Ευρωμπάσκετ, καλαθοσφαίριση

Σάββατο, 2 Μαΐου, 2020

Η κορυφαία ευρωπαϊκή διοργάνωση σε επίπεδο εθνικών ομάδων για το άθλημα της καλαθοσφαίρισης (μπάσκετ). Διοργανώνεται συνεχώς από το 1935 (με εξαίρεση τα χρόνια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου) κάθε δύο χρόνια, αρχικά από τη FIBA (την παγκόσμια ομοσπονδία του αθλήματος) και από τη δεκαετία του ‘60 από το ευρωπαϊκό παρακλάδι της, τη FIBA Europe. Στην Ελλάδα, η διοργάνωση που τόσες επιτυχίες έχει χαρίσει στη γαλανόλευκη ομάδα είναι γνωστή και ως Ευρωμπάσκετ.

Η ιδέα για τη δημιουργία του Ευρωμπάσκετ γεννήθηκε στους κόλπους της νεοσύστατης FIBA το 1934, όταν το μπάσκετ έγινε ολυμπιακό άθλημα και εντάχθηκε στο πρόγραμμα των Ολυμπιακών Αγώνων του 1936, που θα διεξάγονταν στο Βερολίνο. Η διεθνής ομοσπονδία αποφάσισε να δημιουργήσει μία διοργάνωση για την Ευρώπη, από την οποία θα προέκυπταν οι εθνικές ομάδες που θα αντιπροσώπευαν τη Γηραιά Ήπειρο στους Ολυμπιακούς Αγώνες.

Έτσι, έλαβε σάρκα και οστά το πρώτο ευρωμπάσκετ, που διεξήχθη στη Γενεύη, έδρα της FIBA, από τις 2 έως τις 7 Μαΐου 1935, με τη συμμετοχή 10 ομάδων. Από την εναρκτήρια διοργάνωση του ευρωμπάσκετ απουσίαζε η Ελλάδα, ένα από τα οκτώ ιδρυτικά μέλη της FIBA. Οι αγώνες έγιναν σε ανοικτά γήπεδα και το κύπελλο σήκωσε η Λετονία, που νίκησε 24-18 την Ισπανία στον τελικό.

Η πρώτη διοργάνωση του Ευρωμπάσκετ έχει ιστορική αξία, διότι ήταν η δεύτερη μεγάλη διεθνής διοργάνωση στα παγκόσμια χρονικά της καλαθοσφαίρισης. Είχε προηγηθεί το 1930 το Παναμερικανικό Πρωτάθλημα στο Μοντεβιδέο, ενώ ακολούθησαν το Ολυμπιακό Τουρνουά (1936) και το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα (1950). Οι διοργανώσεις σε επίπεδο συλλόγων ξεκίνησαν το 1958.

Η Ελλάδα εμφανίστηκε για πρώτη φορά σε τελική φάση Ευρωμπάσκετ το 1949 στο Κάιρο, όταν κατέκτησε το χάλκινο μετάλλιο, σε μία διοργάνωση με μικρή συμμετοχή. Χρειάστηκε να περάσουν 37 χρόνια για να ξανανέβει στο βάθρο και μάλιστα στο ψηλότερο σκαλί. Ήταν η παρέα του Νίκου Γκάλη και του Παναγιώτη Γιαννάκη, που αναδείχθηκε πρωταθλήτρια Ευρώπης τον Ιούνιο του 1987, στη διοργάνωση που φιλοξενήθηκε στο νεόδμητο ΣΕΦ. Από τότε, η εθνική μας ομάδα δίνει πάντα το «παρών» στην τελική φάση και πλην εξαιρέσεων τα καταφέρνει περίφημα. Το 2005 κατέκτησε το δεύτερο χρυσό της με ηγέτες τους Παπαλουκά, Ζήση και Διαμαντίδη. Τη συλλογή της κοσμούν ακόμα ένα αργυρό (1989) κι ένα χάλκινο (2009).

© SanSimera.gr