Επανέρχεται ο ανασχηματισμός

  Δευτέρα, 23 Δεκεμβρίου, 2024

Υστερα από την εκλογή ΠτΔ θα ξεκινήσει η… καθιερωμένη συζήτηση για τον ανασχηματισμό. Μπορεί να διαρκέσει πολύ, μπορεί λίγο, το σίγουρο είναι όμως ότι και εντός του Υπουργικού Συμβουλίου υπάρχουν πολλές και διαφορετικές διαθέσεις

ΒΗΜΑτοδότης

Το θέμα των αμέσως επόμενων ημερών θα είναι προφανώς η εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας και η προσπάθεια του Κυριάκου Μητσοτάκη να περάσει αβρόχοις ποσί και αυτή τη διαδικασία. Θα γνωρίζουμε περί τα μέσα Ιανουαρίου. Υστερα από αυτό θα ξεκινήσει η… καθιερωμένη συζήτηση για τον ανασχηματισμό. Μπορεί να διαρκέσει πολύ, μπορεί λίγο, το σίγουρο είναι όμως ότι και εντός του Υπουργικού Συμβουλίου υπάρχουν πολλές και διαφορετικές διαθέσεις.

Υπάρχουν υπουργοί που βιάζονται να μετακινηθούν, όπως για παράδειγμα εντόνως φημολογείται για τον Γιώργο Γεραπετρίτη και την επιστροφή του στο Μαξίμου. Αν και προσωπικά δεν πιστεύω τέτοιες φήμες, αφού ο κ. Γεραπετρίτης έχει στην αρμοδιότητά του όλα τα φλέγοντα θέματα που θα εξελιχθούν το 2025, δηλαδή τα ελληνοτουρκικά, το Κυπριακό, το Συμβούλιο Ασφαλείας και όσα αφορούν τη Μέση Ανατολή. Υπάρχουν ωστόσο άλλοι που θέλουν χρόνο για να επιδείξουν έργο, όπως ο Κυριάκος Πιερρακάκης. Και υπάρχει και μία τρίτη κατηγορία, που περιλαμβάνει ουκ ολίγους, τους οποίους θέλει να μετακινήσει ή να στείλει στο σπίτι τους ο Πρωθυπουργός. Τώρα, πόσο μπορεί να διαρκέσει αυτή η εκκρεμότητα; Κάποιοι λένε ότι μπορεί να λυθεί σε σύντομο χρόνο μετά την προεδρική εκλογή, άλλοι εκτιμούν ότι μπορεί να φτάσουμε και στο καλοκαίρι.

***

Επιστροφές…

Αρχισαν ωστόσο λίγο πριν από το τέλος του έτους (και θα συνεχιστούν και το 2025) οι επιστροφές γαλάζιων στελεχών στο μαντρί. Η όλη υπόθεση μοιάζει με τη βιβλική παραβολή του απολωλότος προβάτου. Πρόκειται για γαλάζια στελέχη που έχουν ξεστρατίσει από τους κομματικούς κανόνες, που έχουν χάσει τον πολιτικό και κομματικό τους προσανατολισμό, που εκδιώχθηκαν από το γαλάζιο μαντρί και με το νέο έτος κρίθηκε από κομματικούς τους φίλους πως ήρθε η ώρα να επιστρέψουν. Καθότι, όπως έλεγε και ο αείμνηστος Ευάγγελος Αβέρωφ, καραδοκούν οι λύκοι έξω από το μαντρί και πρέπει «να φυλάγουμε τα ρούχα μας» (που λέει και μια γνωστή παροιμία).

Πρώτος στη λίστα των επιστροφών βρέθηκε ο Λευτέρης Αυγενάκης, ο οποίος κατάλαβε το λάθος του, ζήτησε συγγνώμη και επέστρεψε στην ΚΟ (από το κόμμα δεν είχε διαγραφεί) με δήλωση του Πρωθυπουργού που ταξίδευε προς τη Λαπωνία. Να σημειώσω ότι δύο φορές είχε ετοιμαστεί να επιστρέψει, αλλά η επιθυμία του δεν γινόταν πράξη, παρότι συμπεριφερόταν τόσο καιρό ωσάν να είναι μέλος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας της ΝΔ.

***

Δεύτερη πιθανή επιστροφή, μου λένε, αφορά την Αννα-Μισέλ Ασημακοπούλου, η οποία να σημειώσω ότι της πιστώνεται από το Μαξίμου πως είχε κάνει «καλή δουλειά» στην Ευρωβουλή, αλλά της στέρησαν την υποψηφιότητα κάποια e-mails και κάποια πρόστιμα για παραβίαση προσωπικών δεδομένων. Βεβαίως στην Ευρωβουλή δεν μπορεί να ξαναπάει έως τις ευρωεκλογές, αλλά κανείς δεν χάνεται στη Νέα Δημοκρατία. Κάποια κυβερνητική θέση ή σε κάποιον οργανισμό θα της βρουν.

Οπως αναμένεται και η επιστροφή και ενός υπουργού, που αδίκως λένε πως έφυγε από την κυβέρνηση. Επανέρχεται δόξη και τιμή με τον νέο ανασχηματισμό (ή με τις διορθωτικές κινήσεις) σε νευραλγική θέση στο Υπουργικό Συμβούλιο, όχι όμως σε αυτή από την οποία έφυγε, αλλά σε παραγωγικό πρωτοκλασάτο υπουργείο. Υπάρχει ωστόσο και άλλος ένας πρώην υπουργός που καρατομήθηκε ένα καλοκαίρι, που περιμένει και αυτός επιστροφή, δείχνει κομματική πειθαρχία, πλην όμως υπήρχαν έως τώρα κάποιες ενστάσεις για την επιστροφή του.

***

«Πατάνε γκάζι»

Για τελευταία φορά μέσα στο 2024 συνεδριάζει τη Δευτέρα το Υπουργικό Συμβούλιο. Προφανώς μέσα σε εορταστικό κλίμα και με τη δέουσα ευφορία, έπειτα από την άνετη ψήφιση του προϋπολογισμού και τη δημοσκοπική πιστοποίηση της σταθεροποίησης της κυβέρνησης. Ο Πρωθυπουργός αναμένεται να πει τα καθιερωμένα των ημερών και να σημάνει, κατά τα γνωστά, την ανασύνταξη της κυβέρνησης. Αλλωστε, από το 2025 μπαίνει στο δεύτερο μισό της δεύτερης θητείας της και ο χρόνος αρχίζει να μετρά εκ των πραγμάτων αντίστροφα έως τις εκλογές, όποτε και αν γίνουν αυτές. Ως προς τα θέματα του Υπουργικού, είμαι σε θέση να γνωρίζω ότι ανάμεσα σε αυτά θα δεσπόζει ένα ακόμη νομοσχέδιο που φέρνει ο υπουργός Παιδείας Κυριάκος Πιερρακάκης. Φαίνεται ότι ορθώς η κυβέρνηση «πατάει γκάζι» στην Παιδεία και ο υπουργός είναι ιδιαίτερα φορτσάτος.

***

Ο υπουργός-«φάντασμα»

Επειδή λοιπόν, όπως σας πληροφόρησα, τη Δευτέρα συγκαλείται το τελευταίο Υπουργικό για το 2024 και κανείς δεν μπορεί να είναι σίγουρος ότι θα συνεχίσει με την ίδια σύνθεση καθ’ όλη τη διάρκεια του 2025, οφείλω να ανακαλέσω από τη μνήμη μου και να μοιραστώ μαζί σας μερικές πληροφορίες που ίσως να παίξουν ρόλο και στις όποιες μελλοντικές αποφάσεις του Πρωθυπουργού. Μου υπενθύμισαν λοιπόν ότι σε έναν υπουργό, από τη δεύτερη φουρνιά, του είχαν κολλήσει το παρατσούκλι «φάντασμα». Γιατί; Μα γιατί δεν τον έβλεπαν ποτέ ή, για να ακριβολογώ, τον έβλεπαν σπάνια. Ο ίδιος υπουργός, όπως έμαθα, είχε δεχτεί και τις παρατηρήσεις του Πρωθυπουργού, γιατί με την παρουσίαση που έκανε σε μια από τις συνεδριάσεις, εκτός από «φάντασμα», έδειξε ότι ήταν και… αδιάβαστος.

***

Χαμηλές πτήσεις

Μουρμούριζαν διάφοροι στο Κίνημα Δημοκρατίας για την πολυήμερη απουσία του Στέφανου Κασσελάκη στις ΗΠΑ. Μέχρι και ο στιχουργός Νίκος Μωραΐτης γκρίνιαξε δημόσια, αλλά ο Στ. Κασσελάκης το θεώρησε αυτονόητο να φύγει, αν και το βράδυ της περασμένης Πέμπτης βρέθηκε στον Διόνυσο σε συγκέντρωση υποστηρικτών του. Το κόμμα προχωράει, αλλά καταγράφει χαμηλές πτήσεις και μένει να δούμε εάν θα απογειωθεί το 2025 ή θα μείνει από καύσιμα.

***

Επί του «Βήματος»

Δύο μεγάλα αφιερώματα κυριαρχούν στο 87ο τεύχος του περιοδικού της Βουλής «Επί του… περιστυλίου!». Το πρώτο αφορά το πρόσφατο συνέδριο με θέμα τα 50 χρόνια εξωτερικής πολιτικής που διοργάνωσαν πρόσφατα «Το Βήμα», το Οικονομικό Φόρουμ των Δελφών και το Συμβούλιο Διεθνών Σχέσεων. Ειδικότερα παρουσιάζονται σε ευρεία περίληψη οι απόψεις τόσο των πολιτικών προσωπικοτήτων όσο και των επιστημόνων και των εμπειρογνωμόνων που πήραν μέρος στο συνέδριο. Το δεύτερο μέρος του περιοδικού αφορά τη συζήτηση του κρατικού προϋπολογισμού του 2025 και την ψήφιση των μέτρων που εξήγγειλε η κυβέρνηση.

***

Συριακός «καύσωνας» στις Βρυξέλλες

Μπορεί να ήταν η τελευταία χειμερινή Σύνοδος Κορυφής για το 2024, αλλά η γεωπολιτική ατζέντα δημιούργησε συνθήκες «καύσωνα» στις Βρυξέλλες. Μια συνθήκη την οποία γνωρίζει καλά το γέννημα θρέμμα του ευρωπαϊκού Νότου και πολύπειρος πορτογάλος πολιτικός Αντόνιο Κόστα, ο οποίος «ντεμπουτάρισε» ως ο έχων το γενικό πρόσταγμα στο κτίριο Europa. Αυτό το κλίμα έδειξαν και οι στιγμές που ακολούθησαν, όταν οι 27 ηγέτες της Ευρωπαϊκής Ενωσης άφησαν τα κινητά τους έξω από την αίθουσα του 5ου ορόφου και πήραν θέση στο στρογγυλό τραπέζι κάτω από τη φουτουριστική οροφή.

Πληροφορούμαι μάλιστα ότι οι αναλυτικές συζητήσεις πάνω στα δύσκολα θέματα της ατζέντας δεν τους έδωσαν και πολλά περιθώρια για πηγαδάκια ή έστω λίγο περπάτημα χαλάρωσης πάνω στον πολύχρωμο τάπητα που περιβάλλει το στρογγυλό τραπέζι του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου. Η Συρία ήταν ένα από αυτά τα δύσκολα θέματα. Και μπορεί, κατά τη διασκευή της περίφημης ατάκας, «ό,τι γίνεται στις Βρυξέλλες, μένει στις Βρυξέλλες», εγώ όμως μαθαίνω ότι έγινε συζήτηση και για την τουρκική «μπότα» στη Συρία μετά την επέλαση των τζιχαντιστών του Αλ Τζουλάνι και την εκδίωξη του δικτάτορα Ασαντ.

Ρώτησα τις πηγές μου στους ευρωπαϊκούς θεσμούς να μου πουν εάν η ΕΕ διαθέτει μέσα πίεσης ώστε να παίξει ρόλο στην επόμενη ημέρα. Η απάντηση που πήρα είναι ότι υπάρχει διπλωματικό leverage, καθώς, σύμφωνα με τις αναλύσεις που γίνονται και με τις οποίες φαίνεται να συμφωνούν οι διπλωμάτες σε Αθήνα και Λευκωσία, παρά την απουσία της η Ουάσιγκτον είναι πλήρως ευθυγραμμισμένη με τις Βρυξέλλες στο θέμα των Κούρδων της Συρίας, οι οποίοι έπαιξαν σημαντικό ρόλο στην καταπολέμηση του ISIS.

***

Πενήντα χρόνια από τη μεταπολίτευση και την οριστική επίλυση του πολιτειακού με το δημοψήφισμα του ’74, το οποίο αποφάνθηκε με 69,18% υπέρ της αβασίλευτης δημοκρατίας, οι απόγονοι του έκπτωτου βασιλιά Κωνσταντίνου Γλύξμπουργκ, οι αυτοαποκαλούμενοι «Πρίγκιπες της Ελλάδος» και τα παιδιά τους, αιτήθηκαν την ελληνική ιθαγένεια και το επώνυμο «Ντε Γκρες» («της Ελλάδας»).

Οχι όμως και η άλλοτε βασιλική σύζυγος Αννα-Μαρία, γεννημένη στην Κοπεγχάγη, κόρη του Φρειδερίκου Θ΄ της Δανίας και αδελφή της τέως βασίλισσας της Δανίας Μαργαρίτας. Ισως αυτός να ήταν ένας από τους λόγους που δεν επέλεξε την ελληνική ιθαγένεια, καθώς δεν θα επιθυμούσε να αποποιηθεί τους τίτλους της ως μέλος της βασιλικής οικογένειας της Δανίας. Η ίδια, όταν ρωτήθηκε σχετικά, ήταν κάθετη: «Δεν με ενδιαφέρει». Είναι μάλλον φανερό ότι πέραν των τυπικών λόγων -τίτλοι κ.λπ. – υπάρχουν και βαθύτεροι.

Η ίδια άλλωστε δεν είχε καμία πραγματική σχέση με τη χώρα που την υποδέχθηκε αλλά δεν την αποδέχθηκε, ούτε εκείνη ούτε τον σύζυγό της, το όνομα του οποίου ταυτίστηκε με τις συνθήκες πολιτικής ανωμαλίας της δεκαετίας του ’60 που οδήγησαν στην κατάλυση της δημοκρατίας από τους συνταγματάρχες. Παραμένει όμως πρόεδρος του Ιδρύματος Αννα-Μαρία, στο οποίο ο «Τέως» παραχώρησε την αποζημίωση που κατέβαλε το Ελληνικό Δημόσιο, ύψους 13,7 εκατ. ευρώ (από το κονδύλι των «φυσικών καταστροφών»), για τη λεγόμενη «βασιλική περιουσία».

TO BHMA