Παρασκευή, 18 Σεπτεμβρίου, 2020
ΓΙΟΧΑΝΕΣΜΠΟΥΡΓΚ. Η Νότιος Αφρική είπε σήμερα το τελευταίο «αντίο» στον Γιώργο Μπίζο, δικηγόρο και φίλο του Νέλσον Μαντέλα, με σπουδαίο νομικό αγώνα ενάντια στο ρατσιστικό καθεστώς του Απαρτχαϊντ.
Ο Μπίζος πέθανε νωρίτερα μέσα στον μήνα σε ηλικία 92 ετών μετά από μια μακρά καριέρα κατά την οποία αγωνίστηκε ενάντια στην αδικία, ενώ θεωρήθηκε ο άνθρωπος που κατάφερε να σώσει τον Μαντέλα από τη θανατική ποινή κατά τη δίκη του 1964.Ο πρόεδρος της Νοτίου Αφρικής Σίριλ Ραμαφόσα (Cyril Ramaphosa) δήλωσε την Πέμπτη ότι ο Μπίζος υπήρξε τιτάνας του νομικού επαγγέλαμτος, ο οποίος αφιέρωσε τη ζωή του στην δικαιοσύνη.
Ο Μπίζος μετανάστευσε στην Νότια Αφρική όταν ήταν 13 ετών, φεύγοντας από την κατεχόμενη από τους Ναζί Ελλάδα. Ως αποτέλεσμα αυτού, είχε μια βαθιά προσωπική εμπειρία «εξαναγκασμού σε φυγή από τη γη και τον τόπο γέννησής του και του να σου
«Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι το παρελθόν της προσωπικής του ζωής επηρέασε και τροφοδότησε το μεγάλο πηγάδι ενσυναίσθησης και αλληλεγγύης που οδήγησε τον Γιώργο στην εξάσκηση της τέχνης του», τόνισε.
«Επεσε ένα αξιοσέβαστο δένδρο, ένα δένδρο που προσέφερε σκιά στους πατριώτες αυτής της μεγάλης χώρας, αλλά επίσης και στους φτωχότερους και τους πλέον ευάλωτους», είπε ο πρόεδρος της Νότιας Αφρικής.
«Κατά τη διάρκεια των τρομερών δεκαετιών φυλάκισης του Μαντέλα, υπηρέτησε ως έμπιστος πολιτικό απεσταλμένος του Ολιβερ Τάμπο και άλλων υψηλά ιστάμενων ηγετών», ανέφερε ο Ντικγκάνγκ Μοσενέκε (Dikgang Moseneke), πρώην αναπληρωτής αρχιδικαστής, ο οποίος περιέγραψε τον Μπίζο ως μέντορά του.
Κατά τη διάρκειας της φυλάκισης του Μαντέλα, ο Μπίζος φρόντιζε την οικογένειά του, ενώ έπαιξε καθοριστικό ρόλο στις διαπραγματεύσεις για την απελευθέρωση του Μαντέλα το 1990.
Εξαιρετικός ρήτορας, με την γλυκιά φωνή και την μαχητικότητα, ο Τζορτζ Μπίζος είναι αυτός που ψιθύρισε στον Νέλσον Μαντέλα κατά την δίκη της Ρινόβια την φράση «εάν είναι αναγκαίο», όταν ο ηγέτης του Αφρικανικού Εθνικού Κονγκρέσου δήλωνε έτοιμος κατά την απολογία του να πεθάνει για το ιδεώδες «μιας ελεύθερης και δημοκρατικής κοινωνίας στην οποία όλοι θα ζούσαν αρμονικά απολαμβάνοντας τις ίδιες ευκαιρίες».
Επίσης, εκπροσώπησε τις οικογένειες δολοφονημένων ακτιβιστών, όπως του Στιβ Μπίκο (Steve Biko), ενώ βοήθησε στη σύνταξη των νόμων της νεόδμητης δημοκρατίας μετά το τέλος του Απαρτχαϊντ.
Αντιπάλεψε και άλλες αδικίες στη χώρα, όπως η δολοφονία 44 ανθρακωρύχων από τις αστυνομικές δυνάμεις κατά τη διάρκεια της απεργίας τους στην Μαρικάνα το 2012.
Πηγή: «Associated Press»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου