Δραματική η κατάσταση στη Βοστώνη, Νέα Υόρκη… ΗΠΑ και στο κόσμο.

Δευτέρα, 30 Μαρτίου, 2020

Φόβος και τρόμος με το κορωνοϊό.

Καθημερινά ο αριθμός των ασθενών ανεβαίνει, αλλά και ο αριθμός των θανάτων ανεβαίνει.

Με άλλα λόγια η αρρώστια και ο χάρος είναι κοντά μας, πολύ κοντά μας, έξω από την πόρτα μας.  Κάνουμε την προσευχή μας να μας βοηθήσει ο Θεός και να μη μπει μέσα ο χάρος! 

Γνωρίζουμε για πολλές περιπτώσεις στη περιοχή της Βοστώνης, στη Νέα Αγγλία, στη Νέα Υόρκη και όχι μόνο και ανατριχιάζουμε.

Γνωρίζουμε για τον Πρόεδρο Ελληνικού Συλλόγου στη Βοστώνη, όπως γνωρίζουμε για γιατρούς και νοσοκόμες, για αστυνομικούς, για ταχυδρόμους, για εργάτες και δημοσιογράφους, για επιχειρηματίες, για επίσημους και απλούς ανθρώπους που έχουν κορωνοϊό.

Χθες πήγα να πάρω φαγητό από ένα εστιατόριο και ευχαρίστησα τον άνθρωπο που έχει ανοικτό το μαγαζί του!  Κι εμείς που ξέρουμε από σπιτίσιο φαγητό και οικογενειακή θαλπωρή είμαστε κάπως καλύτερα από άλλους που δεν ξέρουν ούτε πατάτες να βράσουν.  Που δεν έχουν έναν άνθρωπο να μιλήσουν…

Σκέπτομαι ότι μέσα στην οικογένεια έχουμε 8 άτομα που είναι στη πρώτη γραμμή.  Έξι νοσηλευτές και δύο αστυνομικοί που καθημερινά βοηθούν ανθρώπους αλλά που ο κορωνοϊός έχει γίνει μεγάλος εφιάλτης για το εάν θα είναι υγιείς και αύριο!  Εάν θα είμαστε και εμείς υγιείς!

Τα νοσοκομεία με ετήσιο προϋπολογισμό δισεκατομμυρίων δολαρίων δυστυχώς δεν είχαν μάσκες για «κολλητικές» ασθένειες και το νοσηλευτικό προσωπικό φορούσε κάτι μάσκες που σε προφυλάσσουν από τα κουνούπια!  Και όταν τους έδωσαν μία μάσκα έπρεπε να φορούν την ίδια μάσκα για ημέρες! 

Οι αστυνομικοί δεν είχαν ούτε μάσκες και δουλεύουν στο δρόμο, στα δικαστήρια στις φυλακές.  Ούτε μάσκες!  Είναι και πάρα πολλοί άλλοι που διάλεξαν να κάνουν λειτούργημα και την εποχή αυτή το λειτούργημα που κάνουν έχει πολύ μεγάλη αξία και τους αξίζουν όλα τα μπράβο. 

Δεν λέμε μόνο για τους 8 ανθρώπους της οικογένειάς μας αλλά και όλους τους νοσηλευτές, αστυνομικούς, εργάτες και εργάτριες, ανώνυμους και επώνυμους ανθρώπους που μας βρήκε ο κορωνοϊός «ξεβράκωτους».

Τα μηνύματα που παίρνουμε κάθε ημέρα είναι πάρα πολλά, τηλεφωνήματα, SMS – text, e-mails…  Πολλές φορές δεν μπορούμε να τα απαντήσουμε και ζητάμε εκ των προτέρων ή εκ των υστέρων συγγνώμη.  Όταν και όπου μπορούμε σαν άνθρωποι πρώτα, βοηθάμε.  Κάντε και εσείς το ίδιο.  Τα πράγματα δεν είναι καθόλου καλά. 

Και όταν θα δείτε έναν αστυνομικό, μία νοσοκόμα, ένα γιατρό, έναν ιερέα, έναν εργάτη στο εστιατόριο, τον ίδιο τον εστιάτορα, τον άνθρωπο στο βενζινάδικο, στο παντοπωλείο που είναι ανοικτό, πες του ένα ευχαριστώ.  Μπορούν και αυτοί να καθίσουν στο σπίτι τους και να εισπράξουν από τον Trump και την κυβέρνηση.  Δεν το έκαναν όμως!  Ευτυχώς υπάρχουν ακόμα, άνθρωποι!

Πέθαναν τρεις που γνωρίζουμε από τον κορωνοϊό και δεν μπορέσαμε να τους αποχαιρετήσουμε, ούτε εμείς αλλά ούτε και η οικογένειά τους.

Κρατάτε γερά όλοι.  Θα περάσει και αυτό.  Θα έρθουν καλύτερες μέρες.

Βασίλης Καυκάς, Βοστώνη