Πέμπτη, 28 Μαρτίου, 2024
Το άρθρο 95 παράγραφος 5 του Συντάγματος ορίζει ότι «η δημόσια διοίκηση
έχει υποχρέωση να συμμορφώνεται προς τις δικαστικές αποφάσεις».
Ηπρόωρη αποφυλάκιση του αποπειραθέντος με βόμβα σε φάκελο να δολοφονήσει
τον πρώην διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος και πρώην
πρωθυπουργό κ. Λουκά Παπαδήμο απέδειξε πόσο επείγουσα είναι η αυστηροποίηση του ποινικού μας δικαίου, την οποία
εισηγήθηκε στη Βουλή ο υπουργός Δικαιοσύνης κ. Φλωρίδης. Ομως πέραν του ποινικού δικαίου, που ελπίζεται ότι θα
εξορθολογιστεί, τεράστιο πρόβλημα υφίσταται επί χρόνια και από την απουσία
χρηστής δημόσιας διοίκησης. Γιατί ποιαν αξία έχουν οι αποφάσεις του Συμβουλίου
Επικρατείας όταν χιλιάδες από αυτές μένουν στα χαρτιά και δεν εκτελούνται;
Ιδιαίτερα αν πρόκειται για αποφάσεις που αποκαθιστούν μισθολογικές και
συνταξιοδοτικές υποχρεώσεις.
Το άρθρο 95 παράγραφος 5 του Συντάγματος ορίζει ότι «η δημόσια διοίκηση
έχει υποχρέωση να συμμορφώνεται προς τις δικαστικές αποφάσεις». Εν τούτοις το
Ελληνικό Δημόσιο όπως και η τοπική αυτοδιοίκηση γράφουν στα παλιά τους τα
παπούτσια το Σύνταγμα και χιλιάδες αποφάσεις της διοικητικής δικαιοσύνης
παραμένουν ανεκτέλεστες, κυρίως στο πεδίο του περιβαλλοντικού, χωροταξικού και
πολεοδομικού δικαίου, όπως π.χ. οι μη κατεδαφίσεις αυθαιρέτων κατασκευών παρά
τις αποφάσεις για κατεδάφισή τους.
Στο φαιδρό ελληνικό κράτος δεν αρκεί η συνταγματική διάταξη περί
συμμόρφωσης στις δικαστικές αποφάσεις. Αν οι Αρχές δεν συμμορφούνται προς τη
δικαστική απόφαση ο αδικούμενος μπορεί να προσφύγει σε ειδική τριμελή επιτροπή,
στην οποία μετέχουν ανώτατοι δικαστές, και να ζητήσει να εκδοθεί και νέα
απόφαση, που να αποφαίνεται ότι η δικαστική απόφαση που τους δικαιώνει πρέπει
να εφαρμοστεί. Εννοείται ότι και η απόφαση αυτή ενδέχεται να μη γίνει σεβαστή,
καθώς μάλιστα δεν υφίσταται καμία ουσιαστική κύρωση για τους μη συμμορφούμενους
με τις δικαστικές αποφάσεις (δημόσια διοίκηση, τοπική αυτοδιοίκηση). Ενίοτε
επιβάλλονται μόνο κάποια πρόστιμα στους μη συμμορφούμενους σε αυτές, που
πιθανότατα και αυτά δεν καταβάλλονται.
Είναι γνωστό ότι ουκ ολίγες αποφάσεις του Συμβουλίου Επικρατείας, που
προβλέπουν κατεδαφίσεις αυθαιρέτων οικοδομών και γενικά κατασκευών, αγνοούνται
προκλητικά από το Δημόσιο και την τοπική αυτοδιοίκηση. Κάποιοι απελπισμένοι
πολίτες προσφεύγουν στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, το οποίο
έχει εκδώσει ουκ ολίγες καταδικαστικές αποφάσεις σε βάρος της χώρας μας, που
διερωτώμαι αν και αυτές μένουν ανεκτέλεστες. Αλλωστε, όπως επισημαίνει ο
καθηγητής κ. Γεώργιος Δελλής «και παρά τις πειθαρχικές ή ποινικές προβλέψεις,
σπανίως οι υπόχρεοι συμμορφώνονται, καθώς συνειδητοποιούν ότι τελικά δεν
πρόκειται να πάθουν κάτι» («Καθημερινή», 18/2).
Με τους παραβιάζοντες τον ποινικό νόμο να μένουν επί χρόνια αδίκαστοι και
τελικά να τους επιβάλλονται ποινές χάδι από τη μία ή και με τις ανεκτέλεστες
αποφάσεις των διοικητικών δικαστηρίων από το Δημόσιο και την τοπική
αυτοδιοίκηση από την άλλη, δεν είναι απορίας άξιο γιατί η χώρα μας
αποδοκιμάστηκε από το ευρωπαϊκό κοινοβούλιο, έστω και για άλλα κυρίως θέματα.
Αραγε ήταν εν γνώσει των προαναφερθέντων όταν ο κ. Πρωθυπουργός διακήρυξε
υπερήφανα ότι η Ελλάδα είναι πρότυπο κράτους δικαίου; Και πώς επιτρέπει στους
επιτελείς του αν τον παραπλανούν να μην τους αποπέμπει;
TO BHMA
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου