"Χωρίζουν ζευγάρια" μετά θάνατο
Νεκροταφείο στη Θεσσαλονίκη αποκλειστικά για θύματα της Covid-19. (AP Photo/Giannis Papanikos)
Εθνικός Κήρυξ
ΑΘΗΝΑ. Ενα οδοιπορικό στα νεκροταφεία της Θεσσαλονίκης, όπου θάβονται, σε ξεχωριστό τμήμα, τα θύματα του κορωνοϊού, κάνει το «Associated Press», τονίζοντας πως ακόμη και μετά τον θάνατό τους οι νεκροί είναι απομονωμένοι.
Πιο συγκεκριμένα, όπως αναφέρει το πρακτορείο ακόμα και μετά τον θάνατο τα θύματα κορωνοϊού υφίστανται σκληρή απομόνωση στη Θεσσαλονίκη, την πόλη που πλήττεται περισσότερο από την πανδημία.
Η 84χρονη Εύχαρις Γκάνσερ δεν μπορούσε να δει την κόρη της κατά τη διάρκεια της σκληρής –χαμένης- μάχης που έδωσε με τον κορωνοϊό, ούτε στο γηροκομείο όπου αρχικά κόλλησε, ούτε στο νοσοκομείο όπου πέρασε αρκετές εβδομάδες. Το προσωπικό του τμήματος ΜΕΘ ήταν, επίσης, πολύ απασχολημένο για να πραγματοποιήσει τηλεφωνικές κλήσεις, είπε η κόρη της.
Οταν η Γκάνσερ πέθανε στα τέλη Αυγούστου, το σώμα της τυλίχτηκε σε δύο πλαστικές σακούλες και τοποθετήθηκε σε ένα φέρετρο τυλιγμένο με διαφανή μεμβράνη. Σύμφωνα με τους κανόνες που θέτουν οι Αρχές της πόλης, δεν θάφτηκε δίπλα στον πρώην σύζυγό της, αλλά σε ένα τμήμα του νεκροταφείου που προορίζεται για άτομα που έχουν μολυνθεί από τον ιό. Τον τάφο της δεν μπορεί να τον επισκεφθεί –ακόμη- κάποιος.
«Νομίζω ότι το να πεθαίνεις μόνος με αυτόν τον τρόπο είναι το χειρότερο πράγμα που μπορεί να συμβεί», είπε η 45χρονη Μικαέλα Τριανταφυλλίδου, κόρη θύματος, στο «Associated Press». «Είδα την μητέρα μου μόνο για μια στιγμή, από απόσταση στο νεκροτομείο για αναγνώριση… Οι άνθρωποι πεθαίνουν χωρίς κανέναν εκεί γι' αυτούς, όπως τα σκυλιά».
Μέχρι σήμερα, πάνω από 300 άνθρωποι έχουν ταφεί σε χωριστά τμήματα των νεκροταφείων, σύμφωνα με αξιωματούχους της Θεσσαλονίκης.
Και συνεχίζει το δημοσίευμα: Η Ελλάδα υπέστη μια ανησυχητική οπισθοδρόμηση στα τέλη Οκτωβρίου, όταν η 8μηνη περίοδος ελάχιστων κρουσμάτων έληξε απότομα και τα νοσοκομεία έφτασαν στα όριά τους. Η Θεσσαλονίκη, η δεύτερη μεγαλύτερη πόλη της Ελλάδας, και οι γειτονικές περιοχές στο βόρειο τμήμα της χώρας βρέθηκαν στη δίνη του κυκλώνα του κορωνοϊού. Επί εβδομάδες, η πόλη ανέφερε τον υψηλότερο ημερήσιο αριθμό κρουσμάτων σε σχέση ακόμη και με την Αθήνα, παρά το γεγονός πως ο πληθυσμός της είναι περίπου το 1/4 του μεγέθους της πρωτεύουσας.
Η κατάσταση έκτακτης ανάγκης στα νοσοκομεία της πόλης αντικατοπτρίζεται στα δύο νεκροταφεία της Θεσσαλονίκης, όπου τα θύματα της πανδημίας είναι θαμμένα, και στις σειρές των τάφων που έχουν ανοιχτεί πρόσφατα ώστε να μειωθεί ο χρόνος διάρκειας μιας κηδείας. Οι λευκοί σταυροί και οι μικρές επιγραφές σηματοδοτούν τους τάφους.
Στην Ελλάδα, σημειώνει το «Associated Press», όπου τα περισσότερα νεκροταφεία είναι γεμάτα, τα οστά συνήθως αφαιρούνται μετά από τρία χρόνια ταφής και μεταφέρονται σε οστεοφυλάκια, αλλά τα θύματα κορωνοϊού θα παραμείνουν θαμμένα για 10 χρόνια.
Ο Γιώργος Αβαρλής, αντιδήμαρχος Θεσσαλονίκης, δήλωσε ότι οι Αρχές ανησυχούν πως οι πλαστικές σακούλες με τις οποίες τυλίγουν τα πτώματα και η διαφανής μεμβράνη ενδέχεται να επιβραδύνουν την αποσύνθεση των σωμάτων των θυμάτων της πανδημίας.
«Απαγορεύεται αυστηρά η ταφή τους οπουδήποτε αλλού», δήλωσε ο Αβαρλής και σημείωσε ότι στο παρελθόν άνθρωποι που πέθαναν από σεξουαλικά μεταδιδόμενες ασθένειες θάφτηκαν σε ειδικά τμήματα νεκροταφείων, μια πρακτική που εγκαταλείφθηκε πριν από δεκαετίες.
Η επιστημονική γνώμη σχετικά με τον μεταθανάτιο κίνδυνο που δημιουργεί ο κορωνοϊός είναι διχασμένη. Οι ιατροδικαστές φορούν πλήρη προστατευτική στολή όταν κάνουν νεκροψία σε άτομα που έχουν πεθάνει από κορωνοϊό, βασισμένοι σε μελέτες που δείχνουν ότι ο ιός παραμένει μετά τον θάνατο στο αναπνευστικό σύστημα, τις αναπνευστικές εκκρίσεις, τα κόπρανα και το αίμα.
Ωστόσο, ο Συμεών Μεταλλίδης, επίκουρος καθηγητής Ιατρικής και Μολυσματικών Ασθενειών στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, πιστεύει ότι οι προφυλάξεις στα νεκροταφεία είναι ως επί το πλείστον περιττές. «Το βρίσκω παράλογο να γίνεται αυτό. Δεν έχει νόημα», λέει. «Δεν υπάρχουν ενδείξεις μετάδοσης του ιού μετά τον θάνατο, ούτε υπάρχει λόγος να παραμένουν θαμμένοι για 10 χρόνια».
Στο νεκροταφείο του Ευόσμου Θεσσαλονίκης, ένας ιερέας στέκεται κάτω από μια μικρή μαύρη σκηνή περιμένοντας να κάνει μια κηδεία, ενώ οι εργαζόμενοι στο γραφείο κηδειών με τις λευκές φόρμες εκτελούν τα διαδικαστικά.
Η 69χρονη Χρυσάνθη Μπότσαρη πρόσφατα έχασε τον 75χρονο σύζυγό της από τον κορωνοϊό. Είπε ότι ποτέ δεν της είπαν επίσημα πού θα γινόταν η ταφή στα τέλη Νοεμβρίου και έπρεπε να ψάξει μόνη της για να μάθει.
«Δεν ξέραμε πού θα τον πήγαιναν. Μας είπαν μόνο ότι θα ήταν θαμμένος σε χωριστό τμήμα του νεκροταφείου λόγω του κορωνοϊού», είπε η Μπότσαρη. «Για μένα αυτό είναι απαράδεκτο, απάνθρωπο. Ολοι αυτοί οι άνθρωποι πέθαναν μόνοι και ανίσχυροι».
Αεροφωτογραφία των τάφων σε νεκροταφείο στη Θεσσαλονίκη αποκλειστικά για θύματα της Covid-19. (AP Photo/Giannis Papanikos)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου