Να σκηνοθετήσουν ένα θερμό επεισόδιο ει δυνατόν χωρίς ανθρώπινες απώλειες φέρεται να ζήτησε ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν από τους στρατιωτικούς του επιτελείς σύμφωνα με δημοσίευμα της Die Welt που σημειώνει ότι εάν εξαρτάτο από τον Τούρκο Πρόεδρο, το Πολεμικό Ναυτικό του θα είχε βυθίσει ένα ελληνικό πλοίο στη Μεσόγειο εδώ και καιρό.
Το ρεπορτάζ της γερμανικής εφημερίδας τιτλοφορείται «Ο βάσει υπολογισμών πόλεμος του Eρντογάν» και περιγράφει το προ ολίγων ημερών αίτημα του Τούρκου Προέδρου προς τους στρατηγούς, σύμφωνα πάντα με πληροφορίες από στρατιωτικούς κύκλους.
Το δημοσίευμα υποστηρίζει μάλιστα ότι ο Τούρκος Πρόεδρος ζήτησε από τους επιτελείς του να το οργανώσουν κατά τρόπο τέτοιο που να μην χάσει κανείς τη ζωή του.
Όταν οι στρατηγοί αρνήθηκαν, κάποιος άλλος πρότεινε να ρίξουν ένα ελληνικό πολεμικό αεροσκάφος». Ο πιλότος θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει το κάθισμα εκτίναξης και να σωθεί», φέρεται να είπε για να εισπράξει εκ νέου την άρνηση των στρατηγών.
Ακολούθως ο συντάκτης του άρθρου αναφέρει ότι η Τουρκία έχει πλέον ξεπεράσει τα στάδια των συζητήσεων, και βρίσκεται προς το παρόν στη φάση των «πολεμικών ασκήσεων»: Στα τέλη Αυγούστου, το Πολεμικό Ναυτικό έλαβε θέσεις. Το Υπουργείο Άμυνας ανακοίνωσε ότι η στρατιωτική άσκηση θα ξεκινήσει βορειοδυτικά της Κύπρου μέσα στις επόμενες δύο εβδομάδες.
Και σχολιάζει: «Η σκηνοθετημένη διαμάχη του Eρντογάν για το φυσικό αέριο στην Ανατολική Μεσόγειο, έχει στην πραγματικότητα μόνο έναν σκοπό: Να εξασφαλίσει την εξουσία του Τούρκου Προέδρου και να ενώσει τους Τούρκους στο πρόσωπό του. Η μετατροπή της Αγίας Σοφίας σε τζαμί, η ανακάλυψη ενός φερόμενου πλούσιου κοιτάσματος φυσικού αερίου στη Μαύρη Θάλασσα, το οποίο όμως είχε ήδη ανακαλυφθεί το 2004, και η φασαρία με την Ελλάδα, όλα αυτά συνιστούν κομμάτια ενός παζλ, με τα οποία ο Ερντογάν επιδιώκει να αποσπάσει την προσοχή του τουρκικού λαού, προκειμένου να μην στραφεί εναντίον του.
Και έτσι προκαλεί με ρητορική πολέμου, ενώ το Πολεμικό Ναυτικό κατευθύνεται βήμα-βήμα προς μια στρατιωτική αντιπαράθεση με έναν νατοϊκό εταίρο, την Ελλάδα.
Πιο απερίσκεπτος και πιο απρόβλεπτος
Ο τουρκικός λαός, ωστόσο, έχει σήμερα άλλα προβλήματα: Η τουρκική οικονομία βρίσκεται σε καθοδική πορεία. Οι υψηλές κυβερνητικές δαπάνες -ειδικά για τα εξοπλιστικά προγράμματα-, τα χαμηλά επιτόκια και τα χρόνια κακοδιαχείρισης λόγω της διαφθοράς και του νεποτισμού και, επιπλέον, η πανδημία του κορωνοϊού προκάλεσαν ιστορικών διαστάσεων ύφεση στην οικονομία.
Ο Τούρκος Πρόεδρος επιθυμεί όμως να παραμείνει στην προεδρία τουλάχιστον έως το 2023 και να γιορτάσει την εκατονταετία της Τουρκικής Δημοκρατίας ως ηγέτης της. Αυτό το όνειρο κινδυνεύει να ακυρωθεί δεδομένων των κακών επιδόσεων του στις δημοσκοπήσεις και του καταρρέοντος κόμματος του Eρντογάν, του AKP.
Ο Eρντογάν το γνωρίζει αυτό, τον φοβίζει και τον κάνει πιο δημιουργικό, πιο απερίσκεπτο και πιο απρόβλεπτο.
(…)
«Ο Eρντογάν δεν προκαλεί στη Μεσόγειο για να εξασφαλίσει τους εκεί φυσικούς πόρους. Η στρατιωτική επιχείρηση δεν μπορεί να αξίζει ούτως ή άλλως όσο το σχετικά λίγο φυσικό αέριο. Αλλωστε η πανδημία μείωσε και τη ζήτηση για φυσικό αέριο και την τιμή του στη διεθνή αγορά», σχολιάζει ακολούθως το δημοσίευμα που καταλήγει:
«Ο Τούρκος Πρόεδρος επιδιώκει πολύ περισσότερο να επιδείξει δύναμη στην εξωτερική και την εσωτερική πολιτική. Η Ευρώπη τον βοηθά, χωρίς να το θέλει, με το να υποστηρίζει την Ελλάδα στρατιωτικά, ή ρητορικά, με το να καταδικάζουν δημοσίως το τουρκικό θέατρο πολέμου και να στέκονται στο πλευρό της Ελλάδας.
Για τις σχέσεις με Βερολίνο
Εκτενής είναι η αναφορά και στις τουρκογερμανικές σχέσεις «Ο Τούρκος Πρόεδρος δεν έχει επιτεθεί ακόμη λεκτικά στην Γερμανική Κυβέρνηση», αφού «πιθανότατα χρειάζεται ακόμη το Βερολίνο ως διαμεσολαβητή. Επιπλέον, η Τουρκία εξαρτάται περισσότερο από ποτέ από τις στενές οικονομικές της σχέσεις με τη Γερμανία. Ο Eρντογάν δεν έχει το προνόμιο να μπορεί να διαστρέφει τις δηλώσεις της Γερμανίας. Γι’ αυτό και συνεχίζει να προκαλεί, με την ελπίδα ότι στο τέλος θα ακούσει τις αντι-τουρκικές δηλώσεις από την Ευρώπη που χρειάζεται, προκειμένου να είναι σε θέση να ενώσει και πάλι τον λαό του πίσω από το πρόσωπό του».
Όσο πιο σκληρή και πιο εχθρική προς την Τουρκία είναι η ρητορική, τόσο καλύτερα μπορεί να τη χρησιμοποιήσει για να πει στο λαό του κατά την παλιά και δοκιμασμένη συνταγή εμείς ενάντια στον υπόλοιπο κόσμο: «Δείτε, όλη η Ευρώπη είναι εναντίον μας. Αλλά εμείς είμαστε πιο δυνατοί. Επειδή είμαστε Τούρκοι».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου