Τετάρτη, 30 Μαρτίου, 2022
Ένα σύγχρονο παραμύθι ή ένας ελκυστικός προορισμός. Το Πριγκηπάτο της Seborga συγκεντρώνει τα φώτα της δημοσιότητας αλλά και τις προτιμήσεις χιλιάδων τουριστών. H μεσαιωνικής αρχιτεκτονικής πόλη 5 μόλις τετραγωνικών χιλιομέτρων ριζωμένη σε μια γωνιά της ιταλικής περιφέρειας Liguria, την Imperia, διεκδικεί τη θέση της στην Ευρώπη ως αυτόνομο κράτος και μάχεται για την αναγνώριση της εθνικής και εδαφικής της ανεξαρτησίας.
Στα βορειοδυτικά της ιταλικής Ριβιέρας, στα σύνορα με τη Γαλλία, μια πολίχνη 300 περίπου κατοίκων, ξυπνά μνήμες αλλοτινών εποχών φέρνοντας στον νου ιστορίες με ιππότες και δεσποσύνες, αλλά και κατακερματισμένες πόλεις-κράτη εντός της Γηραιάς Ηπείρου. Με μονάρχη, νόμισμα, σημαία και περισσή αισιοδοξία, η Seborga δίνει αγώνα αυτοπροσδιορισμού, η σύγχρονη μορφή του οποίου ξεκινά από το 1960. Οι λιγοστοί της κάτοικοι δηλώνουν υπερήφανοι υποταγή στην αιρετή τους Πριγκίπισσα Νίνα -κάθε επτά χρόνια αναδεικνύεται από τις κάλπες ο/η κάτοικος του παλατιού- και προσβλέπουν στο αδιανόητο: στην επαναχάραξη των συνόρων στο μαλακό υπογάστριο της Ευρώπης.
Απέναντι από την ειδυλιακή Seborga στέκεται το Πριγκιπάτο του Μονακό, όπου κατοικούσε και η Γερμανίδα αυτής εξοχότης Νίνα. Πριν από 15 χρόνια, η νυν πριγκίπισσα και ο πρώην σύζυγός της επισκέφτηκαν τη μικρή πόλη και μαγεύτηκαν. Τα περί ανεξαρτητοποίησης ακούστηκαν αρχικά σαν αστείο, σαν ένας θρύλος που διατηρείται με στόχο την προσέλκυση τουριστών.
Εξάλλου, οι ανθοκαλλιέργειες και η παραγωγή ελαιόλαδου ήταν μέχρι πρότινος οι βασικοί πυλώνες της τοπικής οικονομίας, που διαθέτει μέχρι και νόμισμα (Luigino). Μια τόνωση της τουριστικής βιομηχανίας, ακόμη και αν βασίζεται σε ένα ρομαντικό παραμύθι με παλάτια, άμαξες και πρίγκιπες, είναι ευπρόσδεκτη.
Αξίζει εδώ να σημειωθεί ότι οι προσδοκίες όσων επιθυμούν την εγκαθίδρυση ενός ανεξάρτητου και αυτοδύναμου Πριγκηπάτου της Seborga έχουν πέσει προς ώρας στο κενό, προσκρούοντας στην απορριπτική απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, συντασσόμενου ουσιαστικά με το Συνταγματικό Δικαστήριο της Ιταλίας.
Ωστόσο, οι κάτοικοι δεν σταματούν να ονειρεύονται, ανατρέχοντας στην ιστορία της πόλης τους στο πέρασμα των αιώνων και στο αυτονοήτως αναφαίρετο -όπως το αντιλαμβάνονται- δικαίωμα της αυτοδιάθεσης και του αυτοπροσδιορισμού. Ο αγώνας για αυτούς συνεχίζεται παντί τρόπω, ακόμη και «κάτω από τη σκιά» (sub umbra sedi), όπως είναι το μότο της Seborga, απαλομβάνοντας τον παράδεισο που τους προσφέρει η πατρίδα τους.
moneyreview.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου