Επίσκεψη στην Αιδηψό

Τετάρτη, 30 Αυγούστου, 2023

Πριν λίγες ημέρες πήγα στην Αιδηψό της Εύβοιας. 

Πέντε ώρες έκανα για να φτάσω στην Αρκίτσα από το Σιμόπουλο περνώντας από την Πάτρα, γέφυρα Ρίου Αντιρρίου, Ναύπακτο, Ιτέα, Άμφισσα, Αράχοβα, έξω από το χωριό Δεσφίνα από όπου προέρχεται ο Στάθης, ιδιοκτήτης του εστιατορίου «Δεσφίνα» στο Cambridge, Massachusetts, ανέβηκα στο Μπράλο με τις πολλές στροφές και δρόμο που πρέπει να τα έχεις τετρακόσια.   

Βλέπω έλατα, πολλά έλατα, να ξεραίνονται από τη ζέστη!  

Κατέβηκα στη Γραβιά όπου και το Χάνι.  Έφτασα στη Λαμία και μετά 24 χιλιόμετρα νάμε στο λιμανάκι της Αρκίτσας.

Την ίδια ώρα που έφτανα ερχόταν και το fery boat από την Αιδηψό και είχα χρόνο, μόνο λίγα λεπτά,  ίσα που έβγαλα εισιτήριο για εμένα και το αυτοκίνητο. 

Μπαίνω στη σειρά των οχημάτων για επιβίβαση και είναι σχεδόν το τελευταίο αυτοκίνητο.  Μέσα στο καράβι όμως βρέθηκα στην αριστερή πλαυρά και το BMW ήταν δεύτερο από μπροστά οπότε θα έβγαινα στο λιμάνι από τους πρώτους.

Είναι η πρώτη φορά που επισκέπτομαι την Αιδηψό για την οποία έχω ακούσει και διαβάσει πάρα πολλά.

Καθαρός, γαλανός καλοκαιριάτικος ουρανός και γαλάζια θάλασσα.  Το αεράκι που φυσούσε πάνω στο καράβι δεν ήταν αρκετά δροσερό γιά να καθίσω έξω οπότε πήγα μέσα στην αίθούσα του καραβιού  όπου υπήρχε κληματισμός και έφαγα το φαγητό που πήρα απ΄την ψησταριά στην Αρκίτσα.  Το καράβι δεν είχε ούτε νερό να πιούμε!

45 λεπτά είναι η διαδρομή με το ferry boat από την Αρκίτσα μέχρι τα Λουτρά της Αιδηψού στη Βόρεια Εύβοια κοντά στην Ισταία.

Από μακρυά βλέπω την Εύβοια και το βουνό ενώ στους πρόποδες φαίνονται κτίσματα.  Είναι η Αιδηψός.  Εδώ πέρασαν χιλιάδες χιλιάδων επισήμων, συμπεριλαμβανομένων αρχηγών κρατών, βασιλιάδες, αυτοκράτορες της Ρώμης και της Κωνσταντινούπολης.

Φτάνοντας στο λιμάνι της Αιδηψού και αφού πήρα το αυτοκίνητο βγήκα από το καράβι και πήρα δεξιά.  Δεκάδες καταστήματα αριστερά και εστιατόρια δεξιά πάνω στο μόλο.  Είναι κοντά στις 2μμ και ο κόσμος τρώει.  Βρίσκω το ξενοδοχείο ΕΙΡΗΝΗ όπου θα συναντήσω γνωστούς και άγνωστους φίλους και θα μείνω μια βραδιά.  Αφού ανταμώσαμε, πηγαίνουμε στο εστιατόριο … (δεν θέλω να του κάνω διαφήμηση).

Ο σερβιτόρος είναι και συνιδιοκτήτης όπως έμαθα, με σαγιονάρες, κοντό παντελόνι και πουκάμισο λερωμένο, πήρε την παραγγελία και σε λίγο αρχίσαμε να τρώμε.  Είναι από τις φορές που δεν έχει σημασία τι τρως και τι πίνεις αλλά η παρέα η οποία αν και συναντηθήκαμε για πρώτη φορά ήταν καταπλικτική και φιλόξενη!

Κάπου μετά τις 3μμ ζητήσαμε το λογαριασμό και ο ατιμέλιτος σερβιτόρος (σου θυμίζει κάτι στην Ελλάδα;) έφερε κάποια νούμερα σε ένα δευτέρι.  «56 ευρώ» είπε.  Προσφέρθηκα να πληρώσω, όμως, μία κυρία από την παρέα λέει και επιμένει «εγώ πληρώνω». 

«Που είναι απόδειξη, κύριε;» Λέει κυρία.  «Απόδειξη» λέει με ένα σαρκαστικό χαμόγελο ο μισο-ιδιοκτήτης/σερβιτόρος.  «Ναι, απόδειξη», λέει η κυρία που διατέθηκε να πληρώσει.  Ο σερβιτόρος έκανε πως ξύνει το κεφάλι του, κατάλαβε ότι έπεσε σε γκάφα και λέει «περιμένετε».  Σε λίγα λεπτά επανέρχετε με μία απόδειξη.  «Έκανα λάθος» λέει ο βλάξ.  «Σας είπα 56 ευρώ, αλλά είναι 54».  Γνωρίζω ότι έχει κάνει μεγάλο λάθος αλλά δεν το ξέρει.  Δεν είναι το ποσόν μόνο αλλά η κυρία που θα πληρώσει το λογαριασμό είναι υπεύθυνη της Εφορίας!

«Βλέπω, στην απόδειξη τον αριθμό 19, μόνο 19 τραπέζια εξυπηρετήσατε κύριε;» του λέει.  Γεγονός είναι ότι το μαγαζί έχει δεκάδες τραπέζια και πολλοί έφαγαν και έφυγαν την ώρα που εμείς τρώγαμε.  Ενώ τα άλλα τραπέζια είναι γεμάτα.  «Πόσοι έφαγαν πριν από μας;»  Υπολόγισα ότι έπρεπε να ήταν αριθμός 40-50…  Αυτός δίνει απόδειξη με αριθμό 19!   «Κορόϊδα» λέει ο Βασίλης Καρράς.  Ο μαγαζάτορας/σερβιτόρος έχοντας άγνοια με ποια μιλάει προσπαθεί με χαζόλογα να δικαιολογηθεί. 

«Άστα αυτά» του λέει η κυρία που δεν είναι εκεί να κάνει επιτόπια έρευνα αλλά για μεσημεριανό με δύο συγγενικά πρόσωπα και εμένα που με γνωρίζει για πρώτη φορά.  Μπράβο της για την στάση της γιατί θα μπορούσε «να το κλείσει το μαγαζί».

Πήγαμε στο ξενοδοχείο και αφού κοιμήθηκα για μία ώρα σηκώθηκα αφού συναντηθήκαμε στο λόμπυ  και κάναμε βία βόλτα με τα πόδια όπου βρήκα έναν που πουλούσε ρίγανη.  Η ρίγανη μύριζε έντονα από μακριά.  Σταμάτησα και πήρα τρία πακέτα.  Μετά πήρα το αυτοκίνητο και γυρίσαμε στη γύρω περιοχή.  Κατόπιν πήγαμε για μπάνιο στην περιοχή που ήταν η παραλία και τα λουτρά. 

Δεκάδες κόσμος κάθε ηλικίας είναι στα «χαμάμ» όπως το είπα εγώ.  Προτίμησα να πάω για μπάνιο στη θάλασσα και όχι στα λουτρά.  Δεν πήγα πολύ βαθιά ως συνήθως γιατί ενώ το νερό της θάλασσας είναι ζεστό κοντά στα λουτρά μέσα 200-300 μέτρα είναι κρύο!

Όταν βγήκα από τη θάλασσα και ενώ η παρέα ήταν στα λουτρά κάθισα στα σκαλοπάτια όπου ήταν ζεστά.  Λίγο πιο εκεί πάνω στη πέτρα το νερό που αναβλύζει, κυριολεκτικά βράζει!  Σηκώθηκα και πήγα να αγγίξω το νερό.  Α, μπα, δεν γίνεται.  Είναι πολύ ζεστό.  «ξέχασα να πάρω αυγά να βράσουμε» λέγω και οι γύρω άρχισαν να γελάνε.

Ακριβώς απέναντι στο όρμο είναι γνώριμα κτίρια.  Γνώριμα από κινηματογραφικά έργα που έχω δει πριν χρόνια με Έλληνες ηθοποιούς.  Πληροφορήθηκα ότι εδώ γύρισαν έργα η Βλαχοπούλου, ο Κωσταντάρας και άλλοι.

Κάπου στις 10μμ με συμβουλή των φίλων πήγαμε σε εστιατόριο κοντά στον υπαίθριο σινεμά Απόλλων και δίπλα στο ξενοδοχείο Σύλλας που είχε μαγειρεμένα φαγητά όπου έφαγα βακαλάο με σκορδαλιά και χόρτα.  Η παρέα έφαγε διάφορα άλλα.  Ήπιαμε το κρασάκι μας… Ήταν όλα τέλεια.  Πάνω στη θάλασσα, με έναστρο καλοκαιριάτικο ουρανό.

Δίπλα μας ακούς πολλές γλώσσες.  Δεν ξέρω από που είναι οι επισκέπτες αλλά μιλούν γλώσσες που δεν καταλαβαίνω.  Βαβυλωνία με άλλα λόγια.  Ελλάς με τον τουρισμό σου! 

Εδώ, μετά τις 7μμ οι δρόμοι γίνονται πεζόδρομοι, κάτι που δεν γνώριζα και αναγκάστηκα να σταθμεύσω το αυτοκίνητο κάπως μακριά.

Περασμένα μεσάνυκτα πήγαμε στο ξενοδοχείο όπου κουρασμένος από το ταξίδι και το μπάνιο κοιμήθηκα μέχρι τις 8πμ. 

Άρχισα να τρώω πρωινό όταν κατέβηκε η παρέα και αφού φάγαμε πήγαμε για ψώνια στα μαγαζάκια της περιοχής όπου είναι ένα άλλο «γιουσουρούμ» (βλέπε Μοναστηράκι).

Κάπου στις 10:30πμ πήρα την παρέα και πήγαμε για μπάνιο στην παραλία του Αγίου Νικολάου, στην άλλη άκρη της Αιδηψού.  Φιλικό και οικογενειακό περιβάλλον.  Οι ταμπελίτσες στις ομπρέλες γράφουν 6 ευρώ το άτομο.  Οπότε, 4 αναψυκτικά 24 ευρώ!

Το μεσημέρι πήγαμε για φαγητό και λόγο ότι έπρεπε να προλάβω το καράβι των 2:00μμ βρεθήκαμε στο ίδιο εστιατόριο που φάγαμε το προηγούμενο βράδυ, με το μαγειρευτό φαγητό.  Διαλέξαμε τα φαγητά που θέλαμε και καθίσαμε!  Σε απόσταση λίγων μέτρων, κάτω από τα πόδια μας η θάλασσα, κατακάθαρη.

Πλησίασε η ώρα που έπρεπε να αποχαιρετίσω την παρέα μου γιατί ερχόταν το καράβι και έπρεπε να είμαι στην αποβάθρα πριν τις 1:45μμ για να πάρω τα εισιτήρια για εμένα και το αυτοκίνητο να επιστρέψω.  Πράγμα που έγινε.

Ωραία η Αιδηψό αλλά… με πάρα πολλά προβλήματα, όπως αυτό της στάθμευσης των αυτοκινήτων, αφού τα δρομάκια είναι γεμάτα σταθμευμένα αυτοκίνητα, νόμιμα και παράνομα.  Αρχοντικά ή μεγάλα σπίτια που έγιναν ξενοδοχεία χωρίς καλές προδιαγραφές.  Κλεισμένα πεζοδρόμια από τα εμπορεύματα των «πονηρών» μαγαζατόρων. 

Είναι κίνδυνος για τους επισκέπτες και λουόμενους να περπατήσουν εκεί που είναι τα λουτρά.  Μηδενικός φωτισμός και γλιστράει πάρα πολύ. 

Στην επιστροφή προτίμησα να έρθω διά μέσου Θηβών-Ελευσίνα όπου ο δρόμος είναι καλός.  Μόνο που…  Φωτιές σε πολλά μέρη στη Βοιωτία και την  Αττική.  Δεξιά οι φωτιές καίνε τα δάση στο Μαρτίνο... στην Βοιωτία.  Αριστερά προς την Ελευσίνα και για πολλά χιλιόμετρα βλέπω καμένα δάση.

Η Ελλάδα για άλλο ένα καλοκαίρι καίγεται!  Κρίμα.

Βλέπω στους λόφους και στις κορυφές των βουνών ανεμογεννήτριες.  Εκατοντάδες ανεμογεννήτριες.  Εκεί ήταν δάση, τώρα ανεμογεννήτριες και δρόμοι.  Στις πλαγιές που ήταν πεύκα, πουρνάρια… η φύση με τα αγκάθια, τα βότανα και τόσα φυτά έγιναν ιδιοκτησίες και είναι γεμάτα ελιές!  Εύγε στους αρμόδιους!  Άραγε υπάρχουν αρμόδιοι;  Σκέπτομαι εάν υπάρχουν νόμοι και εάν εφαρμόζονται!  Ελλάς, ξέφραγο αμπέλι.  «Κελαηδούν» οι πολιτικοί και τα μέσα ενημέρωσης με θέμα τις φωτιές για μερικές ημέρες και μετά…  Άντε του χρόνου πάλι.

Επέστρεψα πίσω στο Σιμόπουλο κοντά στις 8μμ, κουρασμένος μεν αλλά με νέες εμπειρίες και γνωριμίες.  Ένα μεγάλο ευχαριστώ στην Τάνια και την παρέα.

Καλό Φθινόπωρο και καλό Χειμώνα.

Βασίλης Καυκάς