Η Han Kang, το Νόμπελ Λογοτεχνίας και η «σύνδεση» με την Ελλάδα

 Παρασκευή, 11 Οκτωβρίου, 2024

Photo Credits: EPA/HANNAH MCKAY

H νοτιοκορεάτισσα συγγραφέας, Han Kang, βραβεύτηκε με το Νόμπελ Λογοτεχνίας 2024. Σχεδόν μια δεκαετία πριν είχε κυκλοφορήσει το μυθιστόρημα «Μάθημα ελληνικών», αποσπώντας εγκωμιαστικά σχόλια.

Σχετικό άρθρο

Νόμπελ Λογοτεχνίας στη νοτιοκορεάτισσα Han Kang - Η ιδιαιτερότητα που την ξεχώρισε

 

Μια ημέρα σαν όλες τις άλλες, μέχρι που χτύπησε το τηλέφωνό της. Η Han Kang (Χαν Κανγκ) έγινε η πρώτη γυναίκα συγγραφέας ασιατικής καταγωγής που τιμάται με το Νόμπελ Λογοτεχνίας.

Η Σουηδική Ακαδημία που απονέμει το βραβείο ανέφερε ότι η Han Kang ξεχωρίζει «για την έντονη ποιητική πρόζα της που πραγματεύεται ιστορικά τραύματα και εκθέτει τον εύθραυστο χαρακτήρα της ανθρώπινης ζωής».

«Όταν ήμουν παιδί, ο πατέρας μου, ένας νεαρός και φτωχός μυθιστοριογράφος, φυλούσε πολλά βιβλία στο μη επιπλωμένο σπίτι μας. Ένας χείμαρρος βιβλίων από τα ράφια πλημμύριζε το πάτωμα, σχηματίζοντας άναρχα πύργους, σαν να βρισκόμασταν σε ένα μονίμως ανοργάνωτο παλαιοπωλείο.

Για εμένα, τα βιβλία ήταν σχεδόν ζωντανά και συνεχώς πολλαπλασιάζονταν και διεύρυναν τα όριά τους. Παρά τις συχνές μετακινήσεις μας, μπορούσα να νιώσω άνετα χάρη στα βιβλία που με προστάτευαν.

Πριν βρω φίλους στην κάθε περίεργη γειτονιά όπου μετακομίζαμε, είχα μαζί μου τα βιβλία μου κάθε απόγευμα», θα πει στον Guardian η Han Kang αναφερόμενη στην πρώτη της αναγνωστική ανάμνηση.

Η συγγραφέας Han Kang, η οποία είναι και ποιήτρια και υπέρμαχος της μικρής φόρμας στα διηγήματα, γεννήθηκε το 1970 στην ΓκουάνγκΤζου της Νότιας Κορέας και σε ηλικία δέκα ετών μετακόμισε στη Σεούλ. Σπούδασε Κορεατική Λογοτεχνία στο Πανεπιστήμιο ΓιόνΣε.

Η πρώτη της συγγραφική παρουσία τοποθετείται το 1993 με μια σειρά πέντε ποιημάτων. Η παρουσία της έγινε αισθητή και μόλις την επόμενη χρονιά κέρδισε τον διαγωνισμό της εφημερίδας «Σεούλ Σίνμουν» για πρωτοεμφανιζόμενους συγγραφείς με την ιστορία της «Ερυθρή άγκυρα».

Το μυθιστόρημα «Η χορτοφάγος» (2007) της χάρισε την παγκόσμια αναγνώριση, καθώς η αγγλική του μετάφραση (2015) τιμήθηκε με το Διεθνές Βραβείο Booker 2016.

Han Kang: «Ξεπέρασα τα βάσανά μου γράφοντας το Μάθημα ελληνικών»

Το 2011 η Han Kang θέλησε να αφηγηθεί μοναδικά την ιδιαίτερη πορεία δύο πληγωμένων ψυχών προς το φως. Στο βιβλίο «Μάθημα ελληνικών» (Εκδόσεις Καστανιώτη) ένας άντρας και μια γυναίκα «κουβαλούν» την ιστορία «με σακιά στις πλάτες τους».

Ήταν χειμώνας και εκείνη ακόμη νεαρή όταν έχασε για πρώτη φορά την ικανότητα της ομιλίας της. Χωρίς καμία ένδειξη, χωρίς συγκεκριμένη αιτία. Αυτό που την έκανε να αρχίσει και πάλι να μιλά ήταν μια λέξη από μια άλλη, ξένη γλώσσα, τη γαλλική.

Η ίδια γυναίκα, η οποία κατόπιν χώρισε, στερήθηκε την επιμέλεια του παιδιού της και έχασε ξανά την ομιλία της, αποφασίζει κάποια στιγμή να ασχοληθεί με τα αρχαία ελληνικά. Τότε λοιπόν συναντά έναν καθηγητή του οποίου η όραση φθίνει μέρα με τη μέρα.

Εκείνος, έχοντας τα δικά του υπαρξιακά αδιέξοδα, ριζωμένα στο παρελθόν, παρατηρεί προσεκτικά την αμίλητη και αγέλαστη γυναίκα που φοιτά στην Ακαδημία, συγχρόνως όμως, παρά τη συμπόνια του, αισθάνεται τρόμο μπροστά στην αδιαπέραστη σιωπή της.

Και μολονότι δεν το επιδιώκουν, ούτε καν το ελπίζουν, το εγκόσμιο θαύμα συντελείται. Δύο τραυματισμένοι άνθρωποι τα καταφέρνουν, τα καταφέρνουν μαζί, ξαναβρίσκουν την επιθυμία να επικοινωνήσουν και σταδιακά έρχονται όλο και πιο κοντά ο ένας στον άλλο.

Η Han Kang είχε μιλήσει για το μυθιστόρημά της «Μάθημα ελληνικών» στο Korean Literature Now, περιγράφοντας το «ταξίδι» της συγγραφής και προσθέτοντας πως πρόκειται για το «πιο αισιόδοξο έργο της, με την ιστορία να πορεύεται προς το φως από μόνη της».

«Χρειάστηκα συνολικά τεσσερισήμισι χρόνια για να ολοκληρώσω το τέταρτο μυθιστόρημά μου, Leave Now, the Wind is Blowing. Μετά από τρία χρόνια ασταμάτητης δουλειάς, έκανα ένα διάλειμμα και σταμάτησα να γράφω για έναν περίπου χρόνο, για διάφορους λόγους.

Κατά τη διάρκεια του διαλλείματος, έγραψα εκατόν πενήντα σελίδες σε μόλις έναν μήνα, οι οποίες ήταν στην ουσία το πρώτο προσχέδιο για το Μάθημα ελληνικών. Στην πραγματικότητα, το Leave Now, the Wind is Blowing ήταν ένα πολύ προσωπικό μυθιστόρημα, ανάλωσα πολλή ενέργεια. Μετά από την κυκλοφορία του, αποφάσισα να ξαναγράψω από την αρχή το Μάθημα ελληνικών.

Όταν έφτασα στις τριακόσιες σελίδες, σκέφτηκα: «Θα ήθελα η ιστορία να είναι λίγο μεγαλύτερη», οπότε την ξαναέγραψα για ακόμα μια φορά, και κάπως έτσι το βιβλίο έφτασε στη σημερινή του έκταση.

Καθώς έγραφα την ιστορία, ένιωθα μια απίστευτη ηρεμία, μια πληρότητα. Ειλικρινά, δυσκολεύτηκα περισσότερο όταν εντέλει εκδόθηκε, καθώς έπρεπε να διαχειριστώ το γεγονός πως δεν θα έγραφα άλλο. Μόλις τελειώσει ένα μυθιστόρημα, ο συγγραφέας πρέπει να αποχαιρετίσει τον κόσμο που έπλασε».