Τετάρτη, 24 Μαρτίου, 2021
Στις 23 Μαρτίου εορτάζεται κάθε χρόνο η Παγκόσμια ημέρα της Μετεωρολογίας.
Ο διαχρονικός συμβολισμός αυτής της ημέρας, ανάγεται στην αναγκαιότητα της μετεωρολογικής συνεργασίας με κανόνες, στο παγκόσμιο περιβάλλον και μεταξύ των κρατών. Φέτος, ο Παγκόσμιος Μετεωρολογικός Οργανισμός επέλεξε ως θέμα: «Οι ωκεανοί, το κλίμα και ο καιρός».
Η ολοένα μεγαλύτερη σε συχνότητα και ένταση των καταιγίδων, τυφώνων και βροχοπτώσεων είναι το αποτέλεσμα της κλιματικής κρίσης και η κλιματική κρίση -με τη σειρά της- είναι αποτέλεσμα των ανθρώπινων δραστηριοτήτων που ευθύνονται και για την υπερθέρμανση των ωκεανών.
Τις τελευταίες δεκαετίες η θερμοκρασία των υδάτων των ωκεανών ανεβαίνει επικίνδυνα με ρυθμούς μεγαλύτερους απ’ ό,τι αρχικά είχε υπολογιστεί και η πραγματικότητα αυτή θα έχει ως αποτέλεσμα εντονότερα ακραία καιρικά φαινόμενα σε παγκόσμιο επίπεδο.
Οι ωκεανοί αποτελούν κυρίαρχους ρυθμιστές του κλίματος στον πλανήτη μας, απορροφώντας τον μεγαλύτερο όγκο των επιπτώσεων της κλιματικής κρίσης τις τελευταίες δεκαετίες. Περισσότερο από το 90% της θερμότητας που εκλύεται και εγκλωβίζεται στην ατμόσφαιρα εξαιτίας του φαινομένου του θερμοκηπίου απορροφάται από τα νερά των ωκεανών!. Η υπερβολική θερμότητα που αποθηκεύεται στους ωκεανούς συμβάλει στο λιώσιμο των πάγων και την συνεπακόλουθη αύξηση της στάθμης της θάλασσας, που οδηγεί σε ολοένα και μεγαλύτερης έντασης καιρικά φαινόμενα.
Ακόμα και στην θάλασσα της Μεσογείου παρατηρείται αύξηση της θερμοκρασίας των υδάτων εντείνοντας φαινόμενα μεσογειακών κυκλώνων. Τον Σεπτέμβριο του 2020 παρατηρήθηκε ο ισχυρότερος κυκλώνας που έχει καταγραφεί στην χώρα μας με θύματα και τεράστιες καταστροφές.
Δεν υπάρχει αμφιβολία, ότι τα δυσάρεστα αποτελέσματα από την υπερθέρμανση των ωκεανών θα πολλαπλασιαστούν κατά την τρέχουσα δεκαετία έως το 2030, έπειτα η κατάσταση μπορεί να γίνει εφιαλτική αν δεν παρθούν άμεσα δραστικά μέτρα.
Σε συνθήκες κλιματικής κρίσης είναι άμεση η ανάγκη καλύτερης προετοιμασίας των συστημάτων που συγκροτούν την κοινωνία μας και αυτό θα επιτευχθεί με την συνεργασία των τριών βασικών πυλώνων: της επιστήμης, της πολιτείας και των πολιτών. Μόνο η συνεργασία τους μπορεί να επιφέρει μετριασμό επιπτώσεων της εξελισσόμενης κλιματικής κρίσης, μιας επιταχυνόμενης διαδικασίας που δημιουργεί νέες μορφές κινδύνων και νέες κρίσεις πολλές φορές ταυτόχρονα εξελισσόμενες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου