το ίδιο βράδυ στις 10:00μμ πήγα με την παρέα μου στο Πύργο όπου συναντήσαμε την
υποψήφια βουλευτή η οποία χάρηκε που μας είδε.
«Τι ακούς» μου λέει. «Πρώτη και
με διαφορά» της απαντώ.
Έχει κάνει πολύ αγώνα. Έχει οργώσει όλη την Ηλεία αλλά έχει πάει και
σε πολλές εκδηλώσεις Ηλείων στην Αθήνα.
Χαμογέλασε η πολιτικός και μου είπε «Σε ευχαριστώ που ήρθες». Εκεί συναντήσαμε πολλούς, άνδρες και
γυναίκες, νέοι και ηλικιωμένοι που είχαν πάει να συναντήσουν την κ.
Αυγερινοπούλου. Πιάσαμε συζήτηση με
αρκετούς, το κλίμα ήταν εύθυμο, εορταστικό.
Κοντά στα μεσάνυχτα φύγαμε από τον Πύργο.
Το
Σάββατο το πρωί πηγαίνουμε στη Λαϊκή Αγορά και στο κυλικείο όπου ο Κώστας
Κουτρουμπής μας περίμενε. Πίνουμε ένα
καφέ και ο κ. Κουτρουμπής με πληροφορεί ότι μίλησε με το Δήμαρχο Αμαλιάδας κ.
Χρήστο Χριστοδουλόπουλο και ότι θέλει να συναντηθούμε. Μάλιστα ο Κώστας τον τηλεφωνεί και περνάει το
κινητό σε εμένα. «Πότε θα πάμε για φαγητό;»
με ρωτάει ο Δήμαρχος. Κανονίζουμε να
πάμε στο εστιατόριο Achillion στη Κουρούτα.
Τελειώσαμε
τη κουβέντα για τα Ομογενειακά και τα Ηλειακά θέματα ο κ. Κουτρουμπής αποχώρησε
και εμείς πήγαμε στη Λαϊκή Αγορά. Μετά
για φρέσκα ψάρια και ψωμί.
Μετά
πήραμε το δρόμο της επιστροφής γιατί έπρεπε να πάω στο Σιμόπουλο να τακτοποιήσω
το Κτηματολόγιο. Έτσι με τα χαρτιά που
είπε ο Ηλίας Λίβανος του Κωστάκη ο οποίος με περίμενε. Η αλήθεια είναι ότι έχω να τον δω πολλά
χρόνια αλλά σίγουρα θα τον γνώριζα εάν τον έβλεπα κάπου αλλού. Αφού τα κοίταξε με ενημέρωσε ότι χρειάζομαι
και τοπογραφικό. Ψάχνοντας στα χαρτιά βρήκαμε
και τοπογραφικό. «Είσαι εντάξει» μου
είπε και έκλεισε ραντεβού να πάω την Τρίτη μετά τις εκλογές να συναντήσω τον
γιό του Θεόδωρο που είναι ο Πολιτικός Μηχανικός. Πράγμα που έγινε.
Από
την Παρασκευή ΄άρχισαν να έρχονται οι «ετεροδημότες» που κατοικούν στην Πάτρα,
Αθήνα και αλλού. Το Σιμόπουλο και τα
άλλα χωριά γέμισαν ζωή. Ήρθαν να εξασκήσουν
το εκλογικό τους δικαίωμα. Άλλοι ΣΥΡΙΖΑ,
άλλοι Νέα Δημοκρατία, άλλοι ΠΑΣΟΚ…
Εδώ
είναι η “κυψέλη” του ΠΑΣΟΚ από το 1974.
Εδώ στη Πηνεία ο Σκουλαρίκης, ο Παπαδόπουλος, ο Πετραλιάς, ο
Γεωργακόπουλος, ο Αντωνακόπουλος… ήταν οι εκλεκτοί και τα ποσοστά ήταν 2 με ένα
(2 ΠΑΣΟΚ, 1 ΝΔ). Εκτός από τις εκλογές
του 1981 τότε που το ΠΑΣΟΚ ανέβηκε στη κυβέρνηση καταφέραμε ώστε η Φρόσω
Σπετζάρη να βγει βουλευτής για πρώτη και τελευταία φορά. Ήταν η εποχή μου ήμουν διευθυντής του
πολιτικού της γραφείου. Δυστυχώς όμως
όπως και άλλοι πολιτικοί «καβάλησε το καλάμι» και δεν ενδιαφέρθηκε έμπρακτα για
αυτούς που την έβγαλαν βουλευτή.
Αποτέλεσμα ήταν να μη ξανά βγει!
Τώρα
με το ΣΥΡΙΖΑ οι ψήφοι του ΠΑΣΟΚ χωρίστηκαν στα δύο. Ησυχία όμως, χωρίς ντουντούκες, αφίσες, φέϊκ
βολάν (τρικάκια) και μεγάφωνα. Όλα ήρεμα.
Αύριο η Συνέχεια Εκλογές και φαγητό στην Κουρούτα
Αύριο η Συνέχεια Εκλογές και φαγητό στην Κουρούτα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου