Πέμπτη, 5 Σεπτεμβρίου, 2024
ΒΟΣΤΩΝΗ. Με έκφραση ευχολογίων και προθέσεων για τον κοινό εορτασμό του Πάσχα ανάμεσα στην Ορθόδοξη και Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία, όπως ανεγράφησαν στο επίσημο ανακοινωθέν, ολοκληρώθηκαν οι τριήμερες εργασίες της Σύναξης των Ιεραρχών του Οικουμενικού Θρόνου, η οποία συνήλθε στο ξενοδοχείο «Grand Hyatt Istanbul».
Τονίσθηκε όπως ο κοινός εορτασμός να καθιερωθεί σύμφωνα με τα ισχύοντα της Ορθόδοξης Εκκλησίας. Συγκεκριμένα ,στην κατακλείδα του επίσημου ανακοινωθέντος αναφέρεται το εξής περί του κοινού εορτασμού του Πάσχα: «Εις την καταληκτήριον ομιλίαν του, ο Παναγιότατος υπενθύμισεν εις την σεπτήν Ιεραρχίαν ότι εντός του αρξαμένου εκκλησιαστικού έτους, κατά τα τέλη Μαΐου 2025, θα πραγματοποιηθή εις την Νίκαιαν της Βιθυνίας ο επίσημος εορτασμός της συμπληρώσεως 1700 ετών από της εκείσε συγκλήσεως της Πρώτης Οικουμενικής Συνόδου, τη αυτοπροσώπω συμμετοχή του Αγιωτάτου Πάπα Ρώμης Φραγκίσκου. Επικαίρως, η παρούσα Σύναξις της Ιεραρχίας του Θρόνου αφιερώθη εις την ιστορικήν αυτήν επέτειον, γεγονός το οποίον εξεφράσθη διά της επιλογής ως κεντρικού συνθήματος της εφετεινής Συνάξεως του υμνολογικού στίχου εκ του Εσπερινού της Κυριακής των Αγίων και Θεοφόρων Πατέρων των εν Νικαία συνελθόντων το πρώτον, οι οποίοι, μεταξύ άλλων, ησχολήθησαν και με το ζήτημα της ρυθμίσεως της ημερομηνίας εορτασμού του Πάσχα: ‘τοις θείοις αυτών δόγμασιν επόμενοι, βεβαίως πιστεύοντες λατρεύομεν, … εν μια Θεότητι, Τριάδα ομοούσιον’. Εν τω πνεύματι τούτω, εκφράζεται ομοθυμαδόν η ευχή ο κοινός εορτασμός του Πάσχα κατά το επόμενον έτος υπό της Ανατολικής και Δυτικής Χριστιανοσύνης, να μη αποτελέση μίαν ευτυχή απλώς σύμπτωσιν, αλλά την απαρχήν της καθιερώσεως κοινής ημερομηνίας διά τον εορτασμόν του κατ’ έτος, συμφώνως προς το Πασχάλιον της καθ’ ημάς Ορθοδόξου Εκκλησίας».
Υπογραμμίζεται, ωστόσο, ότι η Σύναξη της Ιεραρχίας δεν επέχει καμία εκκλησιαστική θεσμική θέση στην Ορθόδοξη Εκκλησία η οποία εκφράζεται μόνο δια της Συνόδου. Η Σύναξη δεν είναι Σύνοδος, αλλά αποτελεί ωστόσο ένα «άτυπο» όργανο εισαχθέν κατά τα τελευταία χρόνια, το οποίο συνέρχεται ανά τριετία, προεδρεύεται από τον Οικουμενικό Πατριάρχη με στόχο την αλληλοενημέρωση, αλληλογνωριμία και ακρόαση εισηγήσεων επί διαφόρων εκκλησιαστικών και κοινωνικών θεμάτων για την ενημέρωση των Ιεραρχών ανά τον κόσμο, οι οποίοι ανήκουν στο κλίμα του Οικουμενικού Θρόνου.
Στη Σύναξη συμμετείχαν περί τους 160 συνολικά ιεράρχες, Αρχιεπίσκοποι, Μητροπολίτες και Επίσκοποι από όλο τον κόσμο, συμπεριλαμβανομένων και των Μητροπολιτών των λεγόμενων Νέων Χωρών της Ελλάδος. Πρόκειται ως γνωστόν για το ήμισυ σχεδόν των ιεραρχών της Εκκλησίας της Ελλάδος, οι οποίοι με την Πατριαρχική Πράξη του 1928 ποιμαίνουν Μητροπόλεις της Ελληνικής Επικράτειας, εκλέγονται, συμμετέχουν και ανήκουν διοικητικώς στην Ιερά Σύνοδο της Εκκλησίας της Ελλάδος, μισθοδοτούνται από το Ελληνικό Κράτος, πλην όμως έχουν την πνευματική και κανονική της υπαγωγή στο Οικουμενικό Πατριαρχείο. Επίσης συμμετείχαν ιεράρχες της Ημιαυτόνομης Εκκλησίας της Κρήτης, καθώς και της Δωδεκανήσου.
Επισημαίνεται ότι κατά τις προηγούμενες Συνάξεις τα έξοδα διαμονής και διατροφής των ιεραρχών τα αναλάμβανε το Πατριαρχείο το οποίο τους προσκαλούσε, ενώ τούτη τη φορά οι ιεράρχες κλήθηκαν να καταβάλλουν τα δικά τους έξοδα έκαστος, ενώ υπήρξαν και αρκετοί, όπως πληροφορήθηκε ο «Εθνικός Κήρυκας», οι οποίοι δεν μπορούσαν να αντέξουν το υψηλό κόστος του «Grand Hyatt» και επέλεξαν άλλα φθηνότερα ξενοδοχεία.
Στη διάρκεια στης Σύναξης έγινε ευρύς λόγος για τα τεκταινόμενα στην Εκκλησία των Σκοπίων, ενώ σε υποβολή σχετικής ερωτήσεως για χορήγηση αυτοκεφαλίας, ο Πατριάρχης απέκλεισε αυτό το ενδεχόμενο, καθότι δεν τηρήθηκαν και δεν τηρούνται οι όροι που ετέθησαν για την αναγνώριση της κανονικότητας τους. Το θέμα δυσχεραίνει ακόμα περισσότερο με την χορήγηση αυτοκεφαλίας «στην Εκκλησία της Ανω Μακεδονίας» από το Πατριαρχείο της Σερβίας, ενώ η χορήγηση αυτοκεφαλίας αποτελεί ιστορικό και εκκλησιολογικό αναφαίρετο δικαίωμα και προνόμιο μόνο της Πρωτόθρονης Μητρός Εκκλησίας Κωνσταντινουπόλεως.
Στο ανακοινωθέν εγράφη επίσης, πως, «η Σύναξις, η οποία ήρχισε με την ειθισμένην εισαγωγικήν ομιλίαν του Παναγιωτάτου και με την αντιφώνησιν του πρώτου τη τάξει εκ των Ιεραρχών του Θρόνου Σεβ. Μητροπολίτου Γέροντος Χαλκηδόνος κ. Εμμανουήλ, περιελάμβανε τας κάτωθι πέντε θεματικάς συνεδρίας, αφιερωμένας εις την μελέτην ζητημάτων αφορώντων εις την ζωήν και την μαρτυρίαν της Αγίας του Χριστού Μεγάλης Εκκλησίας εν τω συγχρόνω κόσμω, με πανορθόδοξον και παγχριστιανικήν εμβέλειαν:
(α) ‘Διόρθοδοξοι και διαχριστιανικαί σχέσεις’, με εισηγήσεις αναφερομένας εις τας επιπτώσεις του εν εξελίξει αιματηρού πολέμου εν Ουκρανία διά τα εκκλησιαστικά πράγματα εις την χώραν αυτήν και εις τα κράτη της Βαλτικής, καθώς και διά την εν Δυτική Ευρώπη, ούτω καλουμένην, ‘Ορθόδοξον Διασποράν’. Ηκολούθησαν ομιλίαι περί της πορείας του θεολογικού διαλόγου μεταξύ Ορθοδόξου και Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας και περί της συμβολής της Εκκλησίας Κωνσταντινουπόλεως εις το Συμβούλιον Ευρωπαϊκών Εκκλησιών και εις το Φόρουμ Διαλόγου Ορθοδόξων και Ρωμαιοκαθολικών εν Ευρώπη.
(β) ‘Κανονικολειτουργικά Ζητήματα’, όπου ανεπτύχθησαν θέματα σχετικώς με παρατηρουμένας αποκλίσεις εκ του Τυπικού και της λειτουργικής παραδόσεως της Αγίας του Χριστού Μεγάλης Εκκλησίας, καθώς και με περιπτώσεις εισπηδήσεως διά της χρήσεως των μέσων γενικής ενημερώσεως.
(γ) ‘Η Μήτηρ Εκκλησία εν τω συγχρόνω κόσμω’, με εισηγήσεις περί του λίαν επικαίρου ζητήματος της τεχνητής νοημοσύνης (ΑΙ) γενικώς, και αναφορικώς προς την Εκκλησίαν, και περί της μερίμνης αυτής ενώπιον των αμφισβητήσεων και των πνευματικών αναζητήσεων των νέων της σήμερον.
(δ) ‘Εκκλησία και γεωπολιτικά ζητήματα’, με παρουσίασιν της γενέσεως, αναπτύξεως και εφαρμογής της θεωρίας του λεγομένου ‘ρωσσικού κόσμου’. Απερίφραστος υπήρξεν η καταδίκη εκ μέρους της Ιεραρχίας του Θρόνου του ιδεολογήματος αυτού και της μετατροπής της Εκκλησίας εις εγκόσμιον καθίδρυμα και της εργαλειοποιήσεώς της διά την προώθησιν κρατικών συμφερόντων, καθώς και του, παρά πάσαν έννοιαν δικαίου, συνεχιζομένου πολέμου εις την Ουκρανίαν μετά την απρόκλητον εισβολήν της Ρωσσικής Ομοσπονδίας εις το έδαφος ενός κυριάρχου κράτους».
Τονίσθηκε στο ανακοινωθέν πως «οι συναχθέντες Ιεράρχαι στρέφουν την σκέψιν και την προσευχήν των προς τα εκατομμύρια των εν Ουκρανία εμπεριστάτων αδελφών μας και δέονται του Αρχοντος της Ειρήνης διά τον άμεσον τερματισμόν του πολέμου και την επικράτησιν δικαίας και σταθεράς ειρήνης εις την χειμαζομένην Ουκρανίαν, αλλά και εις την πολύπαθον Μέσην Ανατολήν και δη εις τους Αγίους Τόπους, όπου και η έδρα του Παλαιφάτου Πατριαρχείου Ιεροσολύμων. Ακόμη, τα μέλη της Ι. Συνάξεως εμνήσθησαν προσευχητικώς και του ετέρου εμπεριστάτου Πρεσβυγενούς Πατριαρχείου Αντιοχείας και ηυχήθησαν διά την ειρηναίαν κατάστασιν εν Συρία και Λιβάνω.
Εις το τέλος της συνεδρίας αυτής, ανεγνώσθη το συναφές, από 31ης Αυγούστου ε.ε., Γράμμα της Α. Θ. Μακαριότητος, του Πάπα και Πατριάρχου Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής κ. Θεοδώρου Β? προς ενημέρωσιν της σεπτής Ιεραρχίας περί της αήθους και όλως αντιθέτου προς την υγιά εκκλησιολογίαν εισπηδήσεως του Πατριαρχείου Μόσχας εις το κανονικόν έδαφος της παλαιφάτου Εκκλησίας της Αλεξανδρείας και του προκληθέντος διχασμού και σκανδαλισμού του εν Αφρική λαού του Θεού.
Η Σύναξις κατεδίκασεν ομοφώνως και ομοψύχως τας ως άνω αντικανονικάς ενεργείας της Εκκλησίας της Ρωσσίας και εξέφρασε την αμέριστον συμπαράστασίν της προς το ταλανιζόμενον Πατριαρχείον Αλεξανδρείας και προς την δοκιμαζομένην Ορθόδοξον Εκκλησίαν της Ουκρανίας.
(ε) ‘Ορθόδοξος μοναχισμός και ιεραποστολή’, με αναφοράν εις την Ορθόδοξον ιεραποστολήν εις τους Αντίποδας και εις τον Ορθόδοξον ανδρώον και γυναικείον μοναχισμόν εις τον 21ον αιώνα, καθώς και εις τας σχέσεις της Μητρός Εκκλησίας Κωνσταντινουπόλεως με το Αγιον Ορος».
ΕΘΝΙΚΟΣ ΚΗΡΥΞ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου