Τρίτη, 21 Ιουλίου, 2020
*Του Κωνσταντίνου Λυκογιάννη*
Από τον «Εθνικό Κήρυκα» Νέας Υόρκης
Κυρία Υπουργέ,
Πρώτα να σας ευχηθούμε υγεία και δύναμη για να φέρετε εις πέρας το μεγάλο άθλο της αναμόρφωσης της Ελληνικής Παιδείας που αναλάβατε. Οι ευχές μας και οι προσευχές μας θα σας συνοδεύουν στον εθνοσωτήριο δρόμο που αρχίσατε.
Οπως διαβάζουμε, λόγω της υπερβολικής αύξησης των ενοικίων, οι φτωχοί φοιτητές που προέρχονται από την επαρχία, αντιμετωπίζουν θέμα τροφής και στέγης. Είναι άδικο οι φιλομαθείς αλλά φτωχοί φοιτητές της επαρχίας να αντιμετωπίζουν αυτό το πρόβλημα. Δεν πρέπει η ανώτερη Παιδεία να αποτελεί προνόμιο αυτών που μπορούν να αντεπεξέλθουν στα έξοδα διαβίωσης στη πόλη. Και από ό,τι ξέρουμε δεν υπάρχει πρόνοια ούτε και σχέδιο για να αντιμετωπιστεί θεσμικά αυτό το πρόβλημα.
Επίσης ξέρουμε ότι η χώρα μας και όλος ο κόσμος είναι γεμάτος από διακεκριμένους Ελληνες επιστήμονες που, μετά τις σπουδές τους, ανεξάρτητα αν έμειναν στην πατρίδα ή μετανάστευσαν στο εξωτερικό, διακρίθηκαν επαγγελματικά στο αντικείμενό τους και διέπρεψαν με τις βασικές γνώσεις που απέκτησαν δωρεάν από τα ελληνικά πανεπιστήμια, πληρωμένες από τον Ελληνα φορολογούμενο.
Φυσικά, επειδή η Ανώτατη Παιδεία στη χώρα μας είναι «δικαίωμα», οι εν λόγω επιστήμονες, δεν χρωστάνε σε κανένα τίποτα. Σαν πολιτισμένοι άνθρωποι όμως, πρέπει να έχουν πιο πολύ αναπτυγμένη την ευαισθησία τους και ως εκ τούτου να αναγνωρίζουν ότι έχουν κάποια υποχρέωση προς στη χώρα τους και το πανεπιστήμιό τους. Ειδικά οι απόδημοι, που, μη πληρώνοντας φόρους, δεν επιστρέφουν τίποτα στον Ελληνα φορολογούμενο. Επαναλαμβάνω, νομικά δεν χρωστάνε σε κανέναν τίποτα, αλλά ηθικά δεν χρωστάνε κάτι σε αυτούς που πλήρωσαν να αποκτήσουν αυτοί τις απαιτούμενες γνώσεις για να διαπρέψουν;
Λαμβάνοντας υπ’ όψιν τις παραπάνω δύο αυτές αλήθειες, την ανάγκη παροχής τροφής και στέγης των απόρων φοιτητών και τη προκοπή των δωρεάν σπουδασμένων Ελλήνων επιστημόνων, κυρία υπουργέ, θα θεωρούσα ευχής έργο αν μπορούσατε να βρείτε κάποιο τρόπο ώστε να παντρέψετε αυτές τις δύο αλήθειες. Οι ευεργετηθέντες να προσφέρουν ετησίως ένα ελάχιστον από το περίσσευμά τους και έτσι να επιστρέψουν κάτι στους ευεργέτες τους, ώστε να ευεργετηθούν αυτοί που έχουν σήμερα ανάγκη. Εντάξτε αυτή την ανάγκη στο κατάλογο των στόχων σας. Βρείτε τον τρόπο να εμπνεύσετε τους σπουδασμένους μας. Υπάρχουν πολλοί τρόποι. Εφόσον υπάρχει ανάγκη φτηνής στέγης, θα μπορούσατε να πάρετε τη πρωτοβουλία, ως υπουργός Παιδείας, να δημιουργηθεί ένα «Αποθεματικό Ταμείο», το προϊόν του οποίου θα εξασφάλιζε θεσμικά τη χρηματοδότηση «Φοιτητικής Στέγης», για φοιτητές που, όπως διαβάζουμε, τόσο επιτακτικά χρειάζεται ο άπορος φοιτητικός κόσμος της επαρχίας. Ο,τι μπορεί καθένας. Ενας μπορεί 100 το χρόνο, άλλος 500, άλλος 1.000, άλλος 10.000, ή περισσότερα ή και λιγότερα.
Παρ’ όλο που στην Αμερική το πτυχίο των ιδιωτικών πανεπιστημίων κοστίζει εκατοντάδες χιλιάδες, οι απόφοιτοι αισθάνονται υποχρεωμένοι να συνεισφέρουν κάτι στο αποθεματικό του πανεπιστημίου τους. Γιατί όχι και οι Ελληνες απόφοιτοι που πήραν δωρεάν παιδεία; Φυσικά δεν αναμένω να δημιουργηθεί Αποθεματικό Ταμείο του μεγέθους των ιδιωτικών Πανεπιστημίων, ειδικά της Αμερικής. Θα βοηθούσε όμως σημαντικά να αναδειχτεί το ηθικό χρέος των ανά το Κόσμο Ελλήνων αποφοίτων και να δημιουργηθεί η κουλτούρα μερικής επιστροφής ενός ελαχιστοτάτου ψιχίου του πλούτου που απέκτησαν με τη δωρεάν πανεπιστημιακή εκπαίδευση στη χώρα τους. Στη ζωή δεν πρέπει να είναι τίποτα δωρεάν. Οταν κάποιος παίρνει χωρίς να δίνει, τουλάχιστον κάτι, τότε κάποιος αδικείται.
Είμαι σίγουρος πως υπάρχουν εκλεκτοί άνθρωποι του πνεύματος, των επιχειρήσεων, της πολιτικής, ή και υπαλλήλων του υπουργείου σας, που θα μπορούσαν, με την προτροπή σας και υπό την αιγίδα σας, να αναλάβουν την ευθύνη να συστήσουν αυτόν τον φορέα που θα έδινε κάποια λύση στο πρόβλημα της στέγης των απόρων φοιτητών της επαρχίας. Οι προξενικές Αρχές θα χρειαστεί να παίξουν πρωταρχικό ρόλο για τη πληροφόρηση και τη πειθώ των αποδήμων αποφοίτων για την ορθότητα του εγχειρήματος. Υπάρχουν επίσης πολλοί συνταξιούχοι απόφοιτοι και θα μπορούσαν, σκοτώνοντας το χρόνο τους, να συμβάλουν σε αυτό το ωραίο έργο. Οι ευπορούντες Ελληνες απόφοιτοι πρέπει να δουν ότι υπάρχουν και άλλοι άνθρωποι σε κατάσταση που και αυτοί πιθανόν να βρέθηκαν στα φοιτητικά τους χρόνια. Αν μπορούν, δεν αξίζει τον κόπο να βοηθήσουν; Η προσφορά κάνει και δείχνει τον «άνθρωπο». Με την προσφορά βρίσκουμε τον εαυτό μας και γινόμαστε «άνθρωποι». Και για ένα «άνθρωπο» ευτυχία είναι να δίνεις.
Κυρία Υπουργέ,
Είμαι βέβαιος ότι οι απόφοιτοί μας θα ανταποκριθούν θετικά σε μια τέτοια ωραία προσπάθεια και ως εκ τούτου εξαρτάται από εσάς να βοηθήσετε να αναδείξετε το «καλό» που υπάρχει μέσα μας και να μη το αφήσουμε θαμμένο κάτω από την αδιαφορία και τον εγωισμό μας. Εκτός από δικαιώματα έχουμε και υποχρεώσεις και σε μια ευνομούμενη κοινωνία ο πολίτης υποχρεούται να υπακούει, όχι μόνο στον γραπτό, αλλά και στον άγραφο νόμο και τις αξίες του ήθους.
ΚΟΙΝΟΠΟΙΗΣΗ: Προς Ελληνικούς Επιστημονικούς και Επαγγελματικούς Συλλόγους των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής, με την ευχή να διαβαστεί στις συνεδριάσεις του Διοικητικού Συμβουλίου και τη Γενική Συνέλευση του φορέα τους.
ΠΑΤΡΙΣ
* Ο Κωνσταντίνος Λυκογιάννης κατάγεται από το Τραγανό Ηλείας και έχει διατελέσει Πρόεδρος του "ΠΑΝΗΛΕΙΑΚΟΣ" Νέας Υόρκης και σε διάφορες θέσεις στην Πανηλειακή Ομοσπονδία ΗΠΑ & Καναδά
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου