Είναι γεγονός, ότι στις μέρες μας και κυρίως κατά την περίοδο του καλοκαιριού, οι εμπρησμοί εξ αμελείας ή πρόθεσης, έχουν γίνει κομμάτι της καθημερινότητάς μας.Ετησίως, περισσότερα από 500.000 στρέμματα γης στην Ελλάδα, γίνονται παρανάλωμα του πυρός, με τον άνθρωπο και τις ανθρώπινες εργασίες, τις περισσότερες φορές, να αποτελούν τη βασικότερη αιτία πρόκλησης πυρκαγιών, λόγω των κινδύνων που αυτές εγκυμονούν (π.χ. ηλεκτροσυγκόλληση στην ύπαιθρο, κάψιμο ξερών χόρτων κατά τη διάρκεια της θερινής περιόδου).
Ο χρόνος έχει τη δύναμη να φθείρει τη μνήμη.Σαν αποτέλεσμα, μετά από ένα χρονικό διάστημα, ίσως ηθελημένα, ξεχνούμε τα άσχημα και δυσάρεστα συμβάντα που έλαβαν χώραν στο παρελθόν και κλόνισαν τη ζωή μας.
Ωστόσο, η φύση με το δικό της τρόπο και με εμφανή σημάδια, μας θυμίζει σε καθημερινή βασή πως η οικολογική καταστροφή και πιο συγκεκριμένα οι ολοένα και αυξανόμενες πυρκαγιές που πλήττουν τη χώρα μας, δεν είναι όνειρο θερινής νυκτός, αλλά πραγαματικότητα.Γνωστοποιείται, ότι βάσει ερευνών, πάνω από το 10% της έκτασης της χώρας μας καλύπτεται από άγονες και βραχώδεις εκτάσεις, ως αποτέλεσμα διαδοχικών πυρκαγιών.Η χλωρίδα και η πανίδα του τόπου μας εξαλείφεται σταδιακά, καθιστώντας αρκετά είδη, ζώα και φυτά, ύπο εξαφάνιση. Αργά ή γρήγορα, θα πρέπει να είμαστε σε θέση να βρούμε δραστικές λύσεις για την άμεση αναδάσωση και προστασία των δασικών εκτάσεων σε πολλές πυρόπληκτες περιοχές ανά την Ελλάδα, μιας και από ότι φαίνεται, η δεντροφύτευση μόνο, δεν επαρκεί. Η λήψη άμεσων δραστικών λύσεων, η πρόληψη και η τακτική παρακολούθηση ενεργειών και δραστηριοτήτων σε δασικές εκτάσεις και μη, από τα αρμόδια μέλη του Πυροσβεστικού Σώματος ή ακόμα και από εθελοντές, θα μπορούσε σε κάθε περίπτωση να διαφυλάξει το οικοσύστημα οποιασδήποτε περιοχής καθώς και ανθρώπινες ζωές.
Σε μια χώρα σαν την Ελλάδα, όπου το κλίμα είναι εύκρατο μεσογειακό με βροχερούς χειμώνες και ξηρά καλοκαίρια, θα έπρεπε να ληφθεί σοβαρά υπόψη το πρόβλημα της κλιματικής αλλαγής.Η άνοδος της μέσης θερμοκρασίας της Γης, είναι ένας εκ των βασικότερων παραγόντων πρόλησης εστιών μόλυνσης και ρύπανσης του οικοσυστήματος όπου ζούμε, ενώ πολλές φορές έχουμε ως αποτέλεσμα των παραπάνω, την παρουσία ακραίων καιρικών φαινομένων. Παράλληλα, αυξάνονται ολοένα και περισσότερο οι πιθανότητες ανάφλεξης και πρόκλησης πυρκαγιών, βρίσκοντας συμμάχους τους ασυνείδητους πολίτες, οι οποίοι δίχως να λαμβάνουν τα απαραίτητα μέτρα ασφαλείας, θέτουν αυτόματα σε κίνδυνο τη φύση και τους ανθρώπους, προκαλώντας πολλές φορές ανυπολόγιστη υλική και οικολογική ζημιά.
Συνοψίζοντας, ο άνθρωπος με αφορμή τις διάφορες ανάγκες και με τις διάφορες καταστρεπτικές επεμβάσεις του στο περιβάλλον, περιορίζει και υποβαθμίζει συνεχώς τα δάση. Η φύση όμως, όπως αποδεικνύεται, ευτυχώς αντιστέκεται σθεναρά. Διότι, αν στη μάχη αυτή, κερδίσει ο άθρωπος, τότε σίγουρα είμαστε καταδικασμένοι. Πρέπει από κοινού, να αποδεχτούμε το γεγονός, ότι η φύση δε μας ανήκει.Αντιθέτως, είμαστε κομμάτι αυτής και οφείλουμε να τη σεβόμαστε και να την προστατεύουμε.
Χαράλαμπος (Λάμπης) Χριστόπουλος
Ανδραβίδα Ηλείας
Φοιτητής Τμήμα Μηχανικών Περιβάλλοντος Πολυτεχνείο Κρήτης
Ανδραβίδα Ηλείας
Φοιτητής Τμήμα Μηχανικών Περιβάλλοντος Πολυτεχνείο Κρήτης
ΠΑΤΡΙΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου