Κυριακή, 20 Νοεμβρίου, 2022
Ο Νοέμβριος είναι ο μήνας της κληρονομιάς των ιθαγενών της Αμερικής. Αυτός ο μήνας καθιερώθηκε για να τιμήσει και να αναγνωρίσει τους ιθαγενείς Αμερικανούς ως τους πρώτους ανθρώπους αυτού του Εθνους και να γιορτάσει τόσο την πολιτιστική τους κληρονομιά, όσο και την αναπόσπαστη σημασία τους, για το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον μας.
Κάθε χρόνο, τα ειδησεογραφικά Μέσα και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης γεμίζουν με θέματα που αφορούν την Ημέρα των Ευχαριστιών (Thanksgiving). Ελάχιστοι δημοσιογράφοι καλύπτουν το γεγονός ότι ο Νοέμβριος είναι ο μήνας κληρονομιάς των ιθαγενών της Αμερικής (Native American Heritage Month) ή ότι η επομένη της Ημέρας των Ευχαριστιών, η Μαύρη Παρασκευή, (Black Friday) είναι Ημέρα Ιθαγενών Αμερικανών (Native American Heritage Day). Υπάρχουν πάντα δύο όψεις σε ένα νόμισμα. Δυστυχώς, όταν πρόκειται για την ιστορία της Ημέρας των Ευχαριστιών, γενιές Αμερικανών έχουν διδαχθεί μονόπλευρα την Ιστορία τόσο στο σχολείο, για ευνόητους λόγους, όσο και στο σπίτι, τις περισσότερες φορές από άγνοια των γονιών. Η κυρίαρχη πολιτιστική και ιστορική ιστορία διδάσκεται από την οπτική γωνία των λευκών αποικιοκρατών που αποβιβάστηκαν κοντά στο Plymouth Rock στη Μασαχουσέτη το 1620. Σε αυτήν την εκδοχή της Ιστορίας της Ημέρας των Ευχαριστιών, μνημονεύει την ειρηνική, φιλική συνάντηση των Αγγλων εποίκων και της φυλής Wampanoag για τρεις μέρες γιορτής και ευχαριστιών το 1621.
Η κύρια εκδοχή της Ιστορίας των Ευχαριστιών απεικονίζει μια εικόνα θαρραλέων χριστιανών αποίκων, που αντιμετώπισαν τους κινδύνους του Νέου Κόσμου και με τη βοήθεια μερικών φιλικών ιθαγενών, βρίσκουν έναν τρόπο να φτιάξουν μια νέα ζωή για τον εαυτό τους. Τις ημέρες γύρω από την Ημέρα των Ευχαριστιών, πολλοί δάσκαλοι επικεντρώνονται σε αυτή τη χαρούμενη ιστορία, βοηθώντας τους μαθητές να φτιάξουν Ινδιάνους από χαρτί κατασκευής και να κάνουν αναπαραστάσεις της Ημέρας των Ευχαριστιών στις τάξεις τους. Πολύ λίγοι δάσκαλοι αντιλαμβάνονται ότι οι κατασκευές και οι σχολικές αναπαραστάσεις δημιουργούν ένα στερεότυπο, ότι οι ιθαγενείς Αμερικανοί φορούν όλοι τις ίδιες στολές. Αυτές οι σχολικές δραστηριότητες ενθαρρύνουν επίσης τους μικρούς μαθητές να πιστεύουν ότι είναι σωστό να φορούν «τον πολιτισμό» σαν κοστούμι. Τους δυσκολεύει επίσης να αναγνωρίσουν την ποικιλομορφία των ιθαγενών φυλών της Αμερικής, δημιουργώντας τους την εντύπωση ότι είναι εντάξει να μιμούνται την παραδοσιακή φορεσιά των ιθαγενών της Αμερικής, χωρίς να αντιλαμβάνονται την πνευματική τους σημασία. Πολύ λίγοι δάσκαλοι έχουν την ευκαιρία να πουν στους μαθητές για τις σφαγές ιθαγενών φυλών όπως στο οχυρό Pequot (May 26, 1637), που έγιναν τα χρόνια που ακολούθησαν. Δεν αναφέρουν επίσης, ότι Αγγλοι άποικοι προσκυνητές λήστεψαν τους τάφους του Wampanoag των πρώτων Ινδιάνων που συνάντησαν όταν αποβιβάστηκαν στο Πλύμουθ το 1620 και τους έκλεβαν τα τρόφιμα για να επιβιώσουν τα πρώτα τους χρόνια σε αυτή τη νέα ήπειρο.
Θα αναφέρω κάποιους από τους λόγους για τους οποίους η Ημέρα των Ευχαριστιών είναι μια περίπλοκη γιορτή και οι Αμερικανοί, αλλά και όλοι οι λαοί που οικειοποιούνται αυτή την γιορτή χωρίς προβληματισμό, οφείλουν να την προσεγγίσουν με μεγαλύτερη ευαισθησία. Είναι σημαντικό να γνωρίζουμε ότι για πολλούς ιθαγενείς Αμερικανούς, η Ημέρα των Ευχαριστιών είναι ημέρα πένθους και διαμαρτυρίας, που καθιερώθηκε από την Ενωση Αμερικανών Ινδιάνων της Νέας Αγγλίας το 1970, καθώς τιμά την άφιξη των εποίκων στη Βόρεια Αμερική και τους αιώνες καταπίεσης και γενοκτονίας των Ινδιάνων που ακολούθησαν. Πολλοί άνθρωποι συγκεντρώνονται στο Cole’s Hill στο Πλύμουθ για μια οργανωμένη συγκέντρωση και ημέρα πένθους την Ημέρα των Ευχαριστιών. Να τι έχουν να πουν γι’ αυτήν την επιλογή να θρηνήσουν:
«Η Ημέρα των Ευχαριστιών είναι μια υπενθύμιση της γενοκτονίας εκατομμυρίων ιθαγενών, της κλοπής των γηγενών εδαφών και της ανελέητης επίθεσης στον πολιτισμό των ιθαγενών. Οι συμμετέχοντες στην Εθνική Ημέρα Πένθους, τιμούν τους γηγενείς προγόνους και τους αγώνες των ιθαγενών λαών για επιβίωση σήμερα. Είναι μια ημέρα μνήμης και πνευματικής σύνδεσης καθώς και μια διαμαρτυρία για τον ρατσισμό και την καταπίεση που συνεχίζουν να βιώνουν οι ιθαγενείς της Αμερικής».
Ενώ ορισμένοι ιθαγενείς της Αμερικής έχουν επιλέξει να απορρίψουν εντελώς την γιορτή της Ημέρας των Ευχαριστιών, πολλοί ενστερνίζονται τα θετικά μηνύματά της και επιλέγουν να παραμερίσουν τις αρνητικές σκέψεις για την περίπλοκη ιστορία αυτής της ημέρας. Αυτό συμβαίνει επειδή η ιδέα του να ευχαριστεί κανείς είναι κεντρική για την κληρονομιά και τον πολιτισμό των ιθαγενών, και με αυτόν τον τρόπο, η Ημέρα των Ευχαριστιών είναι απλώς μια ευκαιρία να εκτιμήσουμε τα καλά πράγματα της ζωής, όπως την οικογένεια, την κοινότητα και τα πλούτη της γης. Πολύ πριν φτάσουν οι άποικοι, οι ιθαγενείς φυλές γιόρταζαν τη φθινοπωρινή συγκομιδή και το δώρο της αφθονίας της Μητέρας Γης.
Η πνευματικότητα των ιθαγενών της Αμερικής, τόσο παραδοσιακά όσο και σήμερα, δίνει έμφαση στην ευγνωμοσύνη για τη δημιουργία, τη φροντίδα για το περιβάλλον και την αναγνώριση της ανθρώπινης ανάγκης για επικοινωνία με τη φύση και τους άλλους. Η ημέρα των Ευχαριστιών ως αργία πηγάζει από τη φιλοσοφία των ιθαγενών της Αμερικής, να δίνεις χωρίς να περιμένεις τίποτα σε αντάλλαγμα. Στον πρώτο εορτασμό αυτής της γιορτής, η φυλή Wampanoag όχι μόνο παρείχε το φαγητό για τη γιορτή, αλλά και τις διδασκαλίες της γεωργίας και του κυνηγιού (καλαμπόκι, φασόλια, άγριο ρύζι και γαλοπούλα είναι μερικά συγκεκριμένα παραδείγματα φαγητών που εισήγαγαν οι ιθαγενείς της Αμερικής). Τώρα, ανεξάρτητα από την προέλευση της ημέρας, πολλοί ιθαγενείς της Αμερικής θα συγκεντρωθούν με τους φίλους και την οικογένειά τους και θα χρησιμοποιήσουν τη μέρα για να φάνε πολλά από τα κλασικά πιάτα της Ημέρας των Ευχαριστιών εμπνευσμένα από γηγενή φαγητά και θα ευχαριστήσουν την φύση και την ζωή.
Ο εκπρόσωπος της φυλής Wampanoag, Steven Peters, όταν ρωτήθηκε για τις απόψεις του σχετικά με την Ημέρα των Ευχαριστιών και το γεγονός ότι οι περισσότεροι άνθρωποι εξακολουθούν να μαζεύονται για να φάνε γαλοπούλα και να ευχαριστήσουν, είχε πει: «Οι πρόγονοί μου είχαν 4 γιορτές συγκομιδής καθ’ όλη τη διάρκεια του έτους. Νομίζω ότι είναι υπέροχο να μαζευόμαστε με την οικογένεια, να απολαμβάνουμε την παρέα μας, να μοιραζόμαστε τις ευλογίες μας και να ευχαριστούμε για όλα όσα έχουμε. Προτείνω να έχουμε περισσότερες εκδηλώσεις ευχαριστιών καθ’ όλη τη διάρκεια του έτους. Ζητώ επίσης να αφιερώσετε μια στιγμή εκείνη την ημέρα για να θυμηθείτε τι συνέβη στον λαό μου και την ιστορία, όπως καταγράφηκε και όχι την αφήγηση που έχουν γράψει στα βιβλία της Ιστορίας».
Αυτή την εποχή του χρόνου, και αυτές οι δύο γιορτές, η Ημέρα των Ευχαριστιών και η Ημέρα Ιθαγενών Αμερικανών, μας δίνουν την ευκαιρία να αναλογιστούμε τη συλλογική τους Ιστορία και να γιορτάσουμε την ομορφιά, τη δύναμη και την ανθεκτικότητα των ιθαγενών φυλών της Βόρειας Αμερικής. Πρέπει όλοι να μάθουμε ότι οι ιθαγενείς Ινδιάνοι βρίσκονταν στην Αμερική για τουλάχιστον 12.000 χρόνια πριν έρθουν οι Ευρωπαίοι και σύμφωνα με ορισμένες παραδόσεις τους, από τότε που ξεκίνησε η ύπαρξη του χρόνου. Η Ιστορία της Αμερικής δεν ξεκινάει με τους Αγγλους! Οι Wampanoags είχαν έναν αιώνα επαφής με τους Ευρωπαίους! Τουλάχιστον δύο και ίσως περισσότεροι Wampanoag, όταν έφτασαν οι Προσκυνητές, μιλούσαν αγγλικά, γιατί είχαν ήδη πάει στην Ευρώπη και επέστρεψαν και γνώριζαν τους ίδιους τους διοργανωτές του εγχειρήματος των Προσκυνητών. Να θυμόμαστε πάντα ότι είναι μύθος, το ότι οι Ινδιάνοι παρέδωσαν την Αμερική στους «λευκούς ανθρώπους», για να μπορέσουν να δημιουργήσουν ένα μεγάλο έθνος αφιερωμένο στην ελευθερία, τις ευκαιρίες και τον χριστιανισμό, για να ωφεληθεί ο υπόλοιπος Κόσμος. Αυτά τα λένε όσοι υποστηρίζουν την αποικιοκρατία και είναι οπαδοί του Manifest Destiny, που επινοήθηκε το 1845, διαδίδοντας την ιδέα ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες προορίζονται από τον Θεό να επεκτείνουν την κυριαρχία τους και να διαδώσουν τη δημοκρατία και τον καπιταλισμό σε ολόκληρη τη βορειοαμερικανική ήπειρο.
Να μάθουμε για την γενναιοδωρία της φυλής Wampanoag προς τους ανήμπορους πρώτους αποίκους. Να μάθουμε για τους εκατοντάδες χιλιάδες ιθαγενείς της Αμερικής που σφαγιάστηκαν από τα χέρια των ίδιων αποίκων που περιμάζεψαν, όταν πάτησαν το πόδι τους εξαθλιωμένοι στη Νέα Γη και για τη γενοκτονία ολόκληρων φυλών που αποδεκάτισαν μόλις δυνάμωσαν.
Κα,ι το κυριότερο, να αρχίσουμε να μαθαίνουμε και να δίνουμε σημασία στους ζωντανούς και ισχυρούς γηγενείς απογόνους, οικογένειες και κοινότητες των Ινδιάνων που επιμένουν μέχρι σήμερα να κρατούν ό,τι απέμεινε. Αν αρχίσουν οι Αμερικανοί πολίτες από τα σχολεία να εκπαιδεύονται με την αληθινή ιστορία και να απορρίψουν την αποικιακή ρητορική, τότε θα έχει ελπίδα αυτή η χώρα, να περιορίσει τη σύγχρονη αποικιακή και αυτοκρατορική της ρητορική.
Βιβλιογραφία: Smisthonian Institute – An American Genocide του Benjamin Madley
ΕΘΝΙΚΟΣ ΚΗΡΥΞ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου