ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ. Η Eμιλι Χόλενμπεκ (Emily Hollenbeck) ζούσε με μια βαθιά, επαναλαμβανόμενη κατάθλιψη που παρομοίασε με μια μαύρη τρύπα, όπου η βαρύτητα ήταν τόσο δυνατή και τα άκρα της τόσο βαριά που μετά βίας μπορούσε να κινηθεί. Ηξερε ότι η ασθένεια θα μπορούσε να τη σκοτώσει. Και οι δύο γονείς της είχαν αφαιρέσει τη ζωή τους.
Ηταν πρόθυμη να δοκιμάσει κάτι ακραίο: Να της εμφυτευτούν ηλεκτρόδια στον εγκέφαλό της ως μέρος μιας πειραματικής θεραπείας.
Οι ερευνητές λένε ότι η θεραπεία -που ονομάζεται βαθιά εγκεφαλική διέγερση ή DBS- θα μπορούσε τελικά να βοηθήσει πολλούς από τους σχεδόν 3 εκατομμύρια Αμερικανούς όπως η ίδια με την κατάθλιψη που αντιστέκεται σε άλλες θεραπείες. Είναι εγκεκριμένη για παθήσεις όπως η νόσος του Πάρκινσον και η επιληψία και πολλοί γιατροί και ασθενείς ελπίζουν ότι θα γίνει πιο ευρέως διαθέσιμη για την κατάθλιψη σύντομα.
Ενας αυξανόμενος όγκος πρόσφατων ερευνών είναι πολλά υποσχόμενος, με περισσότερες σε εξέλιξη – αν και δύο μεγάλες μελέτες που δεν έδειξαν κανένα πλεονέκτημα στη χρήση του DBS για την κατάθλιψη σταμάτησαν προσωρινά την πρόοδο και ορισμένοι επιστήμονες συνεχίζουν να εκφράζουν ανησυχίες.
Εν τω μεταξύ, η Υπηρεσία Τροφίμων και Φαρμάκων συμφώνησε να επιταχύνει την επανεξέταση του αιτήματος της Abbott Laboratories να χρησιμοποιήσει τις συσκευές DBS της για την ανθεκτική στη θεραπεία κατάθλιψη.
«Στην αρχή ενθουσιάστηκα γιατί η ιδέα του φαίνεται τόσο έντονη. Οπως, είναι χειρουργική επέμβαση στον εγκέφαλο. Εχετε καλώδια ενσωματωμένα στον εγκέφαλό σας», είπε η Χόλενμπεκ, που συμμετέχει σε συνεχιζόμενη έρευνα στο «Mount Sinai West». «Αλλά ένιωσα επίσης ότι εκείνη τη στιγμή δοκίμασα τα πάντα και ήθελα απεγνωσμένα μια απάντηση».
Η Χόλενμπεκ υπέφερε από συμπτώματα κατάθλιψης ως παιδί που μεγάλωνε σε συνθήκες φτώχειας και περιστασιακά άστεγο. Αλλά ο πρώτος της σημαντικός αγώνας συνέβη στο κολέγιο, μετά την αυτοκτονία του πατέρα της το 2009. Αλλο ένα χτύπημα κατά τη διάρκεια μιας θητείας στο Teach for America, αφήνοντάς την σχεδόν ακινητοποιημένη και ανησυχώντας ότι θα έχανε τη δουλειά της στην τάξη και θα βυθιζόταν ξανά στη φτώχεια. Προσγειώθηκε στο νοσοκομείο.
«Κατέληξα να έχω ένα μοτίβο on-and-off», είπε. Αφού ανταποκρινόταν στη φαρμακευτική αγωγή για λίγο, μετά υποτροπίαζε.
Κατάφερε να πάρει διδακτορικό στην Ψυχολογία, ακόμη και αφού έχασε τη μαμά της στο τελευταίο έτος του πτυχίου. Αλλά η μαύρη τρύπα επέστρεφε πάντα για να την τραβήξει μέσα. Κατά καιρούς, είπε, σκεφτόταν να βάλει τέλος στη ζωή της.
Είπε ότι είχε εξαντλήσει όλες τις επιλογές, συμπεριλαμβανομένης της ηλεκτροσπασμοθεραπείας, όταν ένας γιατρός της είπε για το DBS πριν από τρία χρόνια.
«Τίποτα άλλο δεν λειτουργούσε», είπε.
Η Χόλενμπεκ έκανε την εγχείρηση στον εγκέφαλο ενώ ήταν ναρκωμένη, αλλά παράλληλα ξύπνια. Ο Δρ Μπράιν Κόπελ (Brian Kopell), ο οποίος διευθύνει το Κέντρο Νευροτροποποίησης του «Mount Sinai», τοποθέτησε λεπτά μεταλλικά ηλεκτρόδια σε μια περιοχή του εγκεφάλου της που ονομάζεται υποκαλλώδης φλοιός, ο οποίος ρυθμίζει τη συναισθηματική συμπεριφορά και εμπλέκεται σε συναισθήματα θλίψης.
Τα ηλεκτρόδια συνδέονται με ένα εσωτερικό σύρμα με μια συσκευή τοποθετημένη κάτω από το δέρμα στο στήθος της, η οποία ελέγχει την ποσότητα της ηλεκτρικής διέγερσης και παρέχει σταθερούς παλμούς χαμηλής τάσης. Η Χόλενμπεκ το αποκαλεί «συνεχές Prozac».
Οι γιατροί λένε ότι η διέγερση βοηθάει επειδή ο ηλεκτρισμός μιλάει τη γλώσσα του εγκεφάλου. Οι νευρώνες επικοινωνούν χρησιμοποιώντας ηλεκτρικά και χημικά σήματα. Το αποτέλεσμα είναι σχεδόν άμεσο.
Πηγή: «Associated Press»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου