Τετάρτη, 18 Δεκεμβρίου, 2024
Με τα λίγα χρήματα που είχε μαζέψει και πουλώντας μερικά αβγά που του είχαν στείλει από το χωριό του, καθώς και ένα πουκάμισο και τα παλιά τρύπια παπούτσια του, αγόρασε το πρώτο του μπουζούκι στην Καλαμάτα. Μεγαλώνοντας έγινε πασίγνωστος στην Ομογένεια της Αμερικής και όχι μόνο, στην τέχνη του μπουζουκιού, παίζοντας μάλιστα στο αξέχαστο θεατρικό έργο «Ζορμπάς» στο φημισμένο σ’ όλο τον κόσμο Μπρόντγουεϊ της Ν. Υόρκης, όπου πρωταγωνίστησε ο κορυφαίος του κινηματογράφου, Αντονι Κουίν.
Θα τον θυμάμαι πάντα αυτό τον μεγάλο ομογενή καλλιτέχνη, Φώτη Γκόνη, που τον γνώρισα από τα πρώτα μου χρόνια στην Αμερική. Αυτές τις μέρες πέθανε, σε ηλικία 89 χρονών, στην Καλαμάτα.
Ηταν περίπου 10 χρονών, όταν συνάντησε μια μέρα στην πόλη του έναν επαίτη που με απλωμένο χέρι του ζήτησε βοήθεια, αλλά αυτός δεν είχε χρήματα. Επιασαν συζήτηση και ο άγνωστος εκείνος, του πρότεινε να του μάθει μπουζούκι και μάλιστα του βρήκε και ένα να αγοράσει. Αυτή ήταν και η αρχή για την καλλιτεχνική διαδρομή του Φώτη Γκόνη.
Είχα να τον συναντήσω πολλά χρόνια, αλλά κατά καιρούς τηλεφωνιόμασταν. Συναντηθήκαμε για τελευταία φορά το 2019. Είχε αποσυρθεί ήδη από κάθε καλλιτεχνική δραστηριότητα και για ένα διάστημα πριν γυρίσει στην Ελλάδα έμεινε στην Καλιφόρνια, όπως μου είχε πει. Πριν δύο χρόνια, περίπου, μου τηλεφώνησε από την Ελλάδα.
Θυμάμαι ότι μου είχε εξιστορήσει ενδιαφέροντα πράγματα από τη ζωή του, που είχα γράψει στον «Εθνικό Κήρυκα». Ο ίδιος αυτοπροσδιορίστηκε, όταν μιλήσαμε, ως «αυτοδίδακτος» στο μπουζούκι. Τα κατάφερε όμως τόσο καλά, ώστε εντυπωσίασε τόσο πολύ τον Αντονι Κουίν, ο οποίος δεν άφησε τους υπεύθυνος του θεάτρου με το «Ζορμπά» να τον περάσουν από δοκιμές. Επειδή ήταν τόσο βέβαιος ότι θα «μαγέψει» τον κόσμο, αξίωσε να παίξει μπουζούκι ο Φώτης Γκόνης, όπως και έγινε. Προηγουμένως, ο ομογενής καλλιτέχνης, έπαιξε επίσης στο Μπρόντγουεϊ,, στο έργο «Ιλιαν Ντάρλινγκ» («Ποτέ την Κυριακή»), μαζί με την Μελίνα Μερκούρη.
Το 1955 είχε πάει μετανάστης στην Αυστραλία, με σκοπό να σπουδάσει εκεί. Είχε δε αρχίσει μερικές εμφανίσεις από χόμπι. «Σε κάποιες από εκείνες, έβγαλα και λεφτά και αυτό μου άρεσε», θυμάμαι ότι μου είχε πει. «Ετσι, σιγά-σιγά, τα βιβλία από τα ράφια, πήγαν στα ράφια και συνέχισα με το μπουζούκι. Εγινα πια, επαγγελματίας».
Μια από εκείνες τις ημέρες που ζούσε στο Σύδνεϋ, θα γινόταν η προβολή της ταινίες «Never on Sunday» και του ζήτησαν να παίξει στην πρεμιέρα τη γνωστή μελωδία του έργου, μαζί με κάτι άλλο από τη μουσική του Μάνου Χατζιδάκι. Επαιξε μαζί με άλλους και ο κόσμος κατενθουσιάστηκε. Αργότερα, τον κάλεσαν και έπαιξε κυρίως το «Never on Sunday» σε σταθμούς τηλεοράσεως της πόλης.
Στην Αυστραλία γνωρίστηκε και με τον Στέλιο Καζαντζίδη, ο οποίος τον εκτίμησε και με τη βοήθεια φίλων του φρόντισε να έλθει ο Φώτης Γκόνης στην Αμερική. Για αρκετά χρόνια έπαιξε σε κέντρα, μέχρι που αποφάσισε να σταματήσει τα καθημερινά ξενύχτια και να δημιουργήσει δική του ορχήστρα που άρχισε να παίζει σε κοινωνικές εκδηλώσεις της Ομογένειας. Τότε ήταν που είχε γίνει περιζήτητος. Με την ορχήστρα του που της έδωσε το γεμάτο νόημα όνομα «Φώτης Γκόνης Εξπρές» εμφανιζόταν στις περισσότερες εκδηλώσεις.
Θυμάμαι τι μου είχε απαντήσει, όταν τον ρώτησα για την ονομασία αυτή: «Εψαχνα να βρω ένα όνομα που να δείχνει ότι η ορχήστρα μου, δεν έκανε διακοπές, αλλά έπαιζε συνεχώς, χωρίς να σταματάει. Κάποιες άλλες σταματούσαν κάθε μισή ώρα για να φάνε, ή να πιούνε, ή να κουτσομπολέψουν. Ακουγα παράπονα από τον κόσμο και είπα ότι αυτό δεν θα γίνει σ’ εμένα. Κάποιες άλλες ορχήστρες, είχαν αρχίσει να με πολεμάνε. Μια φορά, οι δικοί μου είχαν σταματήσει και πήγαν σε διπλανές αίθουσες για να δουν άλλους χορούς. Μετά επέστρεψαν και κάθισαν για να φάνε. Τους είπα ότι τώρα δουλεύουμε, ο κόσμος περιμένει και δεν θα φάνε. Μάλιστα έσπρωξα το τραπέζι και πέταξα όλα τα φαγητά κάτω. Την άλλη μέρα έλεγαν στην Αστόρια ότι ο Γκόνης τους πήρε την μπουκιά από το στόμα. Απάντησα, ότι δεν τους πήρα τη μπουκιά από το στόμα. Απλώς, δεν έχει μπουκιά την ώρα της δουλειάς. Αν θέλουν μπορούν να φάνε πριν τη δουλειά, ή μετά».
Θυμάμαι τόσα πολλά που μου είχε διηγηθεί ο Φώτης Γκόνης, για όλα αυτά τα χρόνια.
Το όνομά του έμεινε στους σπουδαίους καλλιτέχνες του μπουζουκιού στην Αμερική. Τώρα, μας έφυγε…
ΕΘΝΙΚΟΣ ΚΗΡΥΞ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου