Πολύ απίθανο - αλλά θεωρητικά πιθανό - οι προεδρικές εκλογές να τελειώσουν με ισοπαλία 269-269

Τετάρτη, 30 Οκτωβρίου, 2024

Του Βασίλη Καυκά,

Πτυχιούχος Πολιτικών και Οικονομικών Επιστημών

Συνέχεια από χθες

Είναι πολύ απίθανο - αλλά θεωρητικά πιθανό - οι προεδρικές εκλογές να τελειώσουν με ισοπαλία 269-269 στο Εκλεκτορικό Κολλέγιο.

Αυτό θα σήμαινε ότι ούτε η Κάμαλα Χάρις ούτε ο Ντόναλντ Τραμπ, κερδίζουν.

Όπως έγραψα χθες αυτό συνέβη μόνο μία φορά, το 1800 - και μετά από μια ανανεωμένη προσπάθεια να αλλάξει ο τρόπος με τον οποίο η Πολιτεία Νεμπράσκα να κατανέμει τις εκλογικές ψήφους της απέτυχε, φαίνεται τώρα ακόμη λιγότερο πιθανό ότι θα συμβεί ισοπαλία.

Αλλά αν οι φετινές εκλογές έληγαν 269-269, το Σύνταγμα των ΗΠΑ έχει ένα σχέδιο για το τι θα συμβεί στη συνέχεια. Ειδικοί και μελετητές επισημαίνουν το άρθρο 2  του Συντάγματος. Το Σύνταγμα είναι αρκετά σαφές για το πώς εξελίσσεται αυτό. Εάν δεν υπάρχει νικητής στο Εκλεκτορικό Κολλέγιο, το άρθρο 2, παράγραφος 1, ρήτρα 3 ορίζει ότι:

Η απόφαση πηγαίνει στη Βουλή των Αντιπροσώπων (Ομοσπονδιακούς Βουλευτές, congressmen & congresswomen).

Ενώ η Ομοσπονδιακή Γερουσία (Senators) επιλέγει τον αντιπρόεδρο.

Αλλά η ψηφοφορία στη Βουλή είναι διαφορετική από τη Γερουσία. Στην ψηφοφορία για αντιπρόεδρο, κάθε γερουσιαστής έχει μία ψήφο.

Αλλά στη Βουλή κάθε πολιτεία έχει μόνο μία ψήφο για πρόεδρο - ανεξάρτητα από το μέγεθός της - και ένας προεδρικός υποψήφιος χρειάζεται 26 πολιτείες για να κερδίσει.

Εάν η προεδρική κούρσα καταλήξει στη Βουλή, το αποτέλεσμα θα εξαρτηθεί από το ποιο κόμμα ελέγχει την αντιπροσωπεία του κράτους. Όπως έχουν τα πράγματα, οι Ρεπουμπλικάνοι έχουν την πλειοψηφία, με τον έλεγχο 26 πολιτειακών αντιπροσωπειών. Οι Δημοκρατικοί ελέγχουν 23 πολιτειακές αντιπροσωπείες και μία πολιτεία, η Πενσυλβάνια, έχει ισοπαλία: 9 Δημοκρατικούς και 9 Ρεπουμπλικάνους. 

Εδώ είναι που η Καλιφόρνια με 39 εκατομμύρια πληθυσμό έχει μία ψήφο και το Βερμόντ που έχει 650 χιλιάδες πληθυσμό έχει μία ψήφο!

Από την άλλη μεριά, το Κογκρέσο ορκίζεται πριν διαβαστούν οι ψήφοι του Εκλεκτορικού Κολλεγίου στη Γερουσία. Σε περίπτωση ισοψηφίας, θα είναι το επόμενο Κογκρέσο και όχι το σημερινό Κογκρέσο που θα ψηφίσει για την προεδρία!

Οι πρόσφατες δημοσκοπήσεις δείχνουν μια κούρσα στήθος με στήθος (neck and neck).

Τι θα συμβεί αν η ισοπαλία του Εκλεκτορικού Κολλεγίου καταλήξει σε ισοπαλία στη Βουλή των Αντιπροσώπων; Η Βουλή συνεχίζει να ψηφίζει μέχρι κάποιος να πάρει 26 ψήφους. Εάν η Βουλή δεν μπορεί να εκλέξει πρόεδρο μέχρι την ημέρα της ορκωμοσίας, το πρόσωπο που εκλέγεται αντιπρόεδρος από τη Γερουσία γίνεται ο προσωρινός πρόεδρος έως ότου η Βουλή καταφέρει να επιλέξει πρόεδρο.

Μια σαρωτική νίκη της Harris  ή μια καθαρή νίκη του Trump μειώνουν τις πιθανότητες οι εκλογές να πάνε στη Βουλή. Αλλά αυτά τα σενάρια αξίζει να μελετηθούν, αν όχι για κανέναν άλλο λόγο εκτός από το ότι επισημαίνουν πώς η πολιτική των μικρών κρατιδίων (Πολιτειών) που τροφοδότησε τις διαπραγματεύσεις στη Συνταγματική Συνέλευση το 1787 δεν ανταποκρίνεται στις ανάγκες της Αμερικής το 2024.

Στον 21ο αιώνα είχαμε δύο εκλογές όπου ο νικητής της λαϊκής ψήφου δεν έγινε πρόεδρος λόγω του Εκλεκτορικού Σώματος. Ίσως είναι καιρός να εγκαταλείψουμε το Σώμα των Εκλεκτόρων μια για πάντα πριν μπούμε σε άλλο ένα χάος.

Να σημειώσω ότι η περιφέρεια της Κολούμπια (Washington DC) δεν έχει δικαίωμα ψήφου στο Κογκρέσο. Παρόλο που η 23η τροπολογία δίνει στο εκλεκτορικό σώμα της Περιφέρειας 3 ψήφους, δεν είναι πιθανό ότι θα ψηφίσουν για τον πρόεδρο εάν οι εκλογές καταλήξουν στη Βουλή των Αντιπροσώπων.

Σε μία εβδομάδα θα ξέρουμε και όταν the fat lady sings (όταν η χοντρή κυρία) δηλαδή η κάλπη μιλήσει. 

Είπαμε ότι κάθε Πολιτεία έχει έναν αριθμό εκλεκτόρων που είναι σύμφωνα με τον πληθυσμό της Πολιτείας αυτής και για να γίνω ποιο κατανοητός αναφέρθηκα ότι:  κάθε Πολιτεία έχει 2 Ομοσπονδιακούς Γερουσιαστές και το τονίζω αυτό γιατί υπάρχουν και Πολιτειακοί Γερουσιαστές.  Αυτοί οι τελευταίοι είναι τοπικοί Γερουσιαστές και δεν παίζουν κάποιο ρόλο με τους εκλέκτορες και δεν αντιπροσωπεύουν την Αμερικάνικη Γερουσία.*

Σε κάθε Πολιτεία επίσης βγαίνουν και οι Ομοσπονδιακοί Βουλευτές σύμφωνα με τον πληθυσμό.  Μπορεί τώρα οι Ομοσπονδιακοί Γερουσιαστές και οι Ομοσπονδιακοί Βουλευτές να είναι και εκλέκτορες.  Η απάντηση είναι Ναι.  Όμως, σε κάθε Πολιτεία το κόμμα των Δημοκρατικών ή των Ρεπουμπλικάνων επιλέγει τους Εκλέκτορες και είναι αξιωματούχοι του κόμματος ή κομματικά στελέχη που συμπεριλαμβάνεται και ο/η κυβερνήτης της Πολιτείας αυτής.

 *Κάποια «φρούτα» Ελληνικής καταγωγής από τοπικές κυβερνήσεις (πολιτειακοί βουλευτές και γερουσιαστές) πηγαίνουν στην Ελλάδα και το «παίζουν» ότι έχουν να κάνουν με την Ουάσιγκτον και την κυβέρνηση των ΗΠΑ!  Αν είναι δυνατόν;  Και όμως είναι.  Και οι Έλληνες πολιτικοί και δημοσιογράφοι, από άγνοια θέλω να πιστεύω, τους κάνουν «θεούς», ή εις γνώση τους, ότι έχουν σχέση με Αμερικάνους Πολιτικούς και την Washington.  Αλίμονο.

Παρακάτω, στο τέλος της σημερινής ανάρτησης μπορείς να δεις τον Πίνακα με τον πληθυσμο, βουλευτές και αριθμό εκλεκτόρων, σε κάθε Πολιτεία αρχίζοντας από την πολυπληθέστερη μέχρι την μικρότερη σε πληθυσμό.  Ο αριθμός των Βουλευτών σε κάθε Πολιτεία μπορεί να έχει μία μικρή απόκλειση λόγω της αύξησης ή μείωσης του πληθυσμού σε αυτή την Πολιτεία.