Δευτέρα, 22 Μαρτίου, 2021
| Γεώργιος Σισίνης | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 1769[1] Γαστούνη Ηλείας |
| Θάνατος | 1831[1] Νομός Ηλείας |
| Εθνικότητα | Έλληνες |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ελλάδα |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Ελληνικά |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | πολιτικός |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Υακίνθη Σταθακοπούλου |
| Τέκνα | Μιχαήλ Σισίνης Βικτωρία Σισίνη Χρύσανθος Σισίνης |
| Γονείς | Χρύσανθος Σισίνης |
| Αδέλφια | Βικτωρία Σισίνη |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | Πρόεδρος της Βουλής των Ελλήνων πληρεξούσιος Φιλικός |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Γεώργιος Σισίνης (1769-1831) ήταν πολιτικός και αγωνιστής της Ελληνικής Επανάστασης του 1821.
Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Γεννήθηκε στη Γαστούνη της Ηλείας και καταγόταν από πλούσια και ιστορική οικογένεια της περιοχής. Κατά την περίοδο της Τουρκοκρατίας ήταν πρόκριτος της Γαστούνης. Ήταν γιος του Χρύσανθου Σισίνη και της Γαλλίδας Βικτωρίας (Victoria Bertran) και είχε τρεις αδερφούς (τον Νικόλαο, τον Πέτρο και τον Μιχαήλ) που πέθαναν πριν από την επανάσταση και μία αδελφή που αργότερα παντρεύτηκε τον Σωτήρη Χαραλάμπη. Τα αδέλφια του ήταν ιατροί, όπως και ο πατέρας του, και ο ίδιος αναφέρεται ότι ήταν πρακτικός ιατρός. Ο Γεώργιος Σισίνης είχε παντρευτεί την Υακίνθη Σταθακοπούλου και είχε δύο γιούς, τον Μιχαήλ και τον Χρύσανθο.
Μυήθηκε στη Φιλική Εταιρεία το 1819. Πριν από το ξέσπασμα της Επανάστασης οι Τούρκοι τον κάλεσαν για να συζητήσουν στην Τρίπολη αλλά ύστερα από υπόδειξη του Παλαιών Πατρών Γερμανού, παρίστανε τον άρρωστο και δεν πήγε.
Κήρυξε την Επανάσταση το 1821 στην Ηλεία και βοήθησε σημαντικά τον αγώνα. Θεωρείται ως ένας από τους σπουδαιότερους τροφοδότες των επαναστατικών σωμάτων της Πελοποννήσου.
Τροφοδοτούσε με τρόφιμα τα Ελληνικά στρατεύματα (Κολοκοτρώνη και άλλων οπλαρχηγών). Τα τρόφιμα τα μάζευε από την πεδιάδα της Ηλείας και τα έκρυβε σε μοναστήρια που είχαν πέτρινο τοίχο (σαν κάστρα) όπως της Αγίας Ελεούσας στην Κυλλήνη. Αργά τη νύχτα με άλογα, μουλάρια και γαϊδούρια δια μέσου της Πηνείας, Σιμόπουλο, μετέφεραν τα τρόφιμα στους ΗΡΩΕΣ που απελευθέρωσαν την ΠΑΤΡΙΔΑ!!!!!
Στον στρατιωτικό αγώνα διακρίθηκε κυρίως στις μάχες της Πάτρας, του Λάλα και του Χλεμουτσίου.
Ως πολιτικός, διετέλεσε πληρεξούσιος της Ηλείας στην Β' και πρόεδρος της Γ' και Δ' Εθνοσυνελεύσεων ενώ το 1829 εκλέχτηκε πρόεδρος της Γερουσίας. Το 1825 συνελήφθη μαζί με τον γιο του, Χρύσανθο, και φυλακίστηκε για τις πολιτικές του πεποιθήσεις στην Ύδρα. Την Άνοιξη του ίδιου χρόνου αποφυλακίστηκαν και συνέχισαν τις πολεμικές τους επιχειρήσεις. Την περίοδο του Καποδίστρια διορίστηκε μέλος στο "Πανελλήνιον" αλλά σύντομα παραιτήθηκε επειδή διαφώνησε με την πολιτική του. Παρόλα αυτά δεν έλαβε μέρος στη δολοφονία του Καποδίστρια, την οποία και κατέκρινε. Το 1829 χρημάτισε πρόεδρος της Γερουσίας και απεβίωσε στη Γαστούνη το 1831.
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Πελοποννήσιοι αγωνιστές του 1821, Νικηταρά απομνημονεύματα, Φωτάκου, εκδόσεις Βεργίνα, Αθήνα 1996.
- Παλαιών Πατρών Γερμανού απομνημονεύματα, επιμέλεια Νίκος Ασημακόπουλος, Τρίτη έκδοση, εκδόσεις Βεργίνα, Αθήνα 1996,
- Ιστορία της Ελληνικής επανάστασης, Σπυρίδωνος Τρικούπη, Εκδόσεις Νέα Σύνορα-Λιβάνη,Αθήνα 1993, SET ISBN 9602363703
- Αναστάσιος Ν. Γούδας, Βίοι Παράλληλοι των επί της αναγεννήσεως της Ελλάδος διαπρεψάντων ανδρών, Τ. 7:Πολιτικοί άνδρες, Εν Αθήναις, 1875
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου