Στη Νέα Υόρκη και το Σημείο Μηδέν - Άγιος Νικόλαος παραμένει... υπό κατασκευή...

   Τρίτη, 28 Δεκεμβρίου, 2021 

Την επόμενη των Χριστουγέννων βρέθηκα στο “ground zero”, Σημείο Μηδέν, στο Μανχάτταν της Νέας Υόρκης όπου χιλιάδες κόσμου άρπαξε την ευκαιρία που ήταν  λιακάδα με 52 βαθμούς Φάρενάϊτ και βρέθηκε στο σημείο που κοντά 3 χιλιάδες άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους αφού δύο αεροπλάνα έπεσαν πάνω στους δίδυμους πύργους και από τότε η ζωή του κόσμου άλλαξε.  Γιατί;

Αυτό είναι κάτι που ίσως ποτέ να μη το μάθουμε.  Ακούμε αυτά που μας λένε και…

Προσπέρασα τον τεράστιο ουρανοξύστη, 104 πατώματα, 541 μέτρα ύψος (1,776 πόδια) που δεσπόζει στο “skyline” των κτηρίων που στο γυαλί του, σαν καθρέφτης, βλέπεις άλλα κτήρια των 60 και 70 ορόφων που φαίνονται νάνοι μπροστά στο ψηλότερο κτήριο της Νέας Υόρκης που μας λέει ότι σαν ένας νέος «Φοίνικας» βγήκε μέσα από τις στάχτες.  Στην πραγματικότητα πήρε πολλά χρόνια, τεράστια ποσά και πολύ δουλειά για να γίνει το κτήριο και όλη η περιοχή που αξίζει να δει ο επισκέπτης αφού έχει γίνει ανάπλαση.

Προσπέρασα τον κόσμο και πήγα στο κτήριο που θα στεγάσει τον Άγιο Νικόλαο όπου είναι υπό κατασκευή και οι γερανοί είναι απ’ έξω, ενώ μεγάλες πινακίδες γράφουν ότι εκεί είναι ο Άγιος Νικόλαος ή εκεί θα είναι ο Άγιος Νικόλαος!  Γιατί εάν και έγιναν εγκαίνια από τον Πατριάρχη κ. Βαρθολομαίο πριν λίγο καιρό ο Άγιος Νικόλαος είναι κλεισμένος με τείχος και κλειδαριές!  Άραγε, δεν λειτουργεί!

Πέρασαν 20 χρόνια και η μικρή εκκλησία για την οποία δαπανήθηκαν πολλά χρήματα ακόμα δεν λειτουργεί!  Ακόμα φτιάχνουν, και ο Θεός ξέρει πότε θα λειτουργήσει και πόσο θα στοιχίσει ακόμα!

Δεν ανέβηκα στον ουρανοξύστη γιατί δεν τα πάω καλά με το ύψος αλλά πήγα στο Mall που έχει κτιστεί και που πρέπει να κατέβεις αρκετές σκάλες για να φτάσεις στη βάση όπου είναι στολισμένο με χριστουγεννιάτικα δένδρα και με πολύχρωμα φώτα.

Γυρίζοντας πίσω στη Βοστώνη αναλογιζόμουνα γιατί η μικρή εκκλησία του Θεού, του Χριστού, που φέρει το όνομα του Άγιου που είδα κάποτε στον ύπνο μου και ονόμασα το γιό μας, Νικόλαο, γιατί μετά από 20 χρόνια δεν ξανακτίστηκε;  Άραγε θα ήθελε ο Άγιος Νικόλαος να έχει ένα τέτοιο μεγάλο και επιβλητικό ναό ή κάποιοι άνθρωποι κάνουν το δικό τους; 

Κι να το θυμάστε, όταν και όποτε τελειώσει το κτήριο του Ναού θα έχουμε και την εικονογραφία, δηλαδή «δώστε χρήματα».  Πόσα εγκαίνια και θύρα-ανoίξια θα γίνουν για ένα κτήριο που είναι σε χώρο με 99 χρόνια leasing!

Όσο για την Time Square, στην καρδιά του Manhattan, την Κυριακή το βράδυ για να κάνεις τον κύκλο από την 6^η λεωφόρο, αριστερά στους 43 δρόμους και πάλι αριστερά στην 7^η λεωφόρο (μία απόσταση σχεδόν ένα χιλιόμετρο) κάναμε 85 λεπτά από τον κόσμο που ήταν στους δρόμους.  Μιλάμε για δεκάδες χιλιάδες, ίσως και εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπων, που ξεχύθηκαν στους δρόμους και στα καταστήματα μόλις μία μέρα μετά τα Χριστούγεννα.  Είναι και η απόφαση του Δημάρχου που μειώνει τον αριθμό των θεατών που θα παρακολουθήσει την αλλαγή του νέου έτους (την Παρασκευή το βράδυ) στην αμερικάνικη μεγαλούπολη.

Οι πολύχρωμες φωτεινές πινακίδες, οι κάθε λογής και χρώμα, μας θύμισαν το τραγούδι του Γιώργου Κινούση «Αμερική-Αμερική».

Πάντως είχαμε χρόνο για να προλάβουμε ανοικτό Ελληνικό παντοπωλείο στην Αστόρια και μετά για φαγητό σε γνωστό εστιατόριο.  Μόνο που… ενώ περιμέναμε να έρθει το φαγητό στο τραπέζι ακούσαμε πιάτα να σπάζουν και το φαγητό μας να βρίσκετε στο πάτωμα.  Βλέπετε ο σερβιτόρος με γεμάτο δίσκο πήγε να ανοίξει το τραπεζάκι για να μας σερβίρει και έγινε «το έλα να δεις.   Γαρίδες, σουβλάκια, αγκινάρες ρύζι και τόσα άλλα στο πάτωμα.  Όπαααααααα, ακούστηκε από τους πελάτες ενώ ο φουκαράς ο σερβιτόρος έγινε κατακόκκινος από τη ντροπή του. 

Ψύχραιμοι εμείς αν και νηστικοί δώσαμε τόπο στην οργή και είπαμε δεν πειράζει θα περιμένουμε να ξανά μαγειρέψουν το φαγητό μας.  Ήρθαν οι υπεύθυνοι του μαγαζιού και η ιδιοκτήτρια.  Δεν κάναμε κανένα παράπονο.   «Αυτά συμβαίνουν» της είπαμε.  Περιττό να σας πω ότι όσο καθίσαμε εκεί μας πρόσεξαν και με το παραπάνω.

Και του χρόνου με υγεία.