Τετάρτη, 10 Αυγούστου, 2022
Η σορός του για ενταφιασμό στο Γρύλλο Ηλείας...
Ο Διονύσης Σιμόπουλος ο άνθρωπος που μας μύησε από παιδιά στη μαγεία των άστρων, δεν είναι πια κοντά μας, αφού … ταξίδεψε για το διάστημα που τόσο πολύ αγάπησε.
Οι συγχωριανοί του στον τόπο καταγωγής του τον Γρύλλο Ηλείας, μιλούν με τα καλύτερα λόγια για τον άνθρωπο Σάκη Σιμόπουλο, ένα σπουδαίο επιστήμονα που κάθε καλοκαίρι, Χριστούγεννα και Πάσχα επισκεπτόταν την περιοχή, μαθαίνοντας στα μικρά παιδιά, αλλά και στους μεγαλύτερους, τα μυστικά του διαστήματος.
Ο κ. Αντώνης Νικολακόπουλος κάτοικος Γρύλλου τονίζει χαρακτηριστικά.
«Ερχόταν τακτικά εδώ στο χωριό όπου είχε το σπίτι του και καλοκαίρια και Πάσχα μαζί με τη γυναίκα και τα παιδιά του. Ήταν ένας απλός άνθρωπος που μίλαγε σε όλο τον κόσμο».
Ο κ. Κωνσταντίνος Χάιδος εκπαιδευτικός από την πλευρά του ανέφερε για την απώλεια του Διονύση Σιμόπουλου.
«Ήταν μία μεγάλη απώλεια ο Διονύσης Σιμόπουλος για την επιστήμη, την περιοχή, για το χωριό που το τιμούσε ιδιαίτερα. Γνωρίζαμε πάρα πολύ καλά τι άνθρωπος ήταν και τον αγαπούσαμε όλοι. Θυμάμαι ιδιαίτερα το χιούμορ του, που ήταν πολύ ωραίο, πέρα από το γεγονός ότι ήταν ένας σπουδαίος επιστήμονας».
Ο κ. Ανδρέας Γιακουμής φίλος του καλός, όπως αναφέρει, δήλωσε γι’ αυτή την μεγάλη απώλεια.
«Υπήρξε για μας ο φίλος μας ο Σάκης Σιμόπουλος, ενώ για την παγκόσμια κοινότητα ήταν ο Διονύσης Σιμόπουλος, ο οποίος τίμησε το χωριό και την επιστήμη. Εμείς τον αποχαιρετούμε σαν Σάκη Σιμόπουλο. Όσοι είμαστε φίλοι του δεν θα το ξεχάσουμε ποτέ, γιατί ήταν η σημαία του χωριού μας, η σημαία της παγκόσμιας κοινότητας. Σαν άνθρωπος είχε μία τεράστια αγκαλιά που μας χώραγε όλους, χωρίς συμφέρον και πάντα μας έβλεπε με αγάπη. Αν στο λεξικό σβήσεις τη λέξη αγάπη, πρέπει να βάλεις τη λέξη Σιμόπουλος. Ερχόταν στο χωριό κάθε Πάσχα & Χριστούγεννα και το χωριό ψήλωνε και έφτανε μέχρι τα αστέρια. Ήταν από τους πιο σπουδαίους ανθρώπους».
Η κα. Έφη Κωνσταντοπούλου αναφέρει ότι οι αναμνήσεις που έχει από τον Διονύση Σιμόπουλο θα είναι πάντα οι καλύτερες.
«Ο πατέρας μου κατάγεται από το Γρύλλο και ερχόμαστε εδώ από μικρά παιδιά και τον θυμόμαστε εδώ στην εκκλησία, κάθε βράδυ να μας μιλάει για τα αστέρια, για τον ουρανό. Ήταν ένας αξιόλογος και πολύ ενδιαφέρων άνθρωπος και αγαπούσε πάρα πολύ το χωριό. Έχω μία εξαιρετική εικόνα για αυτόν και μάλιστα πέρσι το καλοκαίρι ήταν εδώ και είχε μείνει δυο-τρεις μήνες. Ήταν πολύ καταδεκτικός ως άνθρωπος όταν ερχόταν στο χωριό και μιλούσε με τον κάθε έναν άνθρωπο. Δεν είχε καθόλου έπαρση, ήταν πάρα πολύ κατανοητά αυτά που έλεγε γι’ αυτό άλλωστε και ήταν τόσο πολύ αγαπητός στον κόσμο. Και τα βιβλία του ήταν κατανοητά, από τον πιο μορφωμένο άνθρωπο, έως τον πιο απλό. Όλες οι αναμνήσεις που έχουμε από παιδιά είναι συνδεδεμένες μαζί του, γιατί όλα τα καλοκαίρια μας μιλούσε πάρα πολύ και μάλιστα μας έλεγε εμάς που είμαστε από την Αθήνα, ότι εδώ στο χωριό ο ουρανός και τα αστέρια το βράδυ λάμπουν διαφορετικά. Αυτό μου έχει μείνει».
Ακόμη ο κ. Τάσος Διονυσόπουλος τονίζει.
«Ήταν ένας πολύ σπουδαίος άνθρωπος και μία σπουδαία προσωπικότητα για όλο τον κόσμο. Πριν φύγει για την Αμερική ήμασταν συνέχεια μαζί. Μάλιστα έφτιαχνε και ένα άλμπουμ για την παρουσία του στον Γρύλο, από τα παιδικά του χρόνια. Ερχόταν συνέχεια στο χωριό».
Η νεκρώσιμη ακολουθία του καθηγητή Διονύση Σιμόπουλου θα τελεστεί σήμερα Τρίτη στις 12:00 το μεσημέρι στο Γέρακα και ακολούθως η σορός του θα μεταφερθεί για ενταφιασμό στο Γρύλλο Ηλείας.
Διονύσης Σιμόπουλος. Από το Γρύλλο στο … Πλανητάριο!
Πριν από μερικά χρόνια ο Διονύσης Σιμόπουλος, επίτιμος διευθυντής του Ευγενιδείου Πλανητάριου είχε δώσει συνέντευξη στους μαθητές του Γυμνασίου Κρεστένων: Μαρία Σκούφη, Νίκο Μπαχούρο, Ευαγγελία Μπράμου και Στέλιο Μπατζάκα, όπου μεταξύ άλλων είχε τονίσει:
Πού μεγαλώσατε και περάσατε την παιδική σας ηλικία;
Μεγάλωσα στην Κυπαρίσσια (από τριών μέχρι δέκα ετών). Εκεί πήγα και τις δύο πρώτες τάξεις του δημοτικού και μετά πήγαμε στην Πάτρα από όπου κατάγεται η μητέρα μου και εκεί συνέχισα τις υπόλοιπες τάξεις του Δημοτικού, το Γυμνάσιο και το Πρακτικό Λύκειο.
Ο πατέρας σας καταγόταν από τον Γρύλλο;
Ναι, ο πατέρας μου ήταν από τον Γρύλλο και γι’ αυτό θυμάμαι ότι πηγαίναμε κάθε Πάσχα και κάθε καλοκαίρι τουλάχιστον για ένα μήνα στο Γρύλλο, που τότε λεγόταν Μούντριζα.
Τι είναι αυτό που σας έκανε να αγαπήσετε τα άστρα;
Ο προσκοπισμός. Ήμουν στους προσκόπους από πολύ μικρός κι εκεί έμαθα τους αστερισμούς. Τα βράδια στις εκδρομές κοιτάζαμε τα αστέρια στον ουρανό και έπρεπε να βρούμε τους αστερισμούς. Οι πρόσκοποι ήταν το πρώτο ερέθισμα. Εκείνο όμως κυρίως που με ενδιέφερε ήταν η φυσική. Έτσι λοιπόν όταν πήγα στην Αμερική, έχοντας την αγάπη για τη φυσική και λόγω των βιοποριστικών αναγκών έπιασα δουλεία στο εκεί πλανητάριο.
Τυχεροί και ευγνώμονες όσοι τον γνωρίσαμε
Με χιούμορ και χαμόγελο ως την τελευταία του στιγμή έφυγε από την επίγεια ζωή και βρίσκεται πλέον στην επουράνια και στο Σύμπαν του, ανάμεσα στα άστρα που τόσο αγαπούσε ο καθηγητής Αστροφυσικής Διονύσης Σιμόπουλος, ένας υπέροχος άνθρωπος με απλότητα όσο λίγοι και παγκόσμια αναγνώριση.
Ο ίδιος γνώριζε πολύ καλά την κατάσταση της υγείας του και είχε δρομολογήσει τα πάντα εκφράζοντας λίγες ημέρες πριν, την επιθυμία του τελεστεί η νεκρώσιμη ακολουθία στην Αθήνα και η ταφή του στον τόπο καταγωγής του, το Γρύλλο Ηλείας.
Το χιούμορ δεν τον εγκατέλειψε ούτε τις τελευταίες του στιγμές καθώς μόλις δύο 24ωρα πριν συμβεί το μοιραίο είχε πει στα παιδιά του να αναρτήσουν στον προσωπικό του λογαριασμό στο facebook εικόνα που να γράφει «That’s all folks !», που σημαίνει «Αυτό ήταν!».
Ο Διονύσης Σιμόπουλος είναι αυτός που «σύστησε» το σύμπαν στον άνθρωπο, «πέταξε» στα αστέρια, όμως άφησε πίσω του ένα τεράστιο έργο το οποίο θα μορφώνει τις επόμενες γενιές. Ένα έργο μοναδικό που θέλει χιλιόμετρα χαρτιού ή ψηφιακού νέφους για να χωρέσει.
Άνθρωποι από την Ηλεία, φίλοι, συγγενείς και από το χώρο των επιστημών, ανάμεσά τους και ο Πρύτανης του Πανεπιστημίου Πατρών Χρήστος Μπούρας μιλούν στην εφημερίδα Πατρίς για το Διονύση Σιμόπουλο, όσο για τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης από την Κυριακή το βράδυ που έγινε γνωστός ο θάνατός του, έχουν πλημμυρίσει με αναρτήσεις αποχαιρετισμού στον αγαπημένο καθηγητή.
Σάκη Μπαλιούκος – Δήμαρχος Ανδρίτσαινας – Κρεστένων
«Ο Διονύσης Σιμόπουλος πάνω από όλα είναι εκλεκτός φίλος και νιώθω ιδιαίτερα τυχερός που με τιμούσε με τη φιλία και την αγάπη του. Μας έκανε πολύ περήφανους το ότι καταγόταν από την περιοχή μας και καμαρώναμε, όπου και αν βρισκόμαστε και γινόταν λόγος για το Διονύση.
Και εκείνος όμως ποτέ δεν ξεχνούσε τον τόπο καταγωγής του και με κάθε ευκαιρία βρισκόταν κοντά μας, «στα άγια χώματα» όπως αποκαλούσε την περιοχή. Η πλατεία στα Κρέστενα έπαιρνε άλλο χρώμα όταν την διέσχιζε με τη αγέρωχη κορμοστασιά του, το γέλιο και η καλοσυνάτη ματιά του έκανε όλους να νιώθουν οικεία μαζί του, για αυτό, όπου καθόταν ο Διονύσης για τον καφέ του, σχηματιζόταν μια τεράστια παρέα όχι μόνο από τους φίλους αλλά και απλά γνωστούς που τον θαύμαζαν και ήθελαν να τον ακούν.
Γιατί ο Διονύσης είχε αυτό το μαγικό χάρισμα να κάνει κατανοητό και σαφές κάθε τι, όσο δυσνόητο και πολύπλοκο και να ήταν, η αμεσότητα και η γλαφυρότητα του λόγου του σε έκανε να κρέμεσαι από τα χείλη του και σου άνοιγε ορίζοντες που ούτε φανταζόσουν ότι υπάρχουν.
Ήδη μας λείπει πολύ, αφού τον τελευταίο χρόνο δεν κατάφερε να έρθει λόγω της ασθένειάς του που την πάλεψε γενναία όμως είχε επιδεινωθεί, και τώρα ο φυσικός του θάνατος είναι μεγάλη απώλεια για τον τόπο μας, όχι μόνο γιατί ένας κορυφαίος αστροφυσικός πήρε το δρόμο για τα αστέρια που τα γνώριζε σαν τα στενά του Γρύλλου που αγαπούσε, αλλά επειδή μία ξεχωριστή προσωπικότητα με ήθος, απλότητα, διάθεση προσφοράς, ειλικρίνεια και αγάπη για όλους δεν είναι πια ανάμεσά μας. Προσωπικά μου λείπει αφάνταστα γιατί όλα αυτά τα χρόνια είχα την δυνατότητα για κάθε θέμα που απασχολούσε την περιοχή να σηκώνω το τηλέφωνο, να τον ενημερώνω και η γνώμη και η άποψή του είχε ιδιαίτερη βαρύτητα για εμένα. Δεν ξεχνιούνται ποτέ οι ξεχωριστοί άνθρωποι σαν το Διονύση Σιμόπουλο».
Τάσος Καρνάρος – Πρόεδρος εμπορικού συλλόγου Κρεστένων
«Τι να πρώτο πω και τι να πρώτο θυμηθώ για τον τόσο ξεχωριστό και αγαπημένο «παππού» Διονύση Σιμόπουλο. Ως συγγενής ήταν υπόδειγμα οικογενειάρχη και έκανε το καλύτερο όπως κάθε γονιός άλλωστε, για τα παιδιά του, τα οποία είχε γαλουχήσει με τέτοιο τρόπο ώστε να αγαπούν την Κρέστενα και την Ηλεία για αυτό το λόγο περνούσαν στο Γρύλο μέρος των διακοπών. Για τον Επιστήμονα Διονύση Σιμόπουλο τώρα, είναι ο άνθρωπος που εκλαΐκευσε το Σύμπαν και το «σύστησε» στην ανθρωπότητα, ώστε να το ακούει ο μέσος άνθρωπος και να μπορεί να έχει μια εικόνα.
Μέσα από τα βιβλία του και τα άρθρα του έχω τόσα να θυμάμαι…τόσα που αφορούν στην ίδια τη ζωή. Ξεχωρίζω αυτό «ο άνθρωπος παύει να είναι νέος όταν σταματήσει να πιστεύει ότι μπορεί να αλλάξει τον κόσμο». Αιώνιε έφηβε «παππού», έγινες αστρόσκονη και επέστρεψες στο Σύμπαν που τόσο αγάπησες και υπηρέτησες, αφήνοντας στις επόμενες γενιές το σπουδαίο έργο σου, έτσι θα είσαι πάντα κοντά μας».
Γιάννης Σταθόπουλος: πρώην πρόεδρος Κοινότητας Κρεστένων
«Με το Σάκη είμαστε στενοί φίλοι και πατριώτες. Ανταλλάσσαμε επισκέψεις, συζητήσεις, μας συνδέει μια ισχυρή φιλία χρόνων. Ήταν πολύ απλός άνθρωπος αν και λόγω της φήμης του θα μπορούσε να ήταν και διαφορετικός χαρακτήρας ο Σάκης ήταν αυτός που θα μπορούσες να καθίσεις στο ίδιο τραπέζι, να φας, να αστειευτείς, να γελάσεις και να σε διδάξει και λίγο από το Σύμπαν του. Τον είχα επισκεφτεί και στο Πλανητάριο, συζητούσαμε ατελείωτα και άφησε σπουδαία παρακαταθήκη με το έργο του. Δεν έκρυψε ποτέ την ασθένειά του και πάλεψε μέχρι την τελευταία στιγμή… Σπουδαίος άνθρωπος, σύζυγος, πατέρας και επιστήμονας. Θα μας λήψεις αγαπημένε φίλε Σάκη».
Χρήστος Μπούρας – Πρύτανης Πανεπιστημίου Πατρών
«Έφυγε από τη ζωή ο Διονύσης Σιμόπουλος, για να ταξιδέψει στους ουρανούς του Σύμπαντος, εκεί που πάντα του άρεσε να είναι. Ήταν επί πολλά χρόνια επικεφαλής του Πλανηταρίου του Ιδρύματος Ευγενίδου και με αυτή του την ιδιότητα γνώρισε τα μυστικά του Σύμπαντος σε χιλιάδες Έλληνες. Υπήρξε Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την Αστρονομική Εκπαίδευση (ΕΑΑΕ – European Association for Astronomy Education), ήταν μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου της Διεθνούς Εταιρείας Πλανηταρίων, Γενικός Γραμματέας της Ένωσης Ευρωπαϊκών και Μεσογειακών Πλανηταρίων, Εταίρος (Fellow) της Βασιλικής Αστρονομικής Εταιρείας της Αγγλίας και της Διεθνούς Εταιρείας Πλανηταρίων και τακτικό μέλος πολλών άλλων διεθνών επιστημονικών οργανώσεων. Είχα την τύχη να τον συναντήσω ως Πρύτανης του Πανεπιστημίου Πατρών για να μου παρουσιάσει το όνειρο του για τη δημιουργία ενός Πλανητάριου στη Πανεπιστημιούπολη στο Ρίο. Όνειρο το οποίο δυστυχώς δεν προχώρησε.
Τον αποχαιρετώ σήμερα με βαθειά συγκίνηση για τη μεγάλη του προσφορά και ελπίζω εκεί ψηλά να ταξιδεύει και να ανακαλύπτει νέους κόσμους.».
Καλλιόπη Ι. Δημητροπούλου – Φιλόλογος, λογοτέχνις
«Ο Γρύλλος αποχαιρετά το άξιο τέκνο του. Ο κ. Σάκης, όπως τον φωνάζαμε, αναχώρησε για τα άστρα του. Επιστήμονας παγκόσμιας εμβέλειας και βαθιά ανθρωπιστής, κατάφερε να εκλαϊκεύσει και να βάλει την υψηλή επιστήμη στην καρδιά και το μυαλό και του πιο μικρού παιδιού.
Είχα τη χαρά και την τιμή να τον γνωρίζω από τα πρώτα μου βήματα. Για όλους εμάς στον Γρύλλο ήταν ο πάντα απλός, ταπεινός, προσηνής και ανοιχτόκαρδος γείτονας, φίλος, συγγενής. Η γνώση που κατείχε τού έδινε την τεράστια δύναμη να είναι απλός. Θυμάμαι με νοσταλγία κάποια δείπνα και γλέντια στην αυλή του ώς τα ξημερώματα. Θυμάμαι τις εποικοδομητικές συζητήσεις, στο καφενείο και στην πλατεία του χωριού, που πάντα μας μάγευαν. Με πόση ευχέρεια μάς έβαζε στον κόσμο της επιστήμης του! Θυμάμαι την καλοσυνάτη καλησπέρα του στην καθημερινή βόλτα του ώς το ησυχαστήριό του, το περιβόλι του, στο Βαρκό. Θαύμαζα τον αισιόδοξη και επικούρεια φιλοσοφία του. Συχνά με τις φωτογραφίες του και την νοσταλγική του διάθεση “ταξιδεύαμε” μαζί του στο χωριό μας. Κάθε Πάσχα και κάθε καλοκαίρι αγνάντευε από το πατρικό του τον έναστρο ουρανό, αφού, όπως είχε δηλώσει, ο ουρανός του Γρύλλου είναι λίγο πιο κοντά !
“Αντίο και καλό ταξίδι” στην πηγή του Σύμπαντος, από τους συγχωριανούς σου, ξεχωριστέ μας Άνθρωπε της Διανόησης !».
Γεώργιος Μπίρμπας, Δρ Χημικός – Διευθυντής 1ου Γυμνασίου Πύργου
«Το έργο του υπήρξε πολυσχιδές και πολύτιμο. Οι διακρίσεις του ξεχωριστές και πολυάριθμες. Ενδεικτικά αναφέρεται η βράβευσή του από την Ακαδημία Αθηνών στις 22.12.2015, για «τη συνολική προσφορά του στην εκλαΐκευση και τη διάδοση της Αστρονομίας και την πρωτότυπη λειτουργία του Ευγενιδείου Πλανηταρίου» καθώς και από την Ένωση Ελλήνων Φυσικών στις 17.12.2012, για τη συμβολή του στην εκλαΐκευση της Επιστήμης.
Ο Διονύσης Σιμόπουλος τίμησε με την παρουσία του και λάμπρυνε με τις ομιλίες του δύο κεντρικές εκδηλώσεις του σχολείου μας στις 30.03.2018 και στις 15.11.2019. Με αριστοτεχνικό τρόπο σύνδεσε την εικόνα του μικροσκοπικού ατόμου και του αχανούς, διαρκώς μεταβαλλόμενου, ενίοτε με βίαιο τρόπο Σύμπαντος. Αναφέρθηκε μεταξύ άλλων σε κομβικές Διαστημικές δραστηριότητες που επηρεάζουν την καθημερινή μας ζωή, στη Μετεωρολογία και το κλίμα, στην Ιατρική και στην Αρχαιολογία, στην Αρχιτεκτονική και στη Ναυτιλία «κλπ κλπ κλπ».
Έπραξε τελικά αυτό που συνήθιζε: ενέπνευσε μοναδικά με τις γνώσεις και τις επικοινωνιακές του δεξιότητες, με το χιούμορ και την αμεσότητά του, την πίστη στην Επιστήμη, στην κριτική σκέψη, στην Παιδεία και στην ουσιαστική καλλιέργεια του ανθρώπου. Είμαστε τυχεροί και ευγνώμονες όσοι τον γνωρίσαμε και χαρήκαμε την ηπιότητα και τη δύναμη της σκέψης του, μέσα από τις δράσεις του και την ποιότητα του έργου του.
Συνήθιζε να λέει «είμαστε αστρόσκονη» και «πάντα να κοιτάτε ψηλά».
Η συγκλονιστική ανάρτηση της κόρης του
Ελένη Σιμοπούλου: Μπαμπάκα μου, μας αφήνεις Γεμάτους !
Λίγες ώρες μετά το θάνατό του, η μονάκριβη κόρη του ανάρτησε στον προσωπικό της λογαριασμό στο facebook:
«Κάθομαι άγρυπνη και σε σκέφτομαι πατερούλη μου. Μπαμπάκα μου αγαπημένε.
Διαβάζω τις αναρτήσεις τόσων και τόσων που σε αγάπησαν, σε εκτίμησαν και σε σεβόντουσαν και με γεμίζουν υπερηφάνεια.
Μια ζωή υπερήφανη που ήμουν η κόρη σου. Μια ζωή από μικρή: «Ο μπαμπάς μου βάζει τα άστρα στον ουρανό».
Ταπεινός, ευγενικός, ευαίσθητος, ψυχοπονιάρης, πεισματάρης, δυνατός … πολύ δυνατός. Με εκείνο το γέλιο που έκανε όλους γύρω σου να γελάνε από ψυχής έτσι και ξεκαρδιζόσουν. Θα μου λείψει αυτό το γέλιο.
Αχ βρε μπαμπάκα μου, στο είχα πει τόσες φορές και στο λέω άλλη μία εδώ για να το δουν κι άλλοι: μας αφήνεις ΓΕΜΑΤΟΥΣ μπαμπάκα μου, αγαπημένε! Γεμάτους!
Αναπαύθηκες τώρα μπαμπά μου και το νιώθω ότι δεν μας αφήνεις ποτέ…εκεί θα είσαι δίπλα μας να συνεχίζεις να ακούς για την «βαρετή» μας καθημερινότητα λες και σου περιγράφουμε κοσμοϊστορικά γεγονότα! «Δίπλα» έστω και από αλλού.
Μπαμπά μου!
Παλικάρι μέχρι τελευταία στιγμή! Έφυγες με το χαμόγελο στα χείλη. Παλικαρίσια.
Το ευχαριστώ είναι λίγο αλλά πρόλαβα να στο πω..».
ΠΑΤΡΙΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου